گلایه خودی‌ها از قالیباف

پس از آنکه در روزهای ابتدایی پس از تعطیلات نوروز ۹۴، شهردار تهران چهار معاون خود را تغییر داد، روز گذشته، ۹ شهردار از ۲۲ شهردار مناطق تهران نیز تغییر کردند تا سونامی تغییرات مدیریتی شهرداری کامل شده و واکنش‌های مختلف را همراه داشته باشد. واکنش‌هایی که چندان به مذاق مدیریت شهری نیز خوش نبود چرا که برخی افراد نزدیک به شهردار تهران نیز لب به گلایه از جا به جایی‌های اخیر مدیران پرداخته تا به نوعی دور تازه از فشار به شهردار تهران آغاز شود.

به گزارش قانون، ساعتی پس از تغییر ۹ شهردار مناطق تهران، عضو اصولگرای شورای شهر که رابطه نزدیکی با محمد باقر قالیباف نیز دارد، در انتقادی رسمی از تغییرات مدیران شهری تاکید کرد که «افراد حلقه اول قالیباف با ارزش‌های انقلابی ترسیمی شهردار تهران فاصله دارند» تا به این ترتیب، آغازی بر زیر سوال بردن انتصابات اخیر در شهرداری تهران باشد.

   موج اول تغییرات

محمد باقر قالیباف در موج اول تغییر مدیران ارشد خود، ۲۳ فروردین ماه گذشته معاونان شهرسازی و معماری، فنی و عمرانی، هماهنگی و برنامه ریزی و نیز مالی و اقتصاد شهری خود را همراه با رئیس سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران تغيير داد که هر کدام از یک تا پنج سال سابقه معاونت در شهرداری تهران را داشتند. به این ترتیب، مازیار حسینی از معاونت فنی و عمرانی، دادوش هاشمی از معاونت مالی و اقتصادی، علیرضا نادری از معاونت شهرسازی و معماری و محمود صلاحی از معاونت هماهنگی و برنامه ریزی شهرداری تهران رفتند و البته قالیباف در پست‌های جدیدی که به این چهار معاون داد، مدیریت دو پروژه حیثیتی خود را که‌‌ همان تکمیل مصلای تهران و نیز تکمیل بوستان ولایت است، به مازیار حسینی و علیرضا نادری سپرد و مديريت سازمان فرهنگي و هنري شهرداري نيز به محمود صلاحي استاندار بركنارشده احمدي ن‍ژاد رسيد.

پس از این تغییرات و برخی نارضایتی‌ها، برخي اعضای شورای شهر گلايه كردند و نمایندگان مجلس نیز حساسیت خود را با خواستن قالیباف به مجلس و توضیح دادن او درباره تغییرات نشان دادند. «عباس زارع‌زاده‌مهریزی» سخنگوی کمیسیون شوراهای مجلس شورای اسلامی درباره تغییر ناگهانی تعداد زیادی از شهرداران و مدیران شهری گفت که «از آقای قالیباف خواسته‌ایم که در این باره به مجلس بیاید و پاسخگو باشد.» وی سیاسی‌بودن این جابه‌جایی را موضوعی دانست که در کمیسیون شورا‌ها درباره آن بحثی صورت نگرفته است: برای دانستن و بررسی دلایل این تغییرات آقای قالیباف به مجلس خواهد آمد. ما هنوز از او درباره دلایل این تغییرات سوال نکردیم و باید تا پاسخ قالیباف صبر کرد. ورود مجلس شورای اسلامی به موضوع تغییرات مدیران در شهرداری در حالی صورت گرفت که طبق قانون، هر مدیر اجرایی مختار در تغییر مدیران زیرمجموعه خود بر اساس اهداف و برنامه هاست اما تکرر تغییرات در شهرداری تهران سبب شد تا مجلسی‌ها واکنش نشان داده و خواستار پاسخگویی شهردار در این باره باشند. یک عضو شورای اسلامی شهر تهران نیز با بیان اینکه تغییر و تحول در مجموعه مدیریت شهری حق شهردار است، گفت که تعامل، هماهنگی و همفکری با اعضای شورای شهر در زمینه جابه‌جایی و تغییر مدیران شهرداری تهران باید همواره مورد توجه شهردار باشد.

