نتایج یک پژوهش جالب نشان می دهد که زخمهای بدن شبها زودتر خوب می شوند تا روزها. این خبری خوش برای خوشخواب ها خواهد بود.
ما اغلب در مورد شب به‌عنوان زمانی برای ترمیم فکر می‌کنیم؛ یک زمان سکوت که موجب ترمیم و شارژ دوباره‌ی جسم ما می‌شود؛ اگرچه به‌طور کلی این موضوع درست است ولی شاید به آن شکلی که تصور می‌کنیم هم نباشد. نتایج پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که در مورد بهبود زخم، اگر جراحت طی روز اتفاق بیفتد، سرعت بهبود آن به‌طور قابل توجهی بیشتر از زمانی خواهد بود که در طول شب ایجاد شده باشد. علت این امر، تاثیر ریتم‌های شبانه‌روزی زیستی بدن بر چگونگی عملکرد سلول است.
قبلا تصور می‌شد که ریتم‌های شبانه‌روزی فقط توسط ساعت اصلی هیپوتالاموس در مغز کنترل می‌شود؛ اما اکنون به‌نظر می‌رسد که ساعت‌های زیستی در تمام سلول‌های بدن گسترش یافته‌اند. این کار علمی پیچیده و هنوز در حال بررسی است، اما جای تردیدی وجود ندارد که کشف این مکانیسم‌ها می‌تواند بازتاب قابل توجهی در زمینه درمان بافت‌های آسیب دیده داشته باشد. در این راستا، پیشتر پژوهشگرانی از دانشگاه کمبریج این موضوع را مورد بررسی قرار دادند که چرا واکنش نوعی از سلول‌های پوستی که فیبروبلاست نامیده می‌شوند، در زمان‌های مختلف شبانه‌روز متفاوت می‌شود. هنگامی که انسان زخمی می‌شود، سلول‌های فیبروبلاستی به منطقه‌ی آسیب‌دیده مهاجرت می‌کنند و پروتئین‌های ترمیم‌کننده‌ای نظیر کلاژن را تولید می‌کنند؛ پروتئین‌هایی که به بازسازی بافت آسیب‌دیده کمک می‌کنند. اما انجام این فرایند وابسته به پروتئین دیگری به نام اکتین است و وقتی اکتین کافی موجود نباشد، مهاجرت فیبروبلاست‌ها با مشکل رو‌به‌رو می‌شود و زمان شبانه‌روزی یکی از عواملی است که تعیین‌کننده‌ی سطح اکتین است. درست مانند خود انسان، این سلول‌های پوستی نیز برده‌ی چرخه‌ی روز و شب هستند.
پژوهشگران برای بررسی این فرایند، فیبروبلاست‌های کشت‌داده‌شده در ظروف آزمایشگاهی را مورد بررسی قرار دادند. وقتی این محیط‌های کشت دارای سلول، در زمان‌های مختلف خراشیده می‌شدند، سرعت بهبودی زخم‌هایی که در شرایط شب ایجاد شده بودند، نسبت به زخم‌هایی که در روز ایجاد شده بودند، به‌علت تفاوت در پاسخ فیبروبلاست‌ها، کمتر بود.
نویسندگان مقاله توضیح می‌دهند که این موضوع به ظرفیت مهاجرت سلول‌ها به مناطق آسیب‌دیده مرتبط است و توسط وضعیت دینامیکی اکتین در زمانی که زخم ایجاد می‌شود، تعیین می‌شود. آزمایش‌های انجام‌شده روی موش‌های زنده نیز، وجود چنین پدیده‌ای را تایید کرده‌اند. اگر زخم‌ها طی روز و در زمان حرکت جانور اتفاق می‌افتاد، سرعت بهبود آن بسیار بیشتر از زمانی بود که طی ساعات استراحت او در هنگام خواب پدید می‌آمد.
منبع:زومیت