اين روزها باراک اوباما، رئيس جمهور آمريکا در تلاش است تا کنگره را به تاييد توافق اتمي ايران و کشورهاي ۱+۵ متقاعد کند، مذاکرات تاريخي که با کمک و ميانجگيري شمار بي‌سابقه‌اي از ديپلمات هاي زن انجام شد.
سه ديپلمات زن، دو اروپايي و يک آمريکايي، نقش محوري در دستيابي به اين توافق جامع براي محدود کردن برنامه اتمي ايران داشتند.
فدريکا موگريني، رئيس سياست خارجي اتحاديه اروپا و وزير خارجه سابق ايتاليا رهبري اين مذاکرات را برعهده داشت.
او در نوامبر ۲۰۱۴ ميلادي اين سمت را از بارونس کاترين اشتون تحويل گرفت، که او هم به نوبه خود نقشي کليدي در برقراري روابط دوستانه با ايران داشت.
خانم موگريني در ابتدا که به عنوان ديپلماتي ارشد فعاليت هايش را شروع کرد، با انتقادات زيادي روبرو شد. برخي او را سياستمداري بسيار جوان و بي تجربه مي دانستند.
اما با گذشت زمان، او به مذاکره کننده‌اي سرسخت معروف شد.
معاون او، هلگا اشميد، ديگر سياستمدار زن در اين مذاکرات بود. به گفته سياستمداران خانم اشميد از دانش فني زيادي برخوردار است و همکارانش از او به عنوان چهره‌اي مهم در اين مذاکرات ياد مي‌کنند.
ديپلمات‌هاي ارشد غربي گفته‌اند در پايان اين خانم اشميد بود که در چانه زني‌هاي منتهي به توافق نقش مهمي برعهده داشت.
برعکس خانم موگريني، هلگا اشميد با چندين سال تجربه در مذاکرات ايران، ديپلماتي شناخته شده در صحنه سياسي بود.
در ميان سياستمداران آمريکايي وندي شرمن قرار داشت. خانم شرمن اولين زني است که سمت معاونت وزير خارجه آمريکا در امور سياسي را دارا است. او از مذاکره کنندگان قديمي در مسائل هسته‌اي است.
از وندي شرمن به عنوان معمار اصلي سياست‌هاي دولت کلينتون در برنامه هسته‌اي کره شمالي نام برده مي‌شود.
خانم شرمن از سال ۲۰۱۱ ميلادي در مذاکرات هسته‌اي ايران و کشورهاي ۱+۵ حضور داشت.
حضور سه زن به عنوان مذاکره کنندگان ارشد در اين گفتگوها امري بي سابقه بود.
خانم موگريني در گفتگويي با بي‌بي‌سي گفت که "حتي در اتحاديه اروپا، اغلب اين اتفاق نمي‌افتد که شمار سياستمداران زن بيشتر از مردان سياستمدار باشد."
به گفته خانم موگريني حضور زنان در اين مذاکرات تاحدي امري جديد بود، اما او در عين حال مي‌افزايد احساس شخصي من اين است که اين حضور کمک کننده بود.
خانم موگريني مي‌گويد زماني که سياستمداران مرد از مسير مذاکرات خارج شده و يا گرفتار مسائل تاريخي شده و وارد مباحثاتي اين چنيني مي‌شدند، اين زنان سياستمدار بودند که آنها را به مسير اصلي برمي گرداندند.
به گفته مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا "حضور زنان در موقعيت‌هايي کليدي به ما کمک کرد که در تمام طول مذاکرات موضعي واقعي و عملي داشته باشيم."
اما در جمهوري اسلامي ايران قوانين سختگيرانه‌اي درباره ارتباطات زن و مرد وجود دارد. آداب و قواعدي وجود دارد که ديپلمات‌ها فارغ از آن که در ايران باشند يا نه بايد آن را رعايت کنند.
به گفته وندي شرمن "زن بودن مانعي در روند پيشرفت مذاکرت نبود."
خانم شرمن مي‌افزايد: "زماني که در کنار سياستمداران ايراني نشسته‌ام، من نماينده ايالات متحده آمريکا هستم و شايد به عنوان يک زن اگر چيزي بگويم اين قدر تند و تيز به نظر نرسد. در مقابل اگر عصباني شوم چون زن هستيم به نظر غيرمنتظره مي‌رسد. "
در طول سالها مذاکره او شناخت خوبي از هم قطاران ايراني‌اش به دست آورده و آنها اغلب ويديوها و داستان‌هايي از خانواده‌هايشان را با هم به اشتراک مي‌گذارند.
فدريکا موگريني مي‌گويد ما شاهد واکنش‌هايي توام با شک و ترديد از جانب کشورهاي اروپايي نسبت به حضور زنان سياستمدار هستيم.
خانم موگريني مي افزايد: "بخشي از جوامع غربي و اروپايي در اين باره که زنان از توانايي هايي برخوردارند و بايد به آنها به خاطر داشتن نقشي مهم احترام گذاشته شود، دچار شک و ترديد هستند."
به گفته خانم موگريني در برخي از جوامع اروپايي براي اين که نشان داده شود زنان مي‌توانند به عنوان مذاکره کنندگان ارشد حضور داشته باشند و يا مي‌توانند در موقعيت هاي سياسي بالايي باشند بايد تلاش زيادي کرد.
عليرغم افزايش حضور زنان، باز هم در همه تيم‌هاي مذاکره کننده در نشست ايران و ۱+۵ سياستمدار زن نبود.
وندي شرمن مي‌گويد که او با اين مسئله سر به سر همکارانش مي‌گذاشته است.
به گفته خانم شرمن"در برخي از تيم‌هاي مذاکره کننده تمامي آنها سياستمداران مرد بودند. من اميدوارم که اين مسئله در آينده تغيير کند."
در حال حاضر تمامي صحبت‌ها بر سر اين است که چگونه و چه زماني اين توافق عملي خواهد شد. روندي که با سفر از قبل پيش بيني شده فدريکا موگريني و هلگا اشميد به ايران آغاز شده است.
آيا دو زني که تمامي تلاششان را براي رسيدن به توافق اتمي انجام دادند، مي توانند در اجراي آن نقش داشته باشند؟