خشم صهیونیست ها از احتمال توافق فراگیر میان ایران و 1+5

 گفت وگوهای تازه میان ایران و گروه 1+5 شامل انگلیس، فرانسه، آمریکا، روسیه ، چین و آلمان که از بیست و چهارم اردیبهشت در وین مرکز اتریش و با هدف نگارش و تدوین متن توافق فراگیر (جامع) هسته ای آغاز شد و جمعه شب پایان یافت خشم صهیونیست های تندرو را برانگیخت.
 

روزنامه ی صهیونیستی «هاآرتص» بیست و دوم اردیبهشت ماه در چارچوب جنگ روانی و شکست خورده ی صهیونیست ها علیه ایران، نوشت: «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر اسراییل به ارتش دستور داده است برای یک حمله نظامی احتمالی در سال جاری به تاسیسات هسته ای ایران آماده شوند.

پیش از این هاآرتص در بیست و پنجم فروردین ماه نوشته بود: نتانیاهو و «موشه یعالون» وزیر دفاع (جنگ)، از ارتش خواسته اند خود را برای «احتمال جنگ در سال جاری»، آماده کند و «اسراییل برای جنگ با ایران بودجه ی 2 میلیارد و 900 میلیون دلاری اختصاص داده است».

پاسخ این ادعا، هیاهو و تبلیغات رسانه ای صهیونیست ها را به تازگی «جیمی کارتر» رییس جمهوری پیشین آمریکا داده است. او به شبکه تلویزیونی آمریکایی «ام. اس. ان. بی. سی» گفت: «اسراییل توان حمله نظامی به ایران را ندارد و... حتی اگر ایران به سلاح هسته ای هم دست یابد فکر نمی کنم حمله به این کشور مناسب باشد».

اکنون این پرسش مطرح می شود که چرا مقام های رژیم صهیونیستی دوباره به راهبرد ناکام خود درباره تهدید جمهوری اسلامی ایران به حمله نظامی دست زده اند.

برای پاسخ به این پرسش و با توجه به مشکل های درونی و ضعف و در انزوا قرار گرفتن صهیونیست ها از یک سو و روند رو به پیشرفت گفت وگوهای وین، هم چنین بهبود شرایط داخلی در ایران و تقویت نقش و جایگاه منطقه یی و بین المللی کشورمان، بیان چهار نکته اهمیت و ضرورت دارد:

** الف - سردمداران رژیم اشغالگر قدس بر خلاف نظر مقام های کاخ سفید در این توهم و بر این تصورند که «تهران از تمایل کشورهای غربی به توافق آگاه شده و قصد دارد قدرت های جهانی را فریب دهد».

صهیونیست ها تبلیغ می کنند که «ایران مشتاق دستیابی به توافق نهایی تا ماه جولای ، تیر ماه ، است چرا که از برداشته شدن فشار تحریم های بین المللی بر اقتصاد خود ناامید شده است».

بر خلاف این باور مقام های تل اویو ، پس از توافق مهم ژنو که در سوم آذر ماه 1392 خورشیدی امضا شد فشار تحریم های برخی کشورهای غربی علیه اقتصاد ایران برداشته شد و با برداشته شدن همه ی تحریم ها ظرف ماه های آینده و پس از نگارش و امضای توافق فراگیر (جامع)، اقتصاد ملی کشورمان بار دیگر فعال می شود و سرمایه گذاری داخلی و خارجی رونق می گیرد.

در این پیوند، ظرف ماه های گذشته و پس از کاهش تحریم هایی که در دولت دهم به ریاست «محمود احمدی نژاد» و عملکرد ضعیف تیم هسته ای او بر ایران اِعمال شد، سرمایه گذاران فراوانی از کشورهای اروپایی و شرکت های خارجی به تهران سفر کردند و تمایل و آمادگی خویش را برای از سرگیری (تجدید) روابط و مناسبات اقتصادی و تجاری با ایران اعلام کردند؛ رخداد مهمی که تصمیم سازان و تصمیم گیران رژیم صهیونیستی را به شدت نگران و خشمگین کرده است.

مقام های این رژیم همچنین ناراحت و عصبانی اند که چرا در چارچوب گفت وگوهای هسته ای ایران و 1+5 موضوع هایی مانند آن چه «برنامه ی ایران برای ساخت موشک های بالستیک دوربرد» می خوانند، بحث و بررسی نمی شود.

