صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۲۵ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۲۱۳۰۸۹
تاریخ انتشار: ۰۵ : ۱۴ - ۱۲ تير ۱۳۹۴
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
پول نیوز - رئیس جمهور در دیدار اصحاب رسانه، نکته ای را درباره دوران بعد از تحریم گفت که هر چند توجه زیادی بدان نشد، اما یکی از بهترین خبرهایی بود که می شد تدبیر را در آن به وضوح دید.

حسن روحانی گفت که لغو تحریم ها به معنای احیای دوران 92 - 84 نیست. اشاره وی به دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد بود که طی آن - به جز اواخر دوره اش - که تحریم ها گسترده نبودند، کشور صدها میلیارد دلار درآمد نفتی و غیر نفتی داشت ولی به جای این که این ثروت واقعاً نجومی و تاریخی و ای بسا تکرار ناپذیر صرف حل مشکلات اساسی کشور و توسعه آن شود، به کار واردات بی رویه گرفته شد و 720 میلیارد دلار واردات صورت گرفت که در تاریخ ایران بی سابقه بود.



هر چند با مسکّن واردات، مردم درد مشکلات را کمتر احساس می کنند ولی واقعیت این است که هیچگاه ، هیچ مسکّنی نتوانسته است دردها را دوا کند.

دقیقا به همین خاطر است که در سال های پایانی ریاست جمهوری احمدی نژاد که به واسطه تحریم ها، منابع مالی کشور محدود شد، بحران اقتصادی کشور را فرا گرفت - و یا بهتر است بگوییم آشکار شد - و به عنوان مثال، ارزش پول ملی در مدت چند هفته، به یک سوم رسید و به بیان دیگر، در رکوردی تاریخی ، ثروت ملت ایران، ناگهان به یک سوم رسید!

اینکه روحانی می گوید آن دوران 8 ساله ، حتی در صورت توافق با 1+5 ، تکرار نخواهد شد اشاره به این نکته حیاتی است که با سرازیر شدن دلارهای نفتی در دوران پساتحریم به کشور، دولت دچار ذوق زدگی نخواهد شد و آن را صرف بزک اقتصادی با هدف جلب آرای مردم نخواهد کرد.

تیم اقتصادی روحانی با استفاده از تجربه نفتی ایران در اوایل و اواسط دهه 50 خورشیدی که قیمت نفت بالا رفت و حکومت پهلوی، به طور نامتوازنی پول نفت را صرف واردات و توسعه ناهمگون کرد و نیز با بهره گیری از تجربه دوران 92 - 84 که ایران به بازار کالاهای وارداتی تبدیل و خزانه کشور خالی شد، می داند که مشکلات ساختاری اقتصاد ایران ایجاب می کند که ورود هر گونه پول به کشور با سختگیری تمام مدیریت شود و وسوسه راه آسان که همان واردات بی دردسر است، بر دغدغه ملی نجات اقتصاد کشور غلبه نکند.

امید که توافق هسته ای صورت گیرد و برای سومین بار در تاریخ معاصر ایران، سیل ثروت به کشور جاری گردد و برای اولین بار، این ثروت ، مدیریت شود.