حجت الاسلام والمسلمین علی یونسی در مصاحبه با روزنامه اعتماد به انتخابات آتی ریاست جمهوری پرداخت.
به گزارش انتخاب، اهم اظهارات دستیار ویژه رییس جمهور را در ادامه بخوانید؛
*اصلاح‌طلبان و
حاميان دولت، راه و چاره ديگري براي حمايت ندارند. اين يك واقعيت و ضرورت
است كه يك جريان سياسي بايد واقع‌بينانه عمل كند. اتفاقا آقاي روحاني هم
رييس‌جمهور واقع‌بيني است. بين اينكه ما دل‌مان چه مي‌خواهد با اينكه در
عمل چه اتفاقي رخ مي‌دهد تفاوت بسياري است. حسن روحاني به عنوان رييس قوه
مجريه در داخل پيش از آنكه اعتماد را حفظ كند بايد تعادل و امنيت را در
جامعه برقرار كرده و حفظ كند.
*در دولت سابق سه قوه كشور مدام با هم درگيري
داشتند. رييس دولت يا با مجلس درگير بود يا با قوه قضاييه كشمكش داشت و در
جايي اين درگيري به جاي بسيار بدي كشيده شد و سرانجام آقاي احمدي‌نژاد قهر
كرد و برخلاف قانون و نظر مقام معظم رهبري و مصلحت كشور خانه‌نشين شد و
تخاصم بين قوا به حدي بالا گرفت كه در مجلس اتفاقات تلخي رخ داد، فيلمي پخش
شد و رييس مجلس هم آن تعبير معروف «به سلامت» را براي بدرقه رييس دولت به
كار گرفت. اما امروز ما با چنين مسائلي رو به رو نيستيم.
*به نظر من يكي از
مهم‌ترين مسيرهايي كه حسن روحاني بايد در پيش بگيرد اين است كه اجازه ندهد
در سطوح بالاي سياسي چنين دعواها و درگيري‌هايي بين دولت و ديگر قوا رخ دهد
چرا كه اينگونه دعواها مي‌تواند آرامش جامعه را خدشه‌دار كند. جامعه ما
امروز بيش از هر زمان نياز به آرامش دارد. تشديد مخاصمات داخلي ميان قوا
خواست گروه‌هاي افراطي است. و روحاني در برقراري تعادل در جامعه موفق عمل
كرده است.
*امروز دعواهاي سياسي ميان يك اقليت تندرو و اكثريت ميانه رو
خلاصه شده است. به نظر من آنچه كه در جامعه جريان دارد خودش را در نتيجه
انتخابات مجلس نشان داد. امروز مجلس متشكل است از يك فراكسيون قوي و
تاثيرگذار اصلاح‌طلب و يك اكثريت اصولگراي ميانه رو و يك اقليت بسيار كوچك
تندرو. من معتقدم اصلاح‌طلبان در فضاي سياسي امروز كشور بايد با
ميانه‌رو‌ها و از جمله ميانه‌روهاي اصولگرا همكاري كنند.
*من معتقدم حسن روحاني در انتخابات سال آينده نه تنها
موفق خواهد شد بلكه راي بيشتري از سال ٩٢ هم كسب خواهد كرد. در حقيقت در
رقابت سال آينده اهرم حاميان دولت و طبقه‌اي كه از روحاني حمايت مي‌كند
بسيار تاثيرگذارتر از اهرم‌هاي مخالفان روحاني است.
* مخالفان روحاني هم اهرم‌هاي ديگري دارند و
شايد بخواهند به آنها فكر كنند اما چيزي كه روشن است آنها اهرمي به اسم
حمايت اجتماعي ندارند و همين موضوع شكست آنها را قطعي خواهد كرد.
عاقلانه‌ترين كار اين است كه مخالفان دولت تلاش كنند با روحاني كنار بيايند
و در فكر مطرح كردن يك نامزدي جدي براي رقابت نباشند، مثل سال ٨٠ و دور
دوم آقاي خاتمي كه اصولگرايان به طور جدي وارد عرصه انتخابات نشدند زيرا به
خوبي مي‌دانستند كه اهرم بدنه اجتماعي در دست خاتمي است و همين امر سبب شد
تا خاتمي از دور اول خودش هم بيشتر راي بياورد.