این عصبانیت نشانگر ژرف شدن شکاف و اختلاف دیدگاه میان صهیونیست های تندرو با مقام های دموکرات و میانه رو آمریکا بر سر موضوع هسته ای ایران است زیرا سردمداران تل اویو فهمیده اند که دیگر « کاخ سفید قصد ندارد میزان فشارها و تحریم ها بر اقتصاد ایران را آن قدر زیاد کند که مانع امضای موفقت نامه ی فراگیر با تهران شود. به بیان دیگر میانه روهای حاکم در واشنگتن به این نتیجه رسیده اند که ایران در پی تولید بمب هسته یی نبوده و نیست». آشکار است که این امر و موضع گیری، برای تندروهای صهیونیست در سرزمین اشغالی فلسطین قابل پذیرش نخواهد بود و از این رو می کوشند با هیاهو و تبلیغات رسانه یی، در روند پیشرفت گفت وگو های وین 4 مانع تراشی و سنگ اندازی کنند.

از سوی دیگر کارشناسان رسانه معتقدند اگر موافقت نامه ی جامع و فراگیر در وین یا ژنو امضا شود رسانه های رژیم صهیونیستی دیگر فرصت برای تشدید جنگ روانی و تبلیغ هر از گاهی ِ« حمله ی اسراییل به تاسیسات هسته ای ایران» و اثرگذاری این تبلیغ را از دست می دهند.

افزون بر این، صهیونیست های تندرو ، چه در سرزمین اشغالی فلسطین و چه در آمریکا، به خوبی می دانند در صورت امضای موافقت نامه ی نهایی و فراگیر، نقش مثبت و تعیین کننده و قدرت بازیگری ایران در منطقه ی خاورمیانه و به طور مشخص در کشورهایی مانند عراق، لبنان، سوریه ، بحرین و افغانستان افزایش خواهد یافت و به کاهش درگیری، حل بحران و جنگ در این کشورها، کمک فزاینده خواهد کرد؛ مساله یی که صهیونیست ها خواهان آن نیستند و برقراری صلح و آرامش برایشان نگران کننده و غیرقابل تحمل است.

به همین دلیل است که مقام های نظامی و سیاسی تل اویو این روزها و در حالی که مرحله ی چهارم گفت وگوهای میان ایران و 6 قدرت بزرگ در وین برگزار شد، از سر ِ خشم و ناتوانی، مانند زمان امضای توافق نامه ی ژنو، این نکته را تبلیغ می کنند که « توافق جامع، غیرقابل تحمل خواهد بود و یک توافق بد، اسراییل را به استفاده از گزینه نظامی مجبور خواهد کرد».

به رغم سخنان، موضع گیری ها و تهدیدهای مقام های رژیم اشغالگر قدس از جمله «بنیامین نتانیاهو» علیه ایران و مذاکرات سه روز گذشته در وین، بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران باور دارند که تبلیغات و اظهارات آشکار و پنهان اسراییلی ها تاثیری بر تصمیم دولت «باراک اوباما» رییس جمهوری آمریکا و نمایندگان این کشور و دیگر کشورهای غربی حاضر در وین، نخواهد داشت.

شاهد مثال، نکته ی مهم «مایکل روبین» پژوهشگر موسسه ی «آمریکن انترپرایز» و مشاور پیشین وزارت دفاع آمریکا « پنتاگون» در دوره ریاست جمهوری جورج بوش است که به تازگی گفته است: احتمال این که لفاظی های نتانیاهو تاثیری بر اوباما بگذارد اندک است. اوباما علاقه ای به نتانیاهو ندارد و هرچه این رهبر اسراییلی بگوید رد می کند.

** ب - پس از انتخابات مهم 24 خرداد 1392 و پیروزی گفتمان و رویکرد اصلاح طلبانه و اعتدال گرایانه در ایران، امید برای شکوفایی اقتصادی و گسترش رضایت عمومی از عملکرد دولت یازدهم به ویژه سیاست خارجی و تیم هسته ای آن، افزایش یافته است.

افزایش رضایت عمومی و به دنبال آن افزایش اقتدار ملی و امیدافزایی عمومی که به بالا رفتن سطح رضایت مردمی در ایران انجامیده است، رویارویی با مسایل و مشکلات به جا مانده از دولت های نهم و دهم و حل این مسایل و مشکل ها، با قوت بیشتری صورت می گیرد. گزارش برخی نهادهای بین المللی و اندیشکده های سیاسی- اقتصادی در باره نشانه های بهبود وضع اقتصادی و سیاسی کشور به همین امر اشاره دارد.

