محمد رضا شریفی نیا: چقدر دلم می‌خواهد که دست اصغر فرهادی را ببوسم

- محمدرضا شریفی نیا به مناسبت دریافت جایزه بهترین فیلم خارجی از مراسم گلدن گلاب، نامه تبریکی به اصغر فرهادی نوشت و آن را در اختیار کافه سینما گذاشت:

"درست شبی که فیلمت را در جشنواره فجر دیدم، نیمه شب و دم دمای صبح در ستایش فیلمت نوشتم و از همانجا بی‌اختیار نوشتم تو چقدر همه چیز را خوب می‌بینی و می‌‌شناسی. گقتم که چقدر روابط بین آدم‌ها را خوب می‌دانی و چقدر در ستایش انسان و انسان دوستی خوب تصویر می‌کنیدر‌‌ همان چند سطری که خط خطی کردم از قضاوت نوشتم و نوشتم: چقدر قاضی پرونده فیلمت خوب است. چقدر مرز حق و باطل را درست می‌بیند. چقدر قانومند عمل می‌کند. چقدر با خونسردی تمام، همه چیز را رتق و فتق می‌کند. و من چقدر نگاه نکردن‌هایش را دوست دارم...

آن شب گذشت و شب‌های تلخ و شیرینی پشت هم سپری شد تا دوباره یک نیمه شب دیگر رسید و دم دمای صبح ۲۶ دی ماه نود، چشم دوخته بودم. گوش تیز کرده بودم تا مهم‌ترین افتخار جهانی سینمایمان را به ارمغان بیاوری که آوردی. افتخاری دیگر آوردی بر تارک این سینمای دوست داشتنی ایران. و چقدر خونسرد رفتی و چقدر با صلابت از ایران گفتی و از مردمی که صلح طلبیشان ماندگار تاریخ است.

اصغر فرهادی عزیز...

من هم مثل خیلی از هموطنان تو در آن نیمه شب به یادماندنی بیدار بودم و به زبان آوردن نام ایران در بین بزرگان سینمای جهان را دیدم و باز هم حس غرور ملی‌ام را به شعف آوردی.. دستت را می‌فشارم و برایت آروزهای خوب در رسیدن به قله‌های افتخار می‌کنم و منتظر نیمه شبی دیگر می‌مانم تا در بین بزرگان سینمای جهان در مراسم اسکار، نام ایران و ایرانی را با افتخار طنین انداز کنی و حالا باز بر می‌گردم به‌‌ همان نیمه شبی که کاغذم را قلمی کردم و در پایان یادداشتم نوشتم:

... و بالاخره چقدر اصغر فرهادی بودن خوب است.

و چقدر اصغر فرهادی همه چیز را درست روایت می‌کند.

دین را و انسان بودن را.

و من چقدر دلم می‌خواهد که در کمال احترام؛

دست اصغر فرهادی را ببوسم و ده سیمرغ جشنواره را بالای سرش به پرواز درآورم..."