پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : الجزیره نوشت: طوفان موسوم به متیو در شرایطی سواحل شرقی ایالات متحده را در نوردیده که فاجعه طبیعی یادآور طوفان های فصلی برنامه ریزی شده ای است که در هیات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا صلح جهانی را به خطر می اندازد. به صدها هزار تن از ساکنان فلوریدا هشدار داده شده که از طوفان خطرناک متیو بگریزند در حالی که بیش از میلیون ها تن مرتبا تشویق می شوند که به پای صندوق های رای بروند و میان طوفان هیلاری کلینتون (کاندیدای دموکرات ها) یا گردباد سهمناک دونالد ترامپ (نامزد جمهوری خواهان) یکی را انتخاب کنند. به رای دهندگان آمریکایی گفته شده که هیچ انتخاب دیگری ندارند.
به شهروندان آمریکایی گفته شده که اگر به دنبال گزینه ایده آلی برای ریاست جمهوری کشورشان هستند و بر این اساس به دلیل نبود فرد مناسب پای صندوق های رای نروند، با این رای ندادن به گردباد دونالد ترامپ کمک کرده اند. گردبادی که می تواند طوفان هیلاری را در هم بکشند. بسیاری هشدار می دهند که ویرانی های گردباد سهمناک ترامپ به مراتب بیشتر از طوفان هیلاری کلینتون خواهد بود.
طوفان متیو در مسیر به ایالت متحده تاکنون ویرانی ها و قربانیان زیادی را در هاییتی برجای گذاشته، اما واقعیت این است که طوفان های سیاسی که در انتظار ایالات متحده است پیامدهای به مراتب فاجعه بار و ماندگارتری خواهد داشت؛ طوفان هایی که فراتر از ایالات متحده، جامعه جهانی را هم بی نصیب نخواهد گذاشت.
مصیبت های فاجعه بار
طوفان متیو پیش از این که به سواحل ایالات متحده نیز برسد صدها قربانی در هائیتی گرفت. در بُعد وسیع تر، این طوفان نه فقط هاییتی که به کلمبیا، کوبا، جمهوری دومینیک و باهاماس نیز رسید. به طور مشابه، میلیون ها انسان بی گناه در پاکستان، افغانستان، عراق، سوریه، یمن یا حتی ایران زندگی می کنند که خود را برای طوفان هیلاری یا گردباد ترامپ آماده می کنند. مانند طوفان متیو، تاثیرات هر کدام از این دو مصیبت نامساعد (هیلاری یا ترامپ) فراتر از بلاهایی است که قرار است دامن آمریکایی ها را بگیرد. این فجایع جامعه جهانی را نیز درگیر خواهد کرد.
همان طور که تغییرات آب و هوایی باعث شده تبعات طوفان هایی چون متیو بسیار خطرناک تر و مخرب تر شود، شرایط سیاسی و اجتماعی ایالات متحده نیز باعث می شود که تبعات آن بسیار فراتر از مرزهای آمریکا باشد. در مقایسه با فجایعی که قرار است انتخابات فعلی آمریکا در پیش داشته باشد، انتخابات پیشین ایالات متحده چیزی شبیه یک طوفان دریایی و محلی بسیار کوچک است. طوفانی که تاثیرات منفی آن گرچه هنوز هم زشت و ناپسند به نظر می رسد اما در مقایسه با فجایعی که قرار است از راه برسند قابل تحمل تر هستند.
در خبرها می خوانیم که شدت تخریب طوفان متیو در هائیتی پس از طوفان فاجعه بار 2008 هانا در این کشور مخرب ترین فاجعه طبیعی بوده است. در طوفان متیو بیش از 500 تن در هاییتی کشته شدند. این طوفان را می شود با روی کار آمدن باراک اوباما مقایسه کرد که با شعار پرطمطراق "جسارت امید" روی کار آمد. باراک اوباما به زودی دفتر ریاست جمهوری آمریکا را ترک می کند، آن هم با 38 میلیارد دلار کمک بیشتر به اسراییل، رژیمی که به مثابه یک طوفان دائمی و پایدار مرگ هزاران فلسطینی بی گناه را رقم زده است. طبق قوانین دولت باراک اوباما کمک ایالات متحده به اسراییل در 10 سال آینده ادامه خواهد داشت و مرگ فلسطینی ها هم.
باراک اوباما برای مقابله با طوفان متیو در ایالت فلوریدا و سپس در ایالت های جورجیا و کارولینای جنوبی وضعیت اضطراری اعلام کرد. به طور مشابه، آنتونیو گوترس، دبیر کل جدید سازمان ملل متحد، هم باید برای مقابله با تبعات طوفان هیلاری کلینتون یا گردباد سهمناک دونالد ترامپ یک وضعیت اضطراری جهانی اعلام کند؛ طوفانی که بسته به نظر رای دهندگان آمریکایی و افسردگی شایع در فضای فعلی سیاسی این کشور قرار است بخش های مختلف جهان به ویژه جهان عرب را هدف قرار دهد. افراد در اقصی نقاط جهان، دست اندرکاران دنیای سیاست باید عواقب این دو تهدید قریب الوقوع را پیش بینی کنند، همان طور که مردم جاماییکا و دیگر بخش های منطقه کارائیب برای مقابله با تهدید متیو تهمیداتی را اندیشیدند.
دست اندرکاران شرایط اضطراری در جهان باید اقدامات احتیاطی را در نظر بگیرند، نشست های مدیریت بحران برگزار کنند و حالت آماده باش داشته باشند. مدارس و دفاتر دولتی باید برای تعطیلی آماده باشند. زیرساخت های دفاع مدنی این کشورها هم باید خود را برای هر احتمالی آماده کنند.
طوفان هیلاری می تواند تاثیرات مخرب زیربنایی در پی داشته باشد در حالی که گردباد ترامپ با سرعت و قدرتی بیشتر برای مرگ و تباهی می آید. ریاست جمهوری کلینتون می تواند امنیت جهانی را هدف قرار دهد اما رسیدن ترامپ به کاخ سفید می تواند آسیب های جبران ناپذیری را به ایمنی و سلامت زندگی جمعی انسان در کره زمین وارد کند.
منبع: دیپلماسی ایرانی