نبرد ترامپ و پلوسی بر سر ایران / دولت ترامپ با کدام قانون ترور سردار سلیمانی را توجیه می کند؟ / همه در انتظار تصمیم کنگره؛ اختیار ترامپ برای جنگ با ایران محدود می شود؟ / مرور قوانین جنگی آمریکا علیه کشورهای دنیا؛ از ویتنام با عراق

برایان هریس در المانیتور نوشت: کنگره قرار است برای محدود کردن اختیارات رئیس جمهور دونالد ترامپ در حمله به ایران رای‌گیری کند، تصمیمی که بار دیگر اختلافات کاملاً حزبی میان کنگره و کاخ سفید را روشن می‌کند.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: نانسی پلوسی، در نامه‌ای که به کارگروه دموکرات‌ها ارسال کرده بود، استدلال کرد که ترور سرلشکر ایرانی، قاسم سلیمانی در عراق، اختیارات جنگی کنگره را که توسط قانون اساسی به آن اعطا شده نقض کرده، چرا که قانونگذاران هرگز موافق این حمله علیه ایران نبودند.

در همین حال، کاخ سفید تصریح می‌کند که حمله به سلیمانی طبق مجوز نظامی 2002 که به رئیس جمهور جورج دبلیو بوش اجازه می‌داد به عراق حمله کند، صورت گرفته ضمن اینکه ترامپ هم پیش‌تر تهدید کرده بود که هر اقدام خصمانه ایران را تلافی خواهد کرد.

پلوسی نماینده خود الیسا اسلوتكین، تحلیلگر سابق سیا و وزارت دفاع در رابطه با گروه‌های شبه نظامی شیعه را مامور تدوین لایحه‌ای در ارتباط با محدود کردن توانایی ترامپ در حمله به ایران براساس قطعنامه قدرت‌ جنگ سال 1973 کرد. همزمان سناتور تیم کاین، قانون مشابهی را در مجلس سنا مطرح کرد.

قطعنامه قدرت جنگ یا همان لایحه اختیارات جنگی در سال 1973 چیست؟ کنگره قطعنامه جنگ قدرت‌ها را در پایان جنگ ویتنام تصویب کرد تا به وسیله آن اختیارات مقامات جنگ طلب کاخ سفید را مشروط کند.

در لایحه 1973 تصریح شده كه رئیس جمهور نمی‌تواند نیروهای آمریكایی را بدون مجوز كنگره یا وضعیت اضطراری ملی ایجاد شده به واسطه یك حمله به خاک آمریکا یا نیروهای مسلح آن وارد درگیری کند. این قانون همچنین روش‌های تسریع شده‌ای را پیش بینی می‌کند که براساس آن به هر نماینده مجلس اجازه می‌دهد که رأی بدهد تا نیروهای آمریکایی را از هرگونه خصومت غیرمجاز که رئیس جمهور آغاز کرده، خارج کند.

اونا هاتاوی، مشاور حقوقی سابق وزارت امور خارجه و پنتاگون در دولت باراک اوباما نیز گفت: اگر روشن باشد که کنگره با یک عملیات نظامی مخالف است، این امر واقعاً توانایی رئیس جمهور را به عنوان یک موضوع قانونی برای پیشبرد عملیات نظامی محدود می‌کند. این باعث می‌شود به نوعی اختیارات قانونی وی محدود شود.

اما قانونگذاران از نظر تاریخی علاقه چندانی از خود برای استفاده از قطعنامه قدرت‌جنگ برای پایان دادن به مداخلات نظامی غیرمجاز آمریکا در خارج از کشور حداقل تا زمان دولت ترامپ نشان نداده‌اند.

قدرت جنگ با یمن: برنی سندرز، نامزد دموکرات انتخابات پیش رو سال گذشته قطعنامه‌ای را ارائه داد مبنی بر عدم حمایت آمریکا از عربستان برای جنگ علیه شورشیان حوثی تحت حمایت ایران که این قطعنامه علی‌رغم کسب حمایت 54 جمهوری‌خواه نتوانست آرای لازم برای بی اثر کردن حق وتوی ترامپ را کسب کند.

قدرت جنگ با سوریه: یکی دیگر از امیدهای ریاست جمهوری، یعنی تولسی گابارد نیز تلاش‌های متعددی را برای مجبور کردن ترامپ جهت خروج نیروهای آمریکایی از مأموریت تأمین نفت در سوریه به کار بسته هر چند که تاکنون موفق به جلب حمایت بسیاری حتی مخالفان جنگ با ایران و یمن نشده است.

مجوز جنگ عراق در سال 2002: فعالان ضد جنگ نیز در حال لابی کردن با رهبران دموکرات برای رای دادن به لغو مجوز جنگ عراق در سال 2002 هستند. رابرت اوبراین، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، با استناد به همین مجوز قصد داشت حمله علیه سلیمانی را توجیه کند. وزارت امور خارجه برای اولین بار در سال گذشته در نامه‌ای به كنگره مبانی قانونی‌ای را وضع كرد كه معتقد بود مجوز عراق در سال 2002 می‌تواند برای حمله به ایران به منظور دفاع از نیروهای آمریكایی یا متحدین آن در عملیات ضد تروریستی استفاده شود. هدف از به کار بستن احتمالی آن هم ایجاد یك عراق با ثبات و دموکراتیک بود.

