پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : سازمان ملی استاندارد ایران اخیرا به موفقیتی دست یافته که اگرچه در هیاهوی مخالفان دولت در سیاه نمایی وضع موجود، آن گونه که باید مورد بررسی قرار نگرفت اما تاثیر آن در سال های آینده بیشتر مشخص خواهد شد.
این سازمان تحت ریاست نیره پیروزبخت، آبان ماه امسال، از امضای موافقت نامه با مجمع بین‌المللی تایید سلامت (IAF) خبر داده بود. بر اساس این موافقت نامه، گواهینامه‌های سیستم مدیریت کیفیت ایران شامل تاییدیه‌های آزمایشگاهی، بازرسی و گواهی محصول در ۷۰ کشور دنیا اعم از آمریکا، ژاپن، کره جنوبی، کشورهای اروپایی و غیره مورد تایید خواهد بود.
البته سازمان ملی استاندارد پیش از آن، موافقت نامه‌ای با "پک" امضا کرد که به شکل اختصاصی مربوط به حوزه آسیا و اقیانوسیه بود و در نهایت منجر به توافق‌نامه فعلی شد.
اهمیت این موفقیت زمانی بیشتر قابل درک است که بدانیم، استاندارد در صادرات یک کشور جایگاه ویژه ای دارد. در دوران تحریم ایران، با توجه به عدم عضویت کشور در سازمان های بین المللی حوزه استاندارد و اندازه شناسی، حتی صادرات محصولات غیرتحریمی کشور با مانع جدی و بزرگی روبرو شده بود. این مانع به اندازه ای جدی بود که به طور مثال، حتی مقیاس های اندازه گیری داخلی نیز مورد تایید کشور مقصد نبود و به ناچار باید از راه‌حل‌هایی مانند استفاده از استانداردهای یک کشور دیگر استفاده می شد که علاوه بر زمان بر و هزینه بر بودن، عموما شانس صادرات کشور را نیز کاهش می داد.
اکنون با اقدامات سازمان ملی استاندارد، بخش عمده این مشکلات حل شده است. موافقت نامه اخیر حتی راه صادرات ایران به کشوری مثل آمریکا، ژاپن و سایر کشورهای پیشرفته صنعتی دنیا و گسترش آن را هم هموارتر می کند. این توفیق در شرایطی که مخالفان دولت همواره از واردات ایران ایراد می گیرند جای بسی تشویق دارد.
به بیان ساده تر، یک مانع جدی و بزرگ از سر راه صادرات ایران به 70 کشور از جمله کشورهای صنعتی پیشرفته برداشته شده؛ به علاوه، چنین توفیقی حیثیت اقتصاد کشور در معاملات جهانی را مورد حمایت قرار می دهد. خود پیروزبخت درباره اهمیت این موافقت نامه گفته است: "امروز در حوزه‌های مختلفی بحث صورت گرفت و می‌توان گفت که نقش استاندارد در تولید صادرات‌گرا بسیار بارز است و می‌تواند در حوزه‌های بین‌المللی از چهره وحیثیت اقتصاد، تولید و خدمات ایرانی دفاع کند."
این توفیق و نمونه های دیگر مشابه آن، همگی در فضای ایجادشده پس از توافق هسته ای میان ایران و 5+1 به دست آمده و در واقع حاصل مدیریت مدبرانه و استفاده بهینه از فرصت ها در پسابرجام است؛ نکته ای که رییس سازمان ملی استاندارد ایران هم بر آن تاکید داشته و به طور مثال، همین موافقت نامه اخیر را "در راستای موقعیتی که در فضای پسابرجام برای ما ایجاد شد" دانسته است.