آیا هاشمی می آید؟ هاشمی بیاید، برخی برای «شکست» او می آیند؟ یا «فردی صالح» می آید؟

هفته آینده، قريب به ۸۰ تن از علما و فقها در ساختمان مجلس قديم شوراي اسلامي گرد هم مي آيند تا ضمن شرکت در هفدهمين اجلاس خبرگان رهبري، تکليف کرسي رياست بر مجلس خبرگان را روشن کنند؛ جايگاهي که از شش ماه پيش و بعد از درگذشت آيت الله مهدوي کني، رئيس فقيد اين نهاد، خالي مانده است.

بنابرگزارش سرویس سیاسی «انتخاب» ؛ نخستين دستور جلسه نشست آتي که ۱۹ اسفند برگزار مي شود، انتخاب رئيس اين مجلس خواهد بود. به همین خاطر، بار دیگر همه نگاه ها به سوی آیت الله هاشمی رفسنجانی دوخته شده است، آیا آیت الله بار دیگر پا به عرصه رقابت می گذارد یا خیر؟

هاشمی اما سابقه اش در این مورد، بس روشن است. او هر بار که فردی «صالح تر» از خود یافته، پاپس کشیده و میدان را پیش از آغاز بازی، رادمردانه واگذار کرده است ، چندان که پیشتر وقتی «ایت الله مهدوی کنی» پا به عرصه ی «ریاست خبرگان» گذاشت، از کاندیداتوری انصراف داد.

در نخستين انتخابات بعد از درگذشت آيت الله مشکيني که شهريور سال ۸۶ برگزار شد، آيت الله هاشمي رفسنجاني و آيت الله احمد جنتي براي رياست بر مجلس خبرگان رهبري با هم رقابت کردند. آيت الله محمد يزدي، پيش تر به نفع آيت الله جنتي از نامزدي انصراف داده بود اما در نهايت، آيت الله هاشمي رفسنجاني با ۴۱ راي در قبال ۳۴ راي جنتي، به عنوان رئيس مجلس خبرگان برگزيده شد. در دومين انتخابات داخلي هيات رئيسه مجلس خبرگان که اسفند ۸۷ برگزار شد آيت الله محمد يزدي، نامزد رقيب آيت الله هاشمي رفسنجاني شد اما ۲۶ راي او در قياس با ۵۱ راي آيت الله هاشمي، کارساز نشد و هاشمي در مسند رياست مجلس خبرگان باقي ماند. اما ۱۷ اسفند سال ۸۹ براي آيت الله هاشمي رفسنجاني، روز متفاوتي بود. او در اين روز به نفع رياست آيت الله مهدوي کني از نامزدي مجدد انصراف داد و به اين ترتيب دبير کل فقيد «جامعه روحانيت مبارز»، بدون رقيب و با کسب ۸۳ راي از ۸۴ راي ماخوذه بر صندلي رياست مجلس خبرگان تکيه کرد و تا سال ۹۳ عهده دار اين سمت بود.

با این حال، گویا برخی رقبای هاشمی، چندان به قاعده اخلاقی وی پایبند نیستند و برای ورود به چنین عرصه ی بلندمرتبه ای ، «سیاست» و «جناح بازی» را مقدم بر ورود «صالحین» می دانند.

البته «ورود افراد ناصالح» که شرط آیت الله هاشمی برای آمدن در کارزار ریاست خبرگان است، برخی را نیز دچار سوءتفاهم کرد و واکنش هایی را موجب شد به طوریکه حجت الاسلام علم الهدی در این مورد گفته است: هر کسی کاندیدا شود از نظر ایشان می‌شود ناصالح، من در جریان نیت ایشان نیستم، آقای هاشمی نظریات خاصی دارد که باید ببینیم افراد ناصالح از نظر ایشان چه کسانی هستند و این ناصالح بودن از چه جهتی است.

در این میان اما، آیت الله حائری شیرازی شخصیت مبارز و باسابقه ی انقلاب، در واکنش به برداشت آقای علم الهدی گفته اند: «آقای علم الهدی باید بدانند که ناصالح برای خبرگان به معنای ناصالح نیست. ممکن است فرد بسیار صالح باشد ولیکن صالح بودن برای ریاست خبرگان باید کسی هم وزن اقای مهدوی باشد؛ نباید سخنان یکدیگر را به گونه‌ای معنا کرد که اعتراض بر آن وارد شود»

ایشان در بخش دیگری از سخنان خود که در برنامه «شناسنامه» تلویزیون عنوان شد، با اشاره به انتخابات ریاست مجلس خبرگان، تصریح کرد: هر کسی با آقای هاشمی رقابت کرد، شکست خورد؛ آقای جنتی آمد نشد دیگران آمدند نشد. آقای مهدوی نیز به دلیل این که آقای هاشمی به احترام آمدن ایشان کاندید نشد، برگزیده شد. آقای مهدوی در نطق افتتاحیه خود گفت آقای هاشمی این منصب را به من تفویض کردند...

با چنین شرایطی، آنچه اینک سوال جدی افکار عمومی است ، آن است که با توجه به آنکه  عمدتاً در شرایط مشابه، تنها یک کاندیدا برای «ریاست خبرگان» معرفی شده، آیا در صورت ورود آیت الله هاشمی، قاعده غلط جناح گرایی باعث ورود افراد دیگر می شود؟ یا آنکه جریان مقابل هاشمی، این بار «سابقه ی مبارزاتی» و «اعلمیت» و وزانت انقلابی و اجرایی را مقدم بر همه ی بازی های سیاسی می داند؟

آیا آیت الله هاشمی کاندیدای ریاست خبرگان می شود یا آنکه ورود «فردی صالح» باعث کناره گیری آیت الله می شود؟

اخبار نهایی تا این لحظه حکایت از آن دارد که هر دو سو، هنوز به جمع بندی نهایی نرسیده اند.