پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : سرویس بین الملل «انتخاب»؛ کانورسیشن نوشت: ترکیه سهم خود را از کودتاها دریافت کرده است . دولت های ترکیه سه بار
از 1960 تا 1971 و 1980 سرنگون شده اند. البته بارها توطئه های محرمانه برای براندازی به دلیل
اشاره های ارتش مبنی بر اینکه کودتا چیزی را عوض نمیکند به آرامی خنثی شده است .
به گزارش «انتخاب»، با این حال، هنوز عجیب بود
که سربازان و تانک ها را در حالی که، پل ها را در سراسر بسفر در استانبول در
روز 15 جولای میبندند ببینیم . کودتا در نهایت شکست خورد و کسانی که متهم به مشارکت
در آن بودند با مجازات های سخت و حتی احتمالا اعدام مواجه شدند .
اما شاید قسمت عجیب تر آن اینجا باشد که هزاران نفر از مردم
ترکیه برای خنثی کردن اين توطئه به خیابان ها ریختند . سربازان توسط مردم و شهروندان
عصبانی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
آنها به درخواست رجب طیب اردوغان پاسخ دادند . ترکیه یک مکان
لیبرال است که مخالفت کردن با اوضاع در آن تحمل نمی شود، بنابراین این عجیب بود که خیل
عظیم مردم را در دفاع از رهبری که به شدت مورد انتقاد بود در خیابان ببینیم.
برای تقریبا ده سال ترکیه دست خوش اقتدار گرایی بوده است. زندگی
برای کسانی که از اردوغان و حزب عدالت و توسعه حمایت نمیکنند دشوار شده است . دولت
رسانه هاي خبري را کنترل کرده و حاکمیت قانون را تضعیف و هر گونه اعتراض مسالمت آمیز
را یه شدت سرکوب میکند . بنابراین در حالی که ترکیه هنوز دموکراتیک است و اردوغان از
طریق انتخابات روی کار امده است این گشور یک کشور لیبرال نیست .
ارتش که مدتهاست حامی
کماليسم سکولار است، لطمات غیر لیبرال بودن حزب عدالت و توسعه را تحمل کرده است. کودتا
درست است که یک مکانیزم لیبرال برای رسیدن به قدرت نیست اما در ترکیه آنها همواره با
هدف بازگشت به مسیر دموکراتیک آتاتورک ، قهرمان و موسس جمهوری در ترکیه کودتا کرده
اند.
بال های ارتش با یک سری تحقیقات ساختگی توسط دولت در سال
2007 چیده شد . تحت پوشش تلاش برای توطئه ضد دولتی، حزب عدالت و توسعه موفق شد هزاران
مقام ارشد را که بیشتر آنها کماليست های سرسخت بودند را از ارتش تسویه کرد . هر بار
آنها با حامیان و هواداران دولت جایگزین میشدند . دانشگاهیان ، روزنامه نگاران، وکلا
به علاوه ژنرال های نیروی هوای در این بازرسی ها تسویه شدند .
تنها کمتر از نصف جمعیت حامی حزب عدالت و توسعه نیستند و بسیاری
از این جمعیت در ترکیه احساس بیگانگی میکنند
اردوغان قادر به در هم شکستن کودتا در عرض چند ساعت است چرا
که او استاد تحریک اراذل و اوباش است . تنها کمتر از نیمی از جمعیت با او مخالف هستند
اما 50% یا بیش از جمعیت به او وفادارند . او استانداردهای زندگی را بالا برده و عزت
نفس مردم مومن که از لحاظ اجتماعی بخش محافظه کار جامعه به شمار میرود و بی شک توسط
سکولارهای کماليست سابق نادیده گرفته میشدند را افزایش داده. است
رئیس جمهور قادر بود حامیان خود را به خیابان های بکشاند چرا
که آنها 50 سال برای داشتن یک سهم از قدرت
در سياست ترکیه منتظر بودند و اجازه نمیدادند این امر بدون درگیری به دست آید. آنهایی
که در خیابان ها بودند عموما حامیان و مشتاقان حزب اردوغان بودند اما حتی مخالفان
اردوغان نیز جازه نمیدادند که مجددا حکومت نظامی برگردد
کودتاچیان قادر به جلب حمایت عامه نبودند چرا که تا زمانی
که ااردوغان یک چهره استبدادی منفور بود، ترک ها هم به دنبال بازگشت اقتدارگرایی ارتشی
ها نبودند
یک گزاره معروف در ترکیه وجود دارد که این روزها در شبکه هاي
اجتماعی اين پخش میشود و آن این است که می.گوید بدترین دموکراسی بهتر از بی دموکراسی
است .
هنوز مشخص نیست مسئول کودتا چه کسی بوده است. آنها میتوانند
یک گروه از کماليست های ارتش در دل افسران
مخالف باشند که قتح الله گولن را حمايت میکنند .
بسیاری از ترک ها معتقدند این یک عملیات دروغین بوده که شرایط
را برای اردوغان فراهم کرد تا با سرکوب کودتا بقیه مخالفانش را سرکوب کند . این سناریو
به نطر عجیب میرسد اما به طرز مرموزی با تحقیقات برخی نهادها علیه مخالفان احتمالی
در دهه گذشته آشنا به نظر میرسد
در نهایت اردوغان برنده این درگیری سیاسی بی رحم بود که در آن
300 نفر جانشان را از دست دادند و هزاران نفر آزادی شان را . او فرصتی به دست آورد
تا با قدرت بیشتر سیاست های پوتيني خود را افزایش دهد . آزادی بیان و تاسیس انجمن حالا
تنها دز شرایطی وجود دارد که حامی توسعه و عدالت باشید . حاکمیت قانون و آزادی رسانه
ای از بین رفته و عدم آزادی در ترکیه زور به روز بدتر میشود.