پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : حدود 1200 جزیره در هند وجود
دارد که به دلیل صخره های مرجانی، کوههای آتش فشانی و سواحل دیدنی اش
توریست های زیادی را به خود جذب می کند. این جزایر هر ساله پذیرای افراد بی
شماری است، جز یک جزیره که حساب اش جداست: جزیره سنتینل شمالی - «North
Sentinel»
جزیزه
سنتینل شمالی، یکی از جزیره های مجمع الجزایر آندامان در نزدیکی خلیج
بنگال است. علارغم زیبایی بی نظیر این جزیره، بازدید از آن امکان پذیر
نیست. این جزیره خانه آخرین بومیان بازمانده است که ارتباط با جهان و تمدن
مدرن را رد می کنند و مخالف ورود بیگانگان به دنیای خود هستند.
در
سال 1986 یک زندانی فراری بریتانیایی از جزایر آندامان به طور تصادفی سر
از سواحل جزیره سنتینل شمالی در آورد. چند روز بعد یک گروه تجسس جسد آن را
در ساحل پیدا کردند که با خنجرهایی در گلویش کشته شده بود.
در سال 1974 نیز گروه دیگری برای تحقیق به این جزیره سفر کردند که رهبر آنها با برخورد نیزه ای به ران اش به قتل رسید.
افراد زیادی با حمایت دولت به این مکان سفر کردند اما گفته شده که استقبال خوبی از آنها صورت نگرفته است.آخرین
تلاش محققان برای برقراری ارتباط در سال 2006 صورت گرفت که آن نیز نتیجه
خوبی نداشت. دو ماهیگیر که به طور قانونی در حال ماهیگیری در جزیره بودند،
توسط ساکنین این جزیره کشته شدند.
به
دلیل عدم تمایل بومیان این منطقه به بیگانگان، آمار دقیقی از این جزیره و
جمعیت اش در دسترس نیست. اگر چه هند بر مرزهای این جزیره حکومت می کند اما
هیچ توافقی میان آنها و بومیان این منطقه صورت نگرفته است، بدین معنی که
این جزیره یک جزیره خودمختار است.
خوشبختانه
با کمک تکنولوژی، ما قادر به مشاهده بخش هایی از این جزیره زیبا هستیم.
عکس های هوایی نشان می دهد که این جزیره حدود 28 مایل مربع یا 7000 هکتار
است (برای مقایسه: لوس آنجلس 503 مایل مربع و منهتن 33 است) که با صخره های
مرجانی احاطه شده است.
جنگل های انبوه این جزیره مربع شکل را تنها با عکس های گرفته شده از ناسا می توان مشاهده کرد.
متاسفانه
جزیره سنتینل شمالی در سال 2004 دچار تسونامی شده که به دلیل عدم ارتباط
با ساکنین آن، آماری از خسارات وارده در دست نیست. این جزیره حوادث تلخی را
پشت سر گذاشته است اما ساکنین آن همچنان از پذیرای کمک های مردمی اجتناب
می کنند. با وقوع زلزله و تسونامی، تالاب های ساحل شرقی آن کاملا نابود و
به جای آن تعدادی از صخره های مرجانی نمایان شده است.
اخیرا
دولت هند به منظور حمایت از بومیان این منطقه و جلوگیری از بیماری های
مختلف، قوانینی تصویب کرد و 3 مایل (حدود 5 کیلومتر) از اطراف این جزیره
را به بومیان آن اختصاص داد. بنابراین اگر قصد بازدید از این جزیره را
دارید، تنها می توانید از 3 مایلی خلیج بنگال آن را مشاهده کنید. اگر هم در
نزدیک تر شدن به این جزیره پافشاری کنید و پایتان را از این مرز فراتر
بگذارید، انتظار زندانی شدن را داشته باشید یا شاید بدتر توسط بومیان این
منطقه کشته شوید.