برجام درهای فروش نفت را برای ایران باز کرد

به گزارش انتخاب، حمید حاج اسماعیلی اظهار کرد: یکی از موضوعاتی که در بحث برجام زیاد مطرح می‌شود، ولی کمتر موشکافی و کارشناسی می‌شود این است که برجام درعین حال که مسایل زیادی را به لحاظ فنی و در بحث هسته‌ای مدنظر قرار داد ولی غالب این تفاهم‌نامه سیاسی است. پس باید به طور طبیعی انتظار داشته باشیم که با تغییر سیاستمداران و تغییر سلایق در کشورهایی که این تفاهم‌نامه را به امضا رساندند بخش‌هایی از تفاهم‌نامه دچار مشکل شود.

وی ادامه داد: کشورها با اغراض سیاسی این تفاهم‌نامه را با ایران امضا کردند و چون با ما دشمنی دارند باید انتظار بد عهدی‌ از جانب آنها را داشته باشیم.

حاج اسماعیلی با بیان اینکه مادامی که این تفاهم‌نامه به درستی کارشناسی نشود،‌نمی‌تواند آثار مثبت اقتصادی برای کشور به دنبال داشته باشد، اظهارکرد: کارشناسی درست از توافق‌نامه موجب می شود تا منابع داخلی را جدی‌تر مدیریت و ساماندهی کنیم و امروز در وضعیت بهتری قرار بگیریم.

وی اجرای برجام را از این جهت که موجب کاهش برخی تحریم‌ها شد و درهای فروش بیشتر نفت و صادرات آن را باز کرد،‌ مثبت دانست.

این کارشناس بازار کار در ادامه تسهیل تبادلات بانکی برای ایران و گسترش سرمایه‌گذاری در کشور را از مهمترین اثرات اجرای برجام بر اقتصاد کشور عنوان کرد و گفت: متاسفانه علیرغم آنکه تصور می‌شد در بخشهای صنعت، فولاد، پتروشیمی و حتی خودرو حضور سرمایه‌گذاران خارجی را شاهد باشیم و صنایع خود را با دانش روز تطبیق داده و به روز کنیم، اما این اتفاق نیفتاد و پیش‌بینی ها درست از آب در نیامد. بنابر این نباید انتظار داشته باشیم که در آینده نیز از محل این توافق‌نامه اتفاقات جدی بیفتد.

وی با تاکید بر تکیه و تمرکز کشور بر منابع و سرمایه‌های داخلی اظهار کرد: باید تلاش کنیم از طریق ظرفیت سازی، بسترسازی و بهره‌مندی از امکانات داخلی شغل ایجاد شود.

به گفته حاج اسماعیلی از طریق اعزام نیروی کار به خارج و کارهای خدماتی که گردشگری یکی از جدی‌ترین آنها است می‌توان برای اشتغالزایی در کشور برنامه‌ریزی کرد.

این کارشناس بازار کار با بیان اینکه اجرای برجام اثرات روانی بسیاری به دنبال داشت، تاکید کرد: این توافق‌نامه به تغییرات جدی در بورس،‌ قیمت ارز و طلا و ایجاد انگیزه‌های مثبت در بازار کار منجر شد ولی به دلیل تجربه دشمنی‌هایی که کشورهای غربی با ایران داشتند و به دلیل رکود و مشکلات بحرانی که اقتصاد ایران به آن دچار بود بار مثبت روانی توافق‌نامه نتوانست تحول چندانی در کشور ایجاد کند.

وی در پایان گفت: این تفاهم‌نامه تصمیم نظام، دولت و مردم بود که در یک اجماع کلی و در همه ارکان حاکمیت و ملت گرفته شد و از این جهت نمی‌توان آن را زیر سوال برد.