پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : روحاني جامه ميانجي بر تن مي‌كند! تمام حركات صورتش قابل پيش بيني است و قبل از آغاز سخنانش مي‌توان حدس زد كه آيا موضوعي سبب رنجش شده است كه اينچنين اخم كرده يا لبخند بر لبش و كشيدن كلمه سلام در ابتداي سخنراني‌اش نشان مي‌دهد كه يا حامل خبر خوبي براي مردم است يا از وضعيت كشور راضي است.
به گزارش انتخاب، معمولا اين شناخت زماني اتفاق مي‌افتد كه پرده‌اي ميان دو طرف نباشد و رابطه گرمي برقرار است، مانند رابطه ملت با حسن روحاني كه رئيس‌جمهور است. رابطه روحاني با گروه‌هاي سياسي هم بسيار گرم است. چنانچه اگر درباره موضوعي به توافق نرسند او بهترين گزينه براي ميانجيگري در راستاي حل اختلافات است، مانند موضوع اخير كه رياست مجلس است و تا امروز دو نام عارف و لاريجاني بيش از سايرين مطرح است. هر دو شخصيت از افراد شناخته شده هستند كه بارها شايستگي‌هاي خود را در مناصبي كه حضور داشتند به اثبات رسانيده‌اند. عارف منتخب نخست تهران با آراي بالاست و لاريجاني هم منتخب نخست قم با رزومه‌اي كه در آن سال‌ها رياست مجلس درج شده است.
پيشنهاداتي در حد حرف!
تا به امروز راه‌هاي زيادي براي تعيين رياست مجلس از ميان اين دو شخصيت مطرح شده كه هيچ كدام عملياتي نشده است، از جمله نشست لاريجاني و عارف و توافق دو طرف براي نشستن يكي بر كرسي رياست بود كه اين نشست هنوز برگزار نشده و ميلي از طرف طرفين براي برگزاري چنين نشستي هم مشاهده نشده است. پيشنهاد ديگري كه مطرح شد چنين بود كه هر سال يكي از اين دو شخصيت رياست مجلس را عهده‌دار شوند كه اين پيشنهاد هم با سرنوشت پيشنهاد نخست مواجه شد. برخي هم اينگونه گفتند كه از ميان عارف و لاريجاني يكي رئيس و ديگري نايب‌رئيس شود كه ظاهرا مورد توجه اين دو شخصيت قرار نگرفت. برخي به عارف پيشنهاد كردند فراكسيون اميد را سازماندهي كند كه رياست آن را عهده‌دار شود چرا كه يك فراكسيون قوي نقش بالايي در تاثيرگذاري در خانه ملت دارد كه ظاهرا او كه از سوي اطرافيانش ترغيب به رياست مي‌شود تصميم دارد فراكسيون اميد را تشكيل دهد اما در انديشه رياست هم باشد. البته بايد به اين نكته توجه داشت كه عارف تاكيد كرده بود اصلاح‌طلبان با لاريجاني رقابت نمي‌كنند كه برداشت‌ها از اين جمله چنين بود كه او كانديداي رياست نمي‌شود اما اگر اينگونه بود تا امروز بايد انصراف خود را اعلام مي‌كرد. اين مشي حيا و سكوت عارف سبب پيچيده گي‌هاي زيادي مي‌شود.