مجتبی شاکری پس از موج اول تغییرات مدیران در شهرداری تصریح کرد: اگر جابه‌جایی مدیران شهرداری با مشورت و تعامل شورای اسلامی شهر تهران و کمیسیون‌های تخصصی شورا انجام شود به طور قطع نقش موثری در پیشبرد امور و بهبود فعالیت‌های مدیریتی خواهد داشت. محسن سرخو، عضو اصلاح‌طلب شورای شهر تهران هم واکنش خود را این‌گونه نشان داد: ‌ تغییر و جابه‌جایی مدیران شهرداری ارتباطی با شورای شهر ندارد و از نظر قانونی در زیرمجموعه اختیارات شهردار است. او تاکید می‌کند که قالیباف باید به افرادی که در زمینه تغییر مدیران سوال و شبهه دارند، پاسخگو باشد و وظیفه‌ای متوجه شورای شهر نیست. سرخو تصریح می‌کند: مدیری اخراج یا برکنار نشده و آنچه به‌عنوان تغییر از آن یاد می‌شود جابه‌جایی است. یعنی شهردار یک منطقه به مدیرکلی رسیده یا سمت دیگری دارد که مشخص نیست چرا و به چه دلیل جابه‌جایی‌های این‌گونه در سطح تهران رخ می‌دهد؟

   سنگینی موج دوم و آغاز انتقاد‌ها

اما دوهفته‌ای از موج اول تغییرات مدیران شهرداری نگذشته بود که روز گذشته شهردار تهران ۹ شهردار مناطق مختلف تهران را تغییر داد تا سنگینی موج تغییرات در شهرداری، بیش از قبل احساس شود. بر این اساس، شهرداران مناطق دو، چهار، پنج، هشت، ۱۱، ۱۲، ۱۴، ۱۶ و ۲۱ تهران تغییر کردند تا زلزله تغییرات قالیباف، نیمی از مناطق تهران را نیز بلرزاند. مناطقی که برخی از آن‌ها بیش از یک مرکز استان جمعیت دارند و تغییر مدیران هر کدام از آن‌ها، شرایط تازه‌ای را در مدیریت منطقه به وجود می‌آورد. ساعتی از این تغییرات سنگین در مناطق تهران نگذشته بود که واکنش‌ها به این تغییرات از سوی یاران خودی شهردار تهران با انتقادی که «محسن پیر‌هادی» عضو اصولگرای شورای شهر تهران و رئیس سازمان بسیج شهرداری كرد، آغاز شد.

