آیا ممکن است ترامپ اظهارات ضدایرانی پمپئو در قاهره را نقض کند؟

عصام نعمان در البناء نوشت: مایک پمپئو از قاهره به نیابت از دونالد ترامپ حمله ای را متوجه چند محور دشمن ایالات متحده در غرب آسیا کرد. وزیر خارجه آمریکا قصد داشت سخنرانی اش را روی نکاتی کلی متمرکز کند؛ چرا که می دانست رئیس دمدمی مزاجش روی یک دیدگاه باقی نمی ماند و ممکن است در اینده، صحبتهای وزیر خارجه اش را نقض کند.

به گزارش «انتخاب»، این رسانه عرب زبان ادامه داد:  محوریت صحبتهای پمپئو در قاهره، عبارت است از: تشدید فشارها و تحریمها علیه ایران و هم پیمانان آن، حمایت سخاوتمندانه از اسرائیل، مقابله با گروههای تروریستی در سوریه، لبنان و یمن.

در حقیقت، هیچ نکته جدیدی در صحبتهای ترامپی پمپئو دیده نشد؛ نه از حیث اهداف و نه احیث ابزار. اسرائیل همچنان هم پیمان اصلی ایالات متحده است که باید در برابر اعرابی که با آن دشمنی دارند، مورد حمایت قرار گیرد و ایران، هنوز در محوریت دشمنی متمرکز آمریکا قرار دارد. این در حالی است که سوریه و جنبش های مقاومت فلسطینی و یمنی، همچنان موضوع دشمنی شدیدی از سوی ایالات متحده و اسرائیل هستند.

نه پمپئو و نه پیش از او، رئیسش ترامپ، تهدید به استفاده از خشونت بیشتری علیه دولتها و گروههای دشمن ایالات متحده و اسرائیل در منطقه، نکردند. این مساله طبیعتا به معنای اعلام آتش بس آنها نیست، بلکه برعکس، آمریکا امروز سیاست تکیه بر جنگ نرم را در پیش گرفته است؛ جنگی که فصلهای داغی دارد و واشنگتن خود را متعهد به جانب «راحت» آن کرده است، یعنی استفاده از سلاح هوایی و جنگهای داخلی با تکیه بر نیروهای نیابتی اش و برانگیختن فتنه های طایفه ای. علاوه بر اینکه تحریمهای اقتصادی و جنگهای تجاری با دشمنان و رقبا نیز فصل مهمی از این جنگ است، که دولت آمریکا در شرایط فعلی براساس آن رفتار می کند.

در تمام مراحل و جوانب جنگ نرم، سربازان آمریکایی هیچ نقشی در میدان ندارند و این موجب اجتناب ایالات متحده از خسارتهای انسانی سنگین می شود. همین مساله، دولت آمریکا را به سمت «اختراع» جنگ نرم سوق داد، تا بتواند از خسارتهای وقوع جنگ میدانی جلوگیری کرده و خود را در معرض خشم و نارضایتی خانواده های سربازان آمریکایی، قرار ندهد.

عامل مهمی که ترامپ را به سمت جلوگیری از ورود نیروهای زمینی و ضرر و زیانهای ناشی از آن هدایت می کند، افزایش مخالفتهای داخلی علیه اوست، که در نتیجه رفتارهای عجیب و غریبش در صحنه سیاست و اقتصاد، ایجاد شده و افکار عمومی در آمریکا را نگران کرده است؛ در نتیجه، ترامپ سعی می کند با محافظه کاری بیشتری رفتار کرده و از ماجراجویی های سیاسی و امنیتی و اعزام نیروهای زمینی به مناطق نزاع با دشمنانش، پرهیز کند.

به طور خلاصه، باید گفت دولت ترامپ بر اشکال مختلف جنگ نرم تکیه دارد و از این طریق به دنبال تضعیف دشمنان آمریکا و اسرائیل در هر مکانی است، بویژه در سوریه، لبنان، عراق و یمن. آنچه اکنون با همکاری ترکیه یا بدون همکاری آن در ادلب و غرب حلب و شرق فرات در حال وقوع است، حوادث مرزهای لبنان با فلسطین اشغالی و اتفاقات مرزهای نوار غزه، حوادث عراق پس از عقب نشینی آمریکایی ها از سوریه و تمرکز بر پایگاه عین الاسد در الانبار و کشتارهایی که در یمن اتفاق می افتد، همگی را می توان نمودهای میدانی حمله مدرن صهیونیستی آمریکایی دانست که ساکن کاخ سفید در بحبوحه نوسان احوال مزاجی خود، بر آنها تکیه کرده است.