*به نظر من بد نيست كه
روحاني نگراني‌هاي عقلاي اصولگرا را مورد توجه قرار دهد و سعي كند در برخي
مسائل نظرات آنها را نيز تامين كند، كه البته ايشان در بسياري موارد به اين
نگراني هم توجه دارند. آنها هم نگراني‌هاي بين‌المللي و اقتصادي دارند كه
تا يك حدي نگراني‌هاي‌شان قابل درك است. دولت بايد به آنها اطمينان دهد كه
به خواسته‌هاي آنها بي‌توجه نيست.
*به هيچ عنوان به صلاح كشور نيست فضاي انتخاباتي سال آينده
به سمت دو قطبي شدن برود. انتخابات بايد در كمال آرامش و دور از جنجال و
تخريب و بي‌اخلاقي برگزار شود و خدايي نكرده با روش بگم بگم‌هاي آقاي
احمدي‌نژاد فضا را دو قطبي نكنيم و مردم را مقابل يكديگر قرار ندهيم. در
واقع تقابل و تخاصم در سطح جامعه به صلاح كشور نيست.
*در دور دوم آقاي خاتمي هم برخي دوست داشتند و تلاش كردند تا آقاي خاتمي رد
صلاحيت شوند ولي رهبر معظم انقلاب مانع شدند. بسياري از اصولگرايان هم در
سال ٨٨ تمايل داشتند آقاي احمدي‌نژاد وارد عرصه انتخابات نشود. حتي آقاي
هاشمي هم در دور دوم خود برخي مخالفاني داشت كه مايل بودند او تك‌دوره‌اي
شود. به نظر من اين استراتژي است كه رهبري تا امروز داشته است و اجازه
نمي‌دهند تا به دلايل واهي و زير فشار، رييس‌جمهوري در دور دوم خود از
رقابت در ميدان انتخابات باز بماند و استراتژي درستي هم بوده و براي همه هم
عمل شده است، هم اصولگرايان و هم اصلاح‌طلبان. من معتقدم اين روش ادامه
خواهد داشت.
* روحاني نبايد سياستي را در پيش بگيرد كه بخش‌هايي
از حاكميت و نيروهاي مسلح نگران شوند. اين ملاحظات هم نقطه قوت روحاني است و
شايد از منظر كساني، نقطه ضعف او. توجه به اين ملاحظات، ممكن است يك مقدار
از آراي او را كاهش دهد، اما از سوي ديگر به طرف مقابل نشان مي‌دهد كه
دولت با توجه به منافع و امنيت ملي، همواره جانب اعتدال را رعايت مي‌كند
ولو به قيمت اينكه بخشي از پايگاه اجتماعي‌اش را از دست بدهد. اما اين
پايگاه اجتماعي كه به خاطر ملاحظه‌كاري‌اش ممكن است از دست برود، آنقدر
نيست كه موقعيت او را در انتخابات آينده متزلزل كند زيرا جريان حامي روحاني
اين قابليت را دارد كه مردم را براي حمايت از او بسيج كند.
* اگر پس از برجام به دولت اجازه داده مي‌شد تا
طرح آشتي ملي يا برجام ٢ را پيش ببرد بسياري از موانع توسعه و پيشرفت از سر
راه كشور كنار مي‌رفت. پس از برجام اگر آشتي ملي در كشور انجام مي‌شد
بي‌شك،با وجود همه موانع طبيعي كه پس از رفع هر تحريم بين‌المللي وجود
دارد، اقتصاد به سرعت رونق مي‌گرفت. امروز دليل اينكه برجام تاثيرات خود را
نشان نمي‌دهد اين است كه عده‌اي به خاطر دعواهاي سياسي سنگ اندازي‌هايي
مي‌كنند تا بگويند دولت روحاني موفق نبوده است. اگر آشتي ملي در كشور رخ
مي‌داد اين مسائل حل مي‌شد و به نفع همه مردم و نظام بود و تنها كساني
ناراحت بودند كه نان‌شان در اين دعواهاي سياسي است. آشتي ملي چيزي بود كه
دولت به دنبالش بود تا فضاي پسا برجام را براي توسعه كشور كامل كند كه
متاسفانه تا اين زمان نشده است.