او انتقادش به شهردار تهران را با یادداشتی بلند بالا مطرح و در آن تصریح کرد: «ﻣﺪﯾﺮان و اﻓﺮادی در ﺣﻠﻘﻪ اول ﺷﻬﺮدار ﺗﻬﺮان ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ در ﺑﺨﺶ ﻫﺎی ﮐﻠﯿﺪی ﺷﻬﺮداری ﺗﻬﺮان ﺑﻪ آﻧﻬﺎ واﮔﺬار ﺷﺪه ﮐﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻧﻈﺮی و ﻫﻢ در ﻋﻤﻠﮑﺮدﻫﺎ از ﭼﺸﻢ اﻧﺪازی ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﻗﺎﻟﯿﺒﺎف در ﮐﺎرآﻣﺪی ذﯾﻞ ارزش ﻫﺎی اﻧﻘﻼﺑﯽ ﺑﺮای ﺧﻮد ﺗﺮﺳﯿﻢ ﮐﺮده، ﻓﺎﺻﻠﻪ زیادی دارﻧﺪ.!» وی اظهارداشته: «ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻗﺎﻟﯿﺒﺎف را ﻧﺴﻞ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان یکی از آﻏﺎزﮔﺮان ﻣﺪﯾﺮیت ﺟﻬﺎدی ﻧﻮﯾﻦ از دوران دﻓﺎع ﻣﻘﺪس ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ؛ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺳﯿﺎﺳﯽ و ﻣﺪﯾﺮ اﺟﺮاﯾﯽ ﮐﻪ در ﺑﯿﻨﺶ و اندیشه ﺳﯿﺎﺳﯽ و رویکرد ﻋﻤﻠﯽ ﮐﺎرآﻣﺪی را در ذﯾﻞ ارزش‌هاي اﻧﻘﻼﺑﯽ ﻣﯽ داﻧﺪ. اﯾﻦ ﮔﺮایش او ﮐﻪ ریشه در ۸ ﺳﺎل ﻣﺠﺎﻫﺪت در دوران دﻓﺎع ﻣﻘﺪس دارد ﺑﻌﺪ از پایان ﺟﻨﮓ ﺗﺤﻤﯿﻠﯽ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر در ﻧﻬﺎدﻫﺎی اﺟﺮاﯾﯽ ﭼﻮن ﻧﯿﺮوی ﻫﻮاﯾﯽ و ﻧﯿﺮوی اﻧﺘﻈﺎﻣﯽ آﻏﺎز ﺷﺪ و ﺷﮑﻞ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺖ و در ﺳﺎل ﻫﺎی ﺑﻌﺪ در ﺷﻬﺮداری ﺗﻬﺮان ﺗﺪاوم ﭘﯿﺪا ﮐﺮد.» پیرهادی در یادداشت خود افزوده است: اﮔﺮﭼﻪ ﻗﺎﻟﯿﺒﺎف، در ﻣﯿﺎن ﻣﺪﯾﺮان ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ، ﭼﻬﺮه‌ای ﺷﺎﺧﺺ در ﺑﻬﺮه‌ﮔﯿﺮی از اﻧﺪيشه ﻫﺎی ﺟﻬﺎدی در مدیریت اﺟﺮاﯾﯽ اﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ واﻗﻊ‌ﺑﯿﻨﺎﻧﻪ ﮐﺎرﻧﺎﻣﻪ او در اﯾﻦ ﺣﻮزه را ﻧﻘﺪ ﮐﺮد. اﯾﻦ ﻧﻘﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎ رويكرد و ﺟﻬﺖ‌ﮔﯿﺮی اﻧﺘﻘﺎداﺗﯽ ﮐﻪ او در ﺳﺎلﻫﺎی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﺟﺮاﯾﯽ و ﻣﺪﯾﺮيتي‌اش از ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺪﻋﯿﺎن اﺻﻼﺣﺎت در ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﺑﺎ ﺟﻬﺖ‌ﮔﯿﺮی‌ﻫﺎی ﺧﺎص ﺳﯿﺎﺳﯽ دريافت ﮐﺮده ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. ﺟﻨﺲ ﻧﻘﺪ ﻋﻼﻗﻪ‌ﻣﻨﺪان او از ﻫﻤﺎن دیدﮔﺎه او ﻧﺸﺄت ﻣﯽ ﮔﯿﺮد ﮐﻪ ﮐﺎرآﻣﺪی را در ذﯾﻞ ارزش‌هاي اﻧﻘﻼﺑﯽ ﺗﻌﺮیف ﻣﯽﮐﻨﺪ.

   شهرداری تهران از اهداف خود جا می‌ماند!

