پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : پارسینه نوشت:
در حالی جنگ خونین اسرائیل علیه فلسطینی ها در غزه
وارد 30 ام روز خود می شود و زمزمه های آتش بس و عقب نشینی نیروهای
اسرائیلی منتشر شده است، می توان چند گزاره رسانه ای-سیاسی را درباره جنگ
غزه در نظر گرفت.
بعد از حمله ی داعش به عراق مهمترین محوری که
عربستان، ترکیه و رسانه های بین المللی آن را دنبال میکردند القای این مطلب
بود که جنگ عراق نه یک درگیری داخلی،بلکه یک جنگ تمام عیار شیعه-سنی است
که از عراق آغاز و در تمام منطقه شلعه ور خواهد شد.
اما با حمله
ناجوانمردانه و نسل کشی آشکار اسرائیل در غزه، معادله ناگهان عوض شد؛ داعش
که پیش از این موفق شده بود چهره ای ضد شیعه و متمایل به اهل سنت از خود
نشان بدهد و با این استراتژی به پیروزی هایی هم در سوریه و عراق کسب کرده
بود عملا در برابر کشتار مردم فلسطین در غزه سکوت کرد؛ مردم مظلوم غزه که
شناسنامه هایشان گواهی می دهد از اهل سنت هستند و اگر داعشی ها کوچک ترین
صداقتی در کار خود داشتند، دستکم باید این جنایت در مسلمانان اهل سنت را
محکوم کردند.
اما در این سوی میدان، حزب الله لبنان و جمهوری
اسلامی ایران که از سوی جریان داعش به تشکیل هلال شیعی و سرکوب اهل سنت
متهم می شوند، با وجود آنکه حماس و گروههای اسلام گرای سنی در برابر بشار
اسد در سوریه می جنگندد،تمام قد از مردم فلسطین و مقاومت اسلامی حماس در
غزه حمایت کردند.
با این اوصاف می توان گفت، عملا بحران غزه دو
بازنده اصلی داشت، اول رژیم اشغالگر اسرائیل که نتوانست به اهداف خود برسد و
مفلوک تر و بدنام تر از همیشه در افکار عمومی جهان به عنوان رژیمی کودک کش
جای گرفت و از طرف دیگر، داعش به عنوان چاشنی ایجاد جنگ عظیم و خونبار
شیعه-سنی در خاورمیانه.
خون شهدای فلسطینی جنگ غزه باعث اتحاد شیعه و
سنی در منطقه و مانع از خونریزی هایی شد که عده ای با شعار جنگهای مذهبی
در صدد رسیدن به آن بودند.