صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۲۴ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۳۹۰۱۵۴
تاریخ انتشار: ۰۷ : ۱۸ - ۰۵ بهمن ۱۳۹۶
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

 

المیادین نوشت: درباره رابطه بین ولی عهد امارات و ولی عهد سعودی صحبتهای زیادی وجود دارد. آیا این رابطه براساس یک مصلحت مشترک است؟ این مصلحت کدام است؟

به گزارش «انتخاب»؛ این رسانه عرب زبان آورده است: منطقه عربی در سال 2018 در حالت متشنج خود باقی خواهد ماند؛ با انجام نشدن مذاکراتی بین قدرتهای منطقه ای، این تشنج ها تا عمان و قطر نیز امتداد یافته است. جهان عربی اکنون در گرو دو شخصیت است:محمد بن زاید و محمد بن سلمان؛ و به دور از عقل است اگر گمان کنیم این دو شخصیت بدون حمایت خارجی و نقشه ای مشخص برای برگزاری چنین مذاکراتی اقدام می کنند. اولین نشانه های نقشه این دو، عادی سازی روابط با اسرائیل است.

در واقع هر یک از دو شاهزاده می خواهند بر خطاب سیاسی و استراتژیک منطقه به صورت کامل سیطره داشته باشند. اما شایسته است که نخست به این موضوع از دیدگاه ابو ظبی بنگریم؛ محمد بن زاید از بن سلمان می خواهد وهابیت افراطی را شکست دهد...

عربستان پایگاه داعش، القاعده و شاخه های آنهاست؛ دولتی که بر پایه یک مشروعیت و به نام حامی اسلام بنیان نهاده شده است؛ در حالی که امارات تنها صاحب ایدئولوژی بازار است و تلاش می کند خود را بعنوان دروازه اقتصادی جهان عرب مطرح کند، اما نقشه های وهابی ها این جایگاه امارات را تهدید می کند.

در گذشته برخی اختلافات تاریخی و مرزی بین عربستان سعودی و امارات وجود داشت، اما در شرایط حاضر، بن سلمان چه احتیاجی به بن زاید دارد؟

 محمد بن زاید اقتصاد امارات را از دهه 90 قرن گذشته شکوفا کرده و امارات تبدیل به مرکزی شد که اروپایی ها و آمریکایی ها در شرکتهای آن سرمایه گذاری می کنند. از طرف دیگر، دبی مرکز تمرکز اقتصاد سعودی است و تمام شرکتهایی که وارد عربستان می شوند، از شرکت مکنزی گرفته تا بانکها، همه از دبی اداره می شوند؛ چرا که دبی مرکزی به دور از وهابیت است و این مساله مانع از سیطره وهابی ها بر اقتصاد سعودی می شود. اروپایی های متخصص زیادی در امارات وجود دارند که عربستان نیاز شدیدی به کمک های کارشناسی آنها دارد.

گذشته از نزدیکی دو محمد، با انتقال به پرونده منطقه در می یابیم که درگیریهای موجود در جهان عرب تنها با مذاکرات بین عربستان، ترکیه و ایران، به نتیجه می رسد. اما هیچ قدرت جهانی تشویق به انجام چنین مذاکراتی نمی کند، نه روسیه و نه ایالات متحده؛ این در حالی است که غربی ها بیش از 60 سال برای عادی سازی روابط بین دولتهای عربی و اسرائیل، تلاش کردند!

امروز اقدامی برای برگزاری مذاکراتی بین ایران و عربستان صورت نمی گیرد، امری که به ضرر منطقه عربی است...