روایتی از نخستین محصول مشترک ایران و هالیوود / جای تاسف دارد که فیلم‌های ایرانی در سینماهای دنیا اکران نمی‌شود

سم خوزه تهیه‌کننده فیلم «اولین تولد» (1st Born) به کارگردانی علی عطشانی درباره تولید این فیلم گفت: حقیقت این است که سینمای ایران سهم بزرگی در سینمای هنری دنیا دارد که همیشه در فستیوال‌های بزرگ دنیا حضور داشته و به تازگی هم به جشن اسکار راه پیدا کرده است

وی افزود: من بارها گفته‌ام که خیلی جای تاسف دارد که فیلم‌های فیلمسازان خوبی مثل اصغر فرهادی در سینماهای دنیا اکران نمی‌شود و به صورت خیلی انتخابی در یکی دو سینمای خیلی کوچک با ظرفیت خیلی محدود به نمایش درمی‌آید و فقط قشر خاصی از مردم این فیلم‌ها را می‌بینند.

هدفمان ایجاد اتحاد بین دو سینمای قدرتمند ایران و آمریکا بود

تهیه‌کننده «اولین تولد» (1st Born) اظهار کرد: ما می‌خواستیم یک اتحادی بین سینمای هالیوود و سینمای ایران که سینمای ایران از جنبه هنری و داستان خیلی قوی است و سینمای هالیوود از لحاظ تکنولوژی، ایجاد شود. هیچ وقت این موقعیت پیش نیامده بود تا زمانی که من آقای عطشانی را دیدم و با هم صحبت کردیم و او گفت که تمایل دارد فیلمی در هالیوود بسازد، فیلمی که هم ایرانی باشد و هم آمریکایی، هم جنبه‌های فرهنگ ایران را داشته باشد و هم جنبه‌های تجاری سینمای آمریکا. اینگونه بود که ما تصمیم گرفتیم با وجود تمام سختی‌هایی که پیش رو داشتیم این کار را انجام دهیم.

وی در ادامه بیان کرد: شما وقتی می‌خواهید در هالیوود یک هنرپیشه به‌نام انتخاب کنید، جلب اعتماد آنها خیلی سخت است. دلیلش این است که ایران سینمای مدرن نداشته و بازیگران بزرگ این ترس را دارند که فیلمی که بازی می‌کنند در گیشه شکست بخورد؛ خصوصا وقتی شما نمی‌توانی دستمزدهای چند میلیون دلاری به بازیگر بدهی که لااقل فکر کند به خاطر پول این کار را انجام می‌دهد، این روند خیلی سخت‌تر می‌شود.

ایران باید از گیشه بزرگ سینمای جهان سهمی داشته باشد

سم خوزه ضمن ابراز خرسندی از تولید فیلم «اولین تولد» (1st Born) ادامه داد: من فکر می‌کنم این اتفاق خیلی خوبی بود، خوشبختانه ساخت فیلم خیلی خوب پیش رفت و ما توانستیم به نسبت بودجه‌ای که داشتیم بازیگران خوبی را جذب کنیم
کمدی راهی برای بیان مسائل بدون جهت‌گیری است

وی درباره خصوصیات برجسته فیلمنامه «اولین تولد» (1st Born) که موجب این همکاری شده، گفت: وقتی آقای عطشانی فیلمنامه را به من داد و خواندم، نظر صادقانه خودم را به او گفتم. نظر من این بود که فرهنگ دیالوگ این فیلمنامه متغایر با واقعیت آمریکا است، زیرا به عنوان مثال اگر من یک فیلمنامه درباره مردم چین بنویسم در حالی که در چین زندگی نکرده‌ام و مردم چین را به خوبی نمی‌شناسم، بافت و ساختاری که برای فیلمنامه و کاراکترهای فیلمم در نظر گرفته‌ام می‌تواند خیلی دور از واقعیت باشد.

دومین چیزی که به آقای عطشانی گفتم این بود که فیلمنامه اولیه بار دراماتیک زیادی داشت و وقتی می‌خواهید درباره دو کشوری صحبت کنید که از لحاظ سیاسی روابط خوب و سالمی ندارند و از طرفی وقتی می‌خواهید فیلمی بسازید که هر دو طرف راضی باشند و احساس کنند که یک فیلم بدون غرض و بدون جهت‌گیری ساخته شده است، خیلی موضوع حساسی است.

به نظر من تنها راهی که ما می‌توانستیم این مسئله را حل کنیم این بود که فیلمنامه را از شکل درام به کمدی تبدیل کنیم، زیرا مرز خیلی باریکی بین سینمای کمدی و سینمای دراماتیک وجود دارد؛ هر چیزی که خیلی دراماتیک است، یک جنبه کمدی دارد و می‌توان از طریق کمدی خیلی چیزها را مطرح کرد، بدون اینکه کسی ناراحت شود.

یکی از بازیگران گفت وقتی کار تمام شد، گریه کردم

سم خوزه درباره بازیگران فیلم «اولین تولد»  (1st Born) گفت: ما خیلی خوش شانس بودیم که توانستیم از حضور ستاره‌های سینمای مارول (فیلم‌های ابرقهرمانی) در این فیلم بهره ببریم. معمولا برای سینماگران آمریکایی دسترسی به بازیگران این ژانر سینمایی برای حضور در آثار دیگر خیلی سخت است و ما خیلی خوش شانس بودیم که آقای ول کیلمر قبول کرد در این فیلم بازی کند و پس از آن بقیه بازیگرانی که وارد این فیلم شدند بازیگران خیلی خوبی بودند.

