پاپ از بومیان آمریکا تقاضای بخشش کرد

پاپ فرانسيس، رهبر کاتوليک‌های جهان، با تقاضای بخشش به خاطر «گناهان و جنايات کليسا عليه مردمان بومی در دوران تسخير و استعمار قاره آمريکا» يک بار ديگر خود را در مقام رهبر سياسی و معنوی رنجديدگان و ستم ديدگان جهان قرار داد.

به گزارش خبرگزاری آسوشيتدپرس، پاپ فرانسيس روز جمعه ۱۹ تیرماه در اجتماع بزرگ رهبران بوميان بوليوی و در حضور «ایوو مورالس» اولين رييس جمهوری بومی‌تبار اين کشور که يکی از مهمترين بخش‌های سفر او به آمريکای لاتين بود، اين تقاضای بخشش «فروتنانه» را اعلام کرد.

پاپ فرانسيس در سخنان خود اشاره کرد که در گذشته نيز رهبران کليسای کاتوليک آمريکای لاتين «گناهان بزرگی را که کليسا در حق مردمان بومی قاره آمريکا به نام خدا و دين مرتکب شده» به رسميت شناخته‌اند.

پاپ ژان پل دوم در سال ۱۹۹۲ به هنگام ديدارش از جمهوری دومينيکن به خاطر «رنج‌ها و مصائبی» که کليسای کاتوليک در پنج قرن گذشته به مردمان بومی قاره آمريکا روا داشته، عذرخواهی کرد.

اما پاپ فرانسيس در سخنان خود از اين نيز فراتر رفت و گفت با نهايت «پشيمانی» اين بخشش را طلب می‌کند.

رهبر کليسای کاتوليک افزود: «علاوه بر اين می‌خواهم بگويم و اين نکته را در کمال صراحت می‌گويم، همان‌طور که قدیس ژان پل دوم گفت من در نهايت فروتنی تقاضای بخشش می‌کنم، نه فقط به خاطر جرایم کليسا که به خاطر جناياتی که در دوران موسوم به تسخير قاره آمريکا عليه مردم بومی اين قاره صورت گرفته است».

پاپ فرانسيس سپس متن سخنرانی خود را کنار گذاشت و گفت: «در همين حال می‌خواهم همه ما به ياد بياوريم که هزاران کشيش مسيحی با تکیه بر قدرت صليب با منطق شمشير مخالفت کردند. گناهان زيادی اتفاق افتاده است. اما ما هيچگاه عذرخواهی نکرديم، بنابراين من امروز تقاضای بخشش می‌کنم. ولی با وجود همه گناهان و گناهکاری در همان دوران، فيض و بخشندگی نيز وجود داشت و افراد زيادی از حقوق مردمان بومی دفاع می‌کردند».

رهبران جوامع بوميان و نهادهای مدنی و خودجوش که در اين گردهمايی حضور داشتند با کف زدن‌های مکرر از سخنان پاپ استقبال کردند. سخنرانی پاپ در گردهايی سالانه نهادها و جنبش های دفاع از حقوق بوميان ايراد شد.

پاپ فرانسيس نه فقط در اين سخنرانی که در موضع گيری‌های قبلی خود از مبارزات اين گروه‌ها برای «عدالت و برابری»، دفاع کرده است.

به گزارش خبرگزاری آسوشيتدپرس، در ادامه اين مراسم آدولفو چاوز يکی از رهبران جوامع بوميان در سخنان خود گفت: «ما اين عذرخواهی را می‌پذيريم. از مردی همچون پاپ فرانسيس چه انتظار بيشتری می‌توان داشت. زمان آن فرا رسيده که تاريخ را ورق بزنيم و آينده جديدی را شروع کنيم. ما بوميان هيچگاه مردمان صغيری نبوده‌ايم».

با توجه به بحث برانگيز شدن برنامه واتيکان برای دادن مقام قدیسی به يک کشيش اسپانيايی به نام «خونيپرو سررا» که در قرن هجدهم در سرتاسر قلمرو کاليفرنيا ميسيون‌های کاتوليک تاسيس کرد، سخنرانی پاپ اهميت ويژه‌ای دارد.

نمایندگان گروه‌های مدنی حامیان حقوق بوميان قاره آمريکا مخالف اين تصميم هستند و می‌گويند اين کشيش برای ترويج مسيحيت از روش‌های «بی‌رحمانه‌ای» استفاده کرده و بسياری از روستاهای مردمان بومی را نابود کرده است. در مقابل واتيکان تاکيد می‌کند که خونپيرو سررا از بوميان در برابر سرکوب و آزار استعمارگران دفاع می‌کرد.

دليل ديگر اهميت سخنان اخير پاپ فرانسيس، بحث‌ها و جنجالی است که هنگام سفر پاپ قبلی به آمريکای لاتين به راه افتاد. پاپ بنديکت شانزدهم در ديدار از برزيل در سال ۲۰۰۷ از کارزار و اقدامات کليسای کاتوليک برای مسيحی کردن بوميان آمريکا دفاع کرد. او گفت در دورانی که استعمارگران اسپانيايی و پرتغالی سرزمين‌های بوميان را فتح می‌کردند اين مردم با «اشتياق در سکوت» می‌خواستند مسيحی شوند.

در واکنش به اعتراضاتی که آن زمان به سخنان پاپ بنديکت شانزدهم صورت گرفت رهبر وقت کليسای کاتوليک پذيرفت که «ترويج مسيحيت در آن دوران جنبه‌های تيره‌ای هم داشته و تصرف قاره آمريکا توسط استعمارگران اروپايی با رنج و بی‌عدالتی بوميان همراه بوده است».

با اين همه او هيچگاه به خاطر سخنان بحث برانگيزش، عذرخواهی نکرد.

سخنگوی واتيکان گفت که پاپ فرانسيس متن سخنرانی خود را شخصا نوشته است و عذرخواهی به خاطر گناهان، جرائم و جنايات کليسا در حق بوميان قاره آمريکا موضع گيری بسيار مهمی است.

پاپ فرانسيس روز پنجشنبه در جريان مهمترين سخنرانی خود در سفر جاری به کشورهای آمريکا لايتن به سه موضوع که برای رهبر فعلی کاتوليک‌های جهان بسيار مهم تلقی می شوند اشاره کرد.

موضوع اول نکته‌ای است که پاپ فرانسيس آن را «نظام اقتصادی ناعادلانه حاکم بر جهان» و «محروميت اقشار فقير از دستاوردهای اقتصادی» توصيف می‌کند. نکته ديگری که او به آن اشاره کرد ضرورت حفاظت از محيط زيست بود.

رهبر کليسای کاتوليک با لحنی تند، «بزدلی» دولت‌های جهان در حفاظت از منابع و طبيعت کره زمين را محکوم کرد و افزود: «تلاش برای توزيع عادلانه منابع و ثمرات کره زمين و کار انسان ها صرفا يک امر خيريه نيست که يک تعهد اخلاقی است».