پس از آن، دموکرات‌های مجلس نمایندگان اصلاحی را از جانب نماینده باربارا لی تصویب کردند تا مجوز جنگ عراق در سال 2002 را به عنوان بخشی از لایحه مجوز دفاع در سال گذشته لغو کنند. با این حال، آدام اسمیت، رئیس خدمات مسلح مجلس، موافقت كرد كه این ماده از لایحه نهایی سال گذشته را به واسطه مذاكره با كاخ سفید و جمهوریخواهان مجلس سنا حذف كند.

مجوز ضد تروریسم در سال 2001: این مجوز به عنوان لایحه قانونی و مورد استناد وزارت امور خارجه برای حمله به قاسم سلیمانی استفاده شد. کنگره به دلیل حملات 11 سپتامبر، به رئیس‌جمهور وقت جرج بوش اختیار داد تا برای عملیات ضد تروریستی علیه گروه‌های بی شمار در بیش از 40 کشور جهان مستقیما و بدون مجوز وارد عمل شود. لی تنها نماینده‌ای از کنگره بود که در سال 2001 در مخالفت با این مجوز رأی داد و به طور ناموفق به دنبال لغو این مجوز بود.

هاتاوی به المانیتور گفت: اگر کنگره قانون محدود کردن قدرت جنگ با ایران را تصویب کند، مجددا بیانگر این است که کنگره مجوزهای سال 2002 یا 2001 را به عنوان هرگونه سند قانونی برای عملیات نظامی علیه ایران نمی‌بیند و چنانچه رئیس‌جمهور شخصا فرمان چنین جنگی را صادر کند مرتکب عملی غیر قانونی شده است.

طبقه بندی شده: دولت ترامپ همچنان با سؤالاتی در رابطه با اینكه آیا سلیمانی قصد داشت حمله قریب الوقوعی علیه نیروهای آمریكایی یا متحدین آن ترتیب دهد یا خیر رو به رو است و از انتشار شواهدی در این زمینه که بیانگر عمل دفاع از خود باشد هم خودداری كرده است. قطعنامه قدرت جنگ همچنین می‌خواهد كه کاخ سفید ظرف دو روز پس از دستور رئیس جمهور آمریكا مبنی بر آغاز یک خصومت دامنه و مدت این خصومت یا شرایط آن را به كنگره گزارش دهد.

کاخ سفید برخی اطلاعات مورد نیاز را به کنگره ارسال کرده، اما در مجموع کل سند را طبقه بندی کرده است. رهبر اقلیت مجلس سنا، چاك شومر و دبیركل ارشد حزب دموكرات، باب منندز از ترامپ خواسته‌اند تا جزئیات این تصمیم را برای عموم مردم به صورت شفاف بیان کند.

بعد‌ش چی؟ به فرض تصویب لایحه مخالفت جنگ با ایران در کنگره، مجلس سنا سد محکمی در برابر آن خواهد بود، جایی که حتی جمهوریخواهانی که از لج عربستان سعودی به قطعنامه ضد جنگ در یمن سندرز رای داده‌اند تمایل کمی به محدود کردن اختیارات ترامپ در رابطه با ایران دارند. حتی در صورت تصویب، کنگره احتمالاً رأی لازم برای رد کردن حق وتوی احتمالی ترامپ را ندارد.

علاوه بر این، طرفداران ضد جنگ و برخی از کارشناسان حقوقی در حال حاضر در مورد به روز کردن قطعنامه سال 1973 صحبت می‌كنند تا این موضوع با درگیری‌های قرن 21 مطابقت داده شود.

استفان مایلز، مدیر مرکزی پیروزی بدون جنگ، که لایحه قدرت جنگ با ایران را بررسی می‌کند، گفت: شما در نهایت از قانونی که پس از جنگ ویتنام نوشته شده برای استناد به خطا بودن این تصمیم استفاده می‌کنید. وی گفت: ممكن است کنگره قصد در به روز کردن این قانون داشته باشد و شاید هم نیازی نبیند آن را با سواستفاده‌هایی که این دولت از قدرت می‌کند مطابقت دهد.

با این حال، تغییر این قانون هنوز کاری دشوار برای قانون گذاران است که تلاش کرده‌اند مجوزهای نظامی را که تقریباً دو دهه قدمت دارد، لغو کنند.

هاتاوی افزود: باید اصلاحات قدرتمندی صورت گیرد‌، اما اکنون زمان آن نیست، آن هم به دو دلیل یکی اینکه این رئیس جمهور هرگز چیزی را امضا نمی‌کند و دوم هم اینکه ما واقعاً اکنون در بحران هستیم.