وی ادامه داد: فکر می‌کنم علی عطشانی مقداری از حس ایرانی بودن و مهمان‌نوازی ایرانی را با استانداردهایی که ما اینجا در سینمای هالیوود رعایت می‌کنیم ترکیب کرد و در نتیجه یک ترکیب خیلی جالبی به وجود آورد، زیرا بعد از پایان کار یکی از بازیگران برای من یک کارت تشکر فرستاد و گفت این اولین باری بود که وقتی یک فیلم سینمایی تمام شد من گریه کردم.

برای اکران «اولین تولد» از سه پخش‌کننده بزرگ پیشنهاد داریم

این تهیه‌کننده ایرانی – آمریکایی درباره اکران این فیلم در آمریکا گفت: در حال حاضر سه استودیوی بزرگ سونی، ان بی سی یونیورسال (NBC universal) و لاینزگیت lions gate for distribution)) تمایل نشان داده‌اند که پخش این فیلم را به عهده بگیرند. حدود یک ماه دیگر مراحل پس از تولید فیلم تمام می‌شود و ما تصمیم خواهیم گرفت که با کدام یک از این استودیوها کار کنیم. خوشبختانه در اکران‌های خصوصی که تا به حال داشتیم همه از فیلم لذت بردند و امیدواریم فیلم در اکران عمومی هم مورد توجه مخاطبان قرار گیرد.

وی درباره تاثیر تولید فیلم مشترک میان ایران و آمریکا بر روی روابط دو کشور گفت: یک چیزی در طبیعت همه انسان‌ها یکسان است، ما از خیلی جهات شبیه به هم هستیم. درباره سیاست صحبت نمی‌کنم، اما به عنوان مثال تمام مادربزرگ‌هایی که در سراسر جهان دیده‌ام از چینی و ژاپنی و آمریکایی و اروپایی و ایرانی و... همه شبیه به هم هستند، تمام پدرها و تمام مادرها شبیه به هم هستند، با تفاوت‌های اندک فرهنگی و اگر به اصل انسانیت برگردیم همه انسان‌ها خیلی شبیه به هم هستند. من فکر می‌کنم سینما یک زبان خیلی موثر است که می‌تواند این واقعیت‌ها را به همه نشان دهد.

فیلمسازانی مثل کارگردان «آرگو» هرگز ایران را ندیده‌اند

سم خوزه اظهار کرد: مشکل هالیوود همیشه این بوده که بسیاری از فیلمسازان هالیوودی در حالی درباره ایران و کشورهای دیگر فیلم ساخته‌اند که آن کشورها را ندیده‌اند، به عنوان مثال نویسنده و کارگردانی که فیلمی مثل «آرگو» را ساخته هیچ وقت ایران را از نزدیک ندیده است، شاید حتی وقتی که برای نوشتن فیلمنامه و سایر مراحل مشاوره گرفته‌اند، با کسانی مشورت کرده‌اند که 40 سال است ایران را ندیده‌اند یا اصلا ایرانی نیستند؛ ممکن است در ایران متولد شده باشند اما فرهنگ و ریشه‌هایی که یک ایرانی دارد، ندارند. به همین دلیل این فیلم‌ها همیشه به دور از واقعیت بوده و من فکر می‌کنم که اگر فیلمسازان ایرانی خودشان وارد این عرصه شوند و همکاری خوبی انجام دهند  یک نمای واقعی از ایران واقعی نشان داده خواهد شد.


وی تصریح کرد: در ایران سینماگران یک سعادتی دارند که در خیلی از کشورهای دنیا وجود ندارد، در ایران سینمای دولتی دارید و دولت از تولید فیلم‌های سینمایی حمایت می‌کند، این اتفاقی است که شاید برای فیلمسازان خیلی از کشورهای دیگر آرزو باشد که یک حمایت دولتی از لحاظ مالی پشت سینما باشد.

در ایران این موقعیت هست اما متاسفانه آن پروژه‌های که باید انجام شود، انجام نمی‌شود. من فکر می‌کنم این رسالت فرهنگی ما است که به جای اینکه بودجه‌هایمان را فقط در ایران خرج کنیم، از امکاناتی که داریم برای گسترش فرهنگمان در سراسر جهان استفاده کنیم.

این تهیه‌کننده هالیوودی در پایان گفت: به شخصه به عنوان یک هنرمند معتقدم که وظیفه من این نیست که وارد سیاست شوم بلکه وظیفه یک سینماگر ایجاد سرگرمی برای مردم است. ما لیدر نیستیم که بخواهیم به آدم‌ها مشاوره بدهیم و تغییر ایجاد کنیم، ما می‌توانیم در جهت رشد و ترقی کشورمان و نشان‌ دادن واقعیت اینکه چگونه مردمانی هستیم، گام برداریم و از طریق زبان سینما این مفاهیم را به مردم دنیا انتقال دهیم. این یکی از مهم‌ترین راه‌هایی است که می‌توان از زبان سینما استفاده کرد.