تخريب حاميان
در چنين فضايي كه براي جلوس بر يك كرسي دو نام مطرح است، برخي درصدد ماهي گرفتن ازآب گل الود هستند و مي‌خواهند بعضا با درج شايعات بي‌اساس ميان لاريجاني و عارف به تفرقه افكني بپردازند كه البته اين امر در ميان افرادي كه خود را حامي عارف مي‌دانند بيشتر صورت مي‌گيرد. به عنوان مثال در كانالي تحت عنوان فراكسيون اميد مطالبي درباره لاريجاني نگاشته مي‌شود كه آگاهان به غيرواقعي بودن آن واقف هستند ازجمله به همزماني برگزاري نشست با منتخبان اشاره شده و با تيتر: «تيم لاريجاني وزن كشي را شروع كرد» اينگونه القا كرده كه لاريجاني براي اخلال در مراسم عارف در همان روزي كه نشست اميد برگزار مي‌شود اقدام به دعوت از منتخبان مجلس كرده است كه ظاهرا نگارنده اطلاع نداشته دعوت منتخبان امري معمول در تمام مجالس بوده و لازم بود عارف با لاريجاني براي برگزاري نشست هماهنگي لازم را داشت. يا اينكه در برخي مواقع كه شخصيت‌هايي از لاريجاني در راستاي جلوس بر كرسي رياست حمايت مي‌كنند، سعي دارند باتكذيب اين حمايت چنين القا كنند كه لاريجاني براي رياست مجلس مورد اقبال قرار ندارد! لاريجاني اما به واسطه تجربياتش چنين عملكردي را به حاميان خود توصيه نمي‌كند و ترجيح مي‌دهد اين موضوع در مجلس دهم و نه خارج آن مشخص شود. بايد به اين نكته هم اشاره داشت كه در روز جمعه آيت‌ا... موحدي كرماني دبيركل جامعه روحانيت همزمان با مراسم مجلس و عارف ازمنتخبان دعوت كرده تا در مجلس قديم حضور پيدا كنند كه برخي سعي دارند اين برنامه را به اسم لاريجاني تمام كنند اماپر واضح است كه لاريجاني مدتي است مسير خود را مستقل معرفي كرده و راهي را مي‌رود كه برچسب حزبي بودن ندارد. درباره چرايي اين اتفاقات بايد به برخي افراد در نزديكي لاريجاني و دفتر او توجه داشت كه ناخواسته در مسير غيرتعاملي گام بر مي‌دارند. مثلا بدون كسب پيش بيني كافي ديدارهايي را تنظيم مي‌كنند و اقداماتي را انجام مي‌دهند كه سبب هجمه به لاريجاني مي‌شود. بنابراين او بايد با دقت بيشتري اعضاي دفتر و آناني كه به نام دلسوزي قصد نزديكي به او را دارند بررسي كند.
روحاني در جامه ميانجي
در چنين شرايطي به نظر مي‌رسد نياز به يك ميانجي هست كه با فراخواندن دو طرف به يك نتيجه برسند. شايد برخي درذهن خود هاشمي را مناسب براي اين اقدام مي‌دانند اما او مي‌داند ورودش به اين موضوع فضاي تخريب و بر هم زدن آرامشي كه مجلس دهم بدان نياز دارد رقم خواهد خورد و از سويي او در امور ديگر حضور دارد كه اهميتي بالاتر يا شايد همطراز باتعيين رئيس مجلس دارد بنابراين اكنون كليد روحاني مي‌تواند گشايشگر قفل ریاست مجلس باشد. روحاني به خوبي راه و رسم ميانجيگري را بلد است چنانكه علي شكوري راد در اين باره گفته است: « مشكلات اساسي در مقدمه شكل‌گيري گفت‌وگو براي تفاهم و توافق ملي داريم كه در ابتدا اين مشكلات بايد برطرف شود. من فكر مي‌كنم كه آقاي روحاني به عنوان رئيس دولت يازدهم بايد به‌اين موضوع توجه بيشتري كند. ممكن است برخي از مسائل حاد كشور به وسيله روش‌هايي فيصله پيدا كند يا مسكوت بماند يا حتي وجه چالشي آن از بين برود، اما اين اتفاقات پايدار نيست. بلكه براي رسيدن به يك توافق ملي پايدار نياز به مباني مشترك فيصله‌بخش داريم.» طيف اصولگرا هم به توانايي روحاني در ايجاد صلح و آرامش اذعان دارد چنانچه حميد رضا ترقي عضو شوراي مركزي موتلفه مي‌گويد: « روحاني ميانجي‌گر خوبي براي ايجاد انس و صلح و دوستي در كشور است. همين كه بتواند تفاهم بين جناح‌ها در داخل كشور فراهم بكند، كار بزرگي است.» به نظر مي‌رسد نشست امروز منتخبان مجلس دهم با رئيس‌جمهور فرصت خوبي براي اين گفت‌وگو باشد و روحاني هم مي‌تواند ازتريبون محل برگزاري مراسم به اقناع نمايندگان براي راي دادن به شخص توافق شده ميان عارف و لاريجاني بپردازد.
منبع: روزنامه آرمان