عضو کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران در ادامه انتقاد جدی خود را به نوع تغییرات مدیریتی شهرداری تهران مطرح کرده و می‌افزاید: «ﻗﺎﻟﯿﺒﺎف در آﻏﺎز ﺳﺎل ۹۴ ﺑﻪ رﺳﻢ ﻫﻤﻪ ﺳﺎل ﻫﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮐﻪ در ﺷﺮوع ﺳﺎل ﻧﻮ ﺑﺎ ﻣﺮوری ﺑﺮ دﺳﺘﺎوردﻫﺎ و ﺧﺮوﺟﯽ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺗﺤﺖ ﻣﺪﯾﺮيتش را ﺑﺎزﻧﮕﺮی ﮐﺮده و ﺗﻐﯿﯿﺮاﺗﯽ در آن ﻣﯽ دﻫﺪ، اﻧﺘﺼﺎب ﻫﺎی ﺗﺎزه‌ای داﺷﺖ. ﺗﻐﯿﯿﺮات اﺧﯿﺮ ﻣﺪﯾﺮیتی در ﺷﻬﺮداری ﺗﻬﺮان ﻫﺮ ﭼﻨﺪ از دیدﮔﺎه وی و اﻃﺮاﻓﯿﺎﻧﺶ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﻣﺜﺒﺖ و در ﺟﻬﺖ ﮔﻔﺘﻤﺎن ﮐﺎرآﻣﺪی در ذﯾﻞ ارزش‌هاي  اﻧﻘﻼﺑﯽ ارزیاﺑﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺗﻐﯿﯿﺮ رويكردی ﻣﺜﺒﺖ در ﻓﺮآيند اﻧﺘﺼﺎﺑﺎت ﺷﻬﺮداری اﺳﺖ اﻣﺎ ﻧﺒﺎید از ﻧﻈﺮ دور داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ رویکرد، ﻣﻨﺘﻘﺪان اﻧﻘﻼﺑﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻋﺪم ﺗﻮﻓﯿﻖ اﻧﺘﺼﺎب‌ﻫﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ روﻧﺪ اﻧﺘﺼﺎب‌ﻫﺎی ﺗﺎزه را ﻫﻢ ﺑﺎ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ و دﻗﺖ ﭘﯿﮕﯿﺮی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺎ وﺟﻮد ﭼﺸﻢ اﻧﺪاز اﻣﯿﺪوار ﮐﻨﻨﺪه اﻧﺘﺼﺎب ﻫﺎی ﺟﺪيد در ﺷﻬﺮداری ﺗﻬﺮان، آﻧﭽﻪ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﮑﺎر اﺳﺖ اینکه ﻫﻨﻮز ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺪﯾﺮان در ﺷﻬﺮداری و ﺣﺘﯽ اﻓﺮادی در ﺣﻠﻘﻪ اول ﺷﻬﺮدار ﺗﻬﺮان ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻣﺪﯾﺮیت در ﺑﺨﺶ ﻫﺎی ﮐﻠﯿﺪی و ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﺷﻬﺮداری ﺗﻬﺮان ﺑﻪ آﻧﻬﺎ واﮔﺬار ﺷﺪه ﮐﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻧﻈﺮی و ﻫﻢ در ﻋﻤﻠﮑﺮدﻫﺎ و رویکردﺷﺎن از اﻫﺪاف و ﭼﺸﻢ اﻧﺪازی ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﻗﺎﻟﯿﺒﺎف در ﮐﺎرآﻣﺪی ذﯾﻞ ارزش ﻫﺎی اﻧﻘﻼﺑﯽ ﺑﺮای ﺧﻮد ﺗﺮﺳﯿﻢ ﮐﺮده ﻓﺎﺻﻠﻪ زیادی دارﻧﺪ». به گفته وی، «ﻧﺘﯿﺠﻪ اﯾﻦ ﺷﮑﺎف ﺟﺰ اﯾﻦ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﭘﯿﮑﺮه ﻣﺪﯾﺮيتي در ﭘﯿﺸﺒﺮد اﻫﺪاف و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ از ﻧﻔﺮ اول ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺷﻬﺮداری ﺟﺎ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ و در ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻮارد و در ﺑﺴﯿﺎری از ﺣﻮزه ﻫﺎ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪه یا دﭼﺎر اﻧﺤﺮاف ﻣﯽ ﺷﻮد. اﯾﻦ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ و اﻧﺤﺮاف ﭼﻪ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﻪ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻋﻤﻼ ﺑﻪ اﻧﺤﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺎﻧﻊ از رﺷﺪ و ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

