سایت زاکانی: حمله فیزیکی به مطهری مشکوک و محکوم است

سایت جهان نیوز نزدیک به زاکانی نوشت:

 "اگر یکی از آن ضربات آجر و سنگ به من اصابت کرده بود معلوم نبود که اکنون زنده بودم. ظاهرا به قصد کشتن یا ناقص کردن آمده بودند. راننده به هر ترتیب بود از میان آنها گریخت اما آنها با موتورهای سنگین و یک وانت ما را تعقیب می‌کردند..." این سخنان بخشی از روایت علی مطهری از واکنش عده‌ای تندرو است که در مخالفت با سفر او به شیراز برای سخنرانی صورت گرفته است.

به گفته این نماینده مجلس، پس از خروج از فرودگاه شیراز در روز ۱۸ اسفندماه، این عده با حمله فیزیکی مانع از رفتن مطهری به دانشگاه شیراز شده اند و او به مدد راننده ماهر خود و کلانتری ۲۰ گل‌سرخ از دست مهاجمان رهایی یافته است. به دنبال این واقعه و به گفته معاون فرهنگی دانشگاه شیراز،‌ مطهری به خواست خودش از رفتن به دانشگاه منصرف می شود.

هنوز هویت واقعی مهاجمان روشن نشده اما با توجه به توصیفات آقای مطهری گویا عده‌ای غیردانشگاهی بوده اند. با توجه به اینکه پلیس عنوان کرده، موضوع در حال بررسی و پیگیری است، شاید لازم باشد آقای مطهری هم خویشتن‌داری کرده و از افتادن در دام افراطیون و لغزیدن به میدان قضاوت های عجولانه خودداری کند؛ زیرا بی‌شک این اقدام، حتی از سوی منتقدان و اصولگرایان مخالف دیدگاه‌های سیاسی تند آقای مطهری، حرکتی "غیرعقلانی" و "نابخردانه" محسوب می‌شود و از هر نظر محکوم و نیازمند برخورد قاطع است.

برای هیچ یک از دلسوزان نظام، این موضوع پذیرفتنی نیست که عده‌ای در پوشش مخالفت با دیدگاه‌های آقای مطهری، به چنین شیوه‌ای رفتار کنند، زیرا همه منتقدان شناخته شده مطهری تاکنون مواضع تند او را با شیوه های مستدل و منطقی زیر تیغ نقد و استدلال برده اند؛ شاید از این منظر است که این واقعه‌، مشکوک به نظر می رسد و سؤالات زیادی درباره انگیزه واقعی و هویت مهاجمان را ایجاد کرده است.

اما فارغ از هویت و انگیزه این عده و خشونت آنان علیه آقای مطهری، به نظر می رسد موضوع مهمتر، "شیوه برخورد و مواجهه با منتقدان" است.

پس از روی کار آمدن دولت یازدهم، اهانت‌های کلامی بسیاری از سوی دولتمردان ارشد به منتقدان صورت گرفت. این توهین‌ها در مرحله بعد به توقیف روزنامه‌ها و تذکر به رسانه‌های منتقد تبدیل شد و هنوز هم فضای تکریم منتقدان و استقبال از نقد به عنوان یکی از شعارهای اصلی رئیس جمهور محترم، در حد حرف باقی مانده است.

در این میان، عده‌ای از افراد سطحی‌نگر و با هویت مشکوک، نوع متفاوت و افراطی‌تری از برخورد با منتقدان را در پیش گرفته اند که حمله به آقای مطهری، پرتاب کفش برای آقای صفار هرندی و... نمونه‌های آن است. اما واقعیت آن است که دوران "خشونت کلامی" و "خشونت فیزیکی" با منتقدان به سر آمده است و سطح بینش و شناخت افکار عمومی درباره پشت پرده چنین وقایعی بالا رفته است.

در همین راستا، اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در بیانیه ای با ابراز مخالفت با فشارهای نهادهای دولتی بر مسئولین دانشگاه و سیاسی بازی‌های آنان، هرگونه اقدام خودسرانه توسط عده‌ای غیردانشجو در بر هم زدن فضای گفت و گو و تبادل نظر را هم محکوم و عنوان کرده است: دیگر دوران لمپنیسم عده ای از یک سو و حرکات خودسرانه عده ای از سوی دیگر بعد از ۱۵ سال از وقایع تلخ و تاسف بار کوی دانشگاه و دخالت های سیاسی سیاسون بیرون دانشگاه در محیط علمی و دانشجویی ایران گذشته است.

همچنین اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل با تاکید بر لزوم آزاداندیشی و بیان دیدگاه های متفاوت در چهارچوب قانون و احترام متقابل و مبتنی بر منطق و حقیقت، عنوان کرده است: با تمام اختلاف نظرها در بعضی موضوعات و یا اشتراک نظرها در برخی موضوعات دیگر با شخص آقای علی مطهری، حمله نابخردانه و به دور از شئونات اسلامی -عقلانی را به جد و با تمام وجود محکوم می کنیم.

قطعا بهترین راهکار در این باره، پیگیری مطالبات رهبر معظم انقلاب درباره کرسی‌های آزاداندیشی و کمک به عملی شدن آن است تا فضای نقد و تحمل مخالف بیش از گذشته تمرین شود.