گلایه عارف از روحانی برای چه هدفی است؟

با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری 96 یکبار دیگر فضای اصلی کشور به سمت انتخاباتی شدن در حال حرکت است. در این میان استراتژی اصلاح طلبان برای انتخابات آینده از حالا تبدیل به یکی از جنجالی ‌رین موضوعات شده است و هر کدام از استراتژیست‌های این جناح موضعی در اینباره می‌گیرد که گاهی نیز به مذاق رهبران این جناح خوش نمی‌آید.

تجربه انتخابات 92 ریاست جمهوری و 94 مجلس شورای اسلامی به اصلاح طلبان این نوید را می دهد که در صورتی که استراتژی این دو انتخابات را تکرار کنند می توانند به پیروزی دست پیدا نمایند. البته اصلاح طلبان در این باره از وحدت رویه برخوردار نیستند.

در این باره دو گروه در میان اصلاح طلبان وجود دارد:

الف) عده ای معتقدند که باید تجربه 92 را تکرار کنند و به گزینه ای که اجماع میان اصلاح طلبان و سایر گروها و جناح های نزدیک به اصلاح طلبان است را انتخاب کنند تا بتوانند در آینده با فراهم شدن اوضاع کاندیدای اصلی خودشان را به عرصه انتخابات معرفی کنند. این طیف که اکثریت اصلاح طلبان را تشکیل می دهند موافق حمایت دوباره از روحانی برای انتخابات 96 هستند. این گروه شعار روحانی کاندیدای اول و آخر اصلاح طلبان است را سر می دهند.

ب) این گروه از اصلاح طلبان که بیشتر در میان تحلیلگران اصلاح طلبان یافت می شوند، معتقدند غلط اصلی اصلاح طلبان این است که یک روز سرنوشت خودرابه هاشمی گره زدند،یک روز به روحانی ویک روز به دیگری گره می زنند. بنابراین در طول مدت مردم با توجه به برآورده نشدن خواسته هایشان گرایششان به جناح اصلاح طلب کم می شود. این گروه از اصلاح طلبان منتقد جدی عملکرد دولت روحانی در برخی از موارد هستند. به طوری که سعید حجاریان در اظهار نظری در این باره بیان کرده بود ک اصلاح طلبان حامیان منتقد دولت هستند.

با توجه به فعل و انفعلات اخیر در صحنه سیاسی کشور شواهد حاکی از آن است که حضور اقای روحانی برای انتخابات آینده قطعی شده است. در این میان مسئله اساسی این است که در حمایت یا عدم حمایت از آقای روحانی کدام یک از این دو گروه اصلاح طلب بر نظر دیگری پیروز می شود. اینکه آیا اصلاح طلبان برای انتخابات آینده نامزد جداگانه مطرح خواهند کرد یا اینکه به حمایت از روحانی ادامه خواهند داد.

برخی از تحلیلگران معتقدند که اصلاح طلبان در نهایت با حفظ موضع حامی منتقد از روحانی حمایت خواهند کرد و درصدد بر خواهند آمد که در دولت دوم روحانی امتیاز بیشتری را کسب نمایند تا بتوانند در انتخابات 1400 با کاندیدای خاص خود حضور پیدا کنند. موضوعی که دور از انتظار نخواهد بود

اما در این میان موضع آقای عارف به عنوان یکی از افراد تاثیرگذار در این جناح می تواند تاثیر به سزایی در عملکرد ِآینده این جناح داشته باشد.در این روزها برخی از اصلاح طلبان سعی بر آن داشتند که به نحوی اعلام کنند که آقای عارف نسبت به دولت گلایه دارد و از وضعیت فعلی رضایت ندارد.

موضوعی که اقای عارف نیز در نشست سراسری شورای نمایندگان انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها به صراحت آن را بیان کرد. عارف در این جلسه دو انتقاد نسبت به دولت مطرح کرد. یکی اینکه چرا 50 یا 60 درصد مدیران دستگاه‌ها متعلق به دوران گذشته هستند که با دولت همراهی نمی‌کنند همچنان برسر کار هستند. دوم اینکه از دولت گلایه کرد که چه تلاشی برای تغییر فضای امنیتی دانشگاه‌ها انجام شده است؟

اگرچه آقای عارف در مصاحبه اخیر خود با روزنامه آفتاب یزد از لفظ گلایه در رابطه با حسن روحانی انتقاد کرده و آن را قشنگ ندانشته است اما تاکید کرده است که همان رابطه‌ای را که در جوانی با آقای روحانی داشتم الان هم دارم!

این فعل و انفعالات نشان می دهد که اگرچه اصلاح طلبان تصمیم نهایی خود را برای حمایت از روحانی گرفته اند؛ اما همچنان نقش منتقد را برای گرفتن امتیاز بیشتر در دولت دوم آقای روحانی بازی خواهند کرد.