   تناقض میان اهداف قالیباف و انتصاب‌ها

پیرهادی که در سال‌هایی که به عنوان عضو شورای شهر تهران فعالیت کرده همواره جزو حامیان سیاست‌های شهردار تهران به شمار آمده  این بار انتقادی جدی به نوع مدیریت قالیباف مطرح کرده است: «ﺟﻬﺖ‌ﮔﯿﺮی ﻫﺎی ﻧﺎدرﺳﺖ در ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاری و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺎزی‌ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﭼﻮب ﻻی ﭼﺮخ ﺷﻬﺮداری ﺗﻬﺮان ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﻣﻮاﻧﻌﯽ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺿﺪ ﮐﺎرآﻣﺪی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ اﻧﮕﯿﺰه ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ را ﺑﺮای ﺣﺮﮐﺖ در ﻣﺴﯿﺮ ﮔﻔﺘﻤﺎن ﮐﺎرآﻣﺪی اﻧﻘﻼﺑﯽ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽ‌دﻫﻨﺪ. در ﺟﻬﺖ ﺟﺎری ﺷﺪن ﻧﮕﺎه ﻗﺎﻟﯿﺒﺎف (ﮐﺎرآﻣﺪی ذﯾﻞ ارزﺷﻬﺎی اﻧﻘﻼﺑﯽ) ﻧﻪ در ﻋﺮﺻﻪ ﻧﻈﺮ ﮐﻪ در ﻋﻤﻞ ﻧﯿﺎز اﺳﺖ ﻣﺎﻧﯿﻔﺴﺖ و ﭼﺎرﭼﻮب ﻓﮑﺮی ايشان در گفت‌وگو ﺑﺎ ﺻﺎﺣﺒﺎن انديشه و ﺑﺎورﻣﻨﺪان ﺑﻪ اﯾﻦ ﮔﻔﺘﻤﺎن، ﺗﺒﯿﯿﻦ ﺷﺪه و ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ آن ﺷﺎﺧﺺ‌ﻫﺎی ﻋﻤﻠﯽ روﺷﻦ و ﻣﺸﺨﺼﯽ ﺑﺮای اﻧﺘﺼﺎب اﻓﺮاد ﻧﺰدیک ﺑﻪ اﯾﻦ ﮔﻔﺘﻤﺎن ﻓﺮاﻫﻢ آید ﺗﺎ اﯾﻦ ﻣﻘﺪار اﻋﻮﺟﺎج و ﺟﺎﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻫﺎی یکباره و ﺷﺎید ﺑﯽ ﻫﺪف را در ﺷﻬﺮداری ﺗﻬﺮان ﺷﺎﻫﺪ ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ. ﺷﺎﻫﺪ اﯾﻦ ﻣﺪﻋﺎ ﻋﺪم ﺑﺎورﻣﻨﺪی ﺑﺮﺧﯽ ﭘﺮﺳﻨﻞ و ﺣﺘﯽ اﻏﻠﺐ ﻣﺪﯾﺮان ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺟﻬﺎدی اﺳﺖ. روﻧﺪ اﻧﺘﺼﺎب ﻫﺎ در ﺷﻬﺮداری ﺗﻬﺮان ﺑﺎ ﺑایسته ﻫﺎ و ﻣﺴﯿﺮ ﺗﺤﻘﻖ آن آرﻣﺎن اوﻟﯿﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ دارد و در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﺗﻨﺎﻗﺾ‌ﻫﺎﯾﯽ دیده ﻣﯽ‌ﺷﻮد.»پیرهادی خاطرنشان کرده که «جابه‌جايي‌ﻫﺎی ﺳﺎل ﻫﺎی اﺧﯿﺮ و ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﮑﺮر ﻣﺪﯾﺮان در ﺑﺎزه زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت در پست ﻫﺎی ﻣﻬﻢ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﻓﻘﺪان ﻣﺎﻧﯿﻔﺴﺘﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﺣﺮﮐﺖ در ﻣﺴﯿﺮ ﺗﺤﻘﻖ ﮐﺎرآﻣﺪی ذﯾﻞ ارزش ﻫﺎی اﻧﻘﻼﺑﯽ و ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﻣﺘﺮ و ﻣﻌﯿﺎری درﺳﺖ ﺑﺮای اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی دﺳﺘﺎوردﻫﺎ در اﯾﻦ ﺣﻮزه اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ در اﻧﺘﺨﺎب ﻧﯿﺮوﻫﺎ ﻣﻌﯿﺎر دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ دﮐﺘﺮ ﻗﺎﻟﯿﺒﺎف، ﺑﺪون اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ و ﺷﻨﺎﺧﺖ اﻫﺪاف اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻﯾﯽ دارد در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﺪاوم اﯾﻦ روﻧﺪ در ﻧﻬﺎیت ﺑﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﺳﻮزی، اﺗﻼف ﺳﺮﻣﺎيه و ﻣﺪﯾﺮیت ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ آزﻣﻮن و ﺧﻄﺎ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد.»

   قالیباف چه می‌کند؟

انتقادهای اخیر و جدی یاران نزدیک به قالیباف از تغییراتی که در سطح مدیران ارشد شهرداری تهران رخ داد، پرسابقه‌ترین شهردار تهران را – قالیباف در آستانه دهمین سال شهرداری، باسابقه‌ترین شهردار تاریخ تهران است – در فضای تازه‌ای از کار در پایتخت قرار داده که به طور قطع با آنچه در ۹ سال گذشته تجربه کرده متفاوت است. چنانچه اکنون گلایه یاران نزدیک به شهردار تهران از یک سو و انتقاد‌هایی که به خصوص در دوسال گذشته از سوی طیف اصلاح طلب شورای شهر به او مطرح شد، شرایطی پرفشار برای کار در تهران را رقم زده و باید دید عملکرد و واکنش قالیباف به سیل تازه انتقاد‌ها و نتیجه تغییرات مدیریتی او بر اداره شهر چگونه خواهد بود؟ واکنشی که می‌تواند چشم انداز بودن یا نبودن قالیباف در راس هرم شهرداری تهران را در آینده رقم بزند...