برای نمونه تارنمای اندیشکده آمریکایی «ویلسون» به تازگی و طی گزارشی از نشست ششم فروردین ماه برخی کارشناسان مسایل ایران نوشت: در این نشست عنوان شد که ایران بار دیگر در آستانه اتخاذ تصمیم های مهم و تعیین کننده ای قرار دارد و با وجود پیش بینی های بدبینانه عده ای، «حسن روحانی» رییس جمهوری ایران و اعضای تیم وی پیاده سازی تغییر در سه زمینه پیوستن دو باره ایران به جامعه بین المللی، باز کردن درهای اقتصاد به روی بخش خصوصی و سرمایه گذاری خارجی و ایجاد فضای باز سیاسی و فرهنگی را آغاز کرده اند. در این نشست نتیجه گیری شد روی هم رفته شرایط اقتصاد ایران رو به بهبود بوده و ایران در حال برون رفت از چرخه معیوب افت اقتصادی است.

پانزدهم فروردین ماه نیز صندوق بین المللی پول در گزارشی درباره اقتصاد ایران از بروز نشانه های نخستین ثبات در فعالیت اقتصادی و کاهش تورم در اقتصاد کشور خبر داد.

از این رو، بهبود شرایط داخلی و افزایش رضایت عمومی در ایران سبب شده است مقام های رژیم صهیونیستی نتیجه ی تمام تلاش های خود برای سیاه نمایی، جدایی افکنی میان مقام های ایران و ایجاد اختلال در اجرای اصول مهم «تنش زدایی و تعامل سازنده با جهان» را چون حبابی بر آب ببینند.

** ج - رژیم صهیونیستی در شرایطی از آماده سازی ارتش خود برای حمله به ایران می گوید که روزنامه «هاآرتص» دوم اردیبهشت ماه نوشت: نزدیک به 22 هزار نظامی زن و مرد اسراییلی هر سال به دلیل فرار از خدمت سربازی زندانی می شوند.

از سوی دیگر، کارشکنی صهیونیست ها و پایبند نبودن آنان به اجرای تعهد خود برای آزادی آخرین گروه اسیران فلسطینی و نیز توقف شهرک سازی ها در فلسطین اشغالی، سبب شده است دور تازه ی گفت وگوهای به اصطلاح صلح خاورمیانه شکست بخورد. این دور گفت و گوها از تیرماه پارسال پس از سه سال و با میانجیگری آمریکا از سر گرفته شد و مهلت 9ماهه آن نهم اردیبهشت ماه پایان یافت.

این شکست، به نزدیک شدن جنبش ملی آزادیبخش فلسطین (فتح) و جنبش مقاومت اسلامی (حماس) و توافق این 2 گروه اصلی فلسطینی برای آشتی و تشکیل دولت وحدت ملی از یک سو و ایجاد شکاف در دولت نتانیاهو منجر شد به گونه ای که تارنمای صهیونیستی «عاروتص شوع» هیجدهم فروردین ماه نوشت: برخی احزاب حاضر در دولت نتانیاهو تهدید کردند از دولت کناره می گیرند.

در صورت بروز این رخداد، باید انتخابات تازه و زودهنگام برای تشکیل کنیست (مجلس رژیم صهیونیستی) در ماه های آینده برگزار شود.

افزون بر توافق فتح و حماس برای پایان اختلاف ها و تشکیل دولت ائتلافی متحد و برگزاری انتخابات مجلس، اقدام حکومت خودگردان فلسطین برای ارایه درخواست عضویت در 15 نهاد و توافق نامه بین المللی شرایط طرح دعاوی حقوقی علیه اقدام های رژیم صهیونیستی را فراهم آورده و این رژیم را بیش از پیش به ورطه ی انزوا افکنده است.

از این رو، دولت نتانیاهو می خواهد با طرح موضوع تکراری و بی اثر حمله به ایران، افزون بر بازسازی شکاف میان صهیونیست ها ، از یک سو حواس ها را از گرفتاری ها و مسایل داخلی خود منحرف کند و از سوی دیگر بر روند گفت وگو های وین تاثیر منفی بگذارد.

** د - به جز شکست مذاکرات صلح خاورمیانه، این روزها برای آمریکا نه تنها موضوع و مشکلات رژیم صهیونیستی و درخواست های این رژیم در اولویت و رتبه ی نخست اهمیت قرار ندارد که دموکرات های میانه رو کاخ سفید از شیوه ی عملکرد صهیونیست ها ناراحت هستند.

آن گونه که شبکه خبری «المنار» لبنان بیست و دوم فروردین ماه در باره سفر «باراک اوباما» رییس جمهوری آمریکا به عربستان سعودی نوشت اوباما گفته است بیشترین توجه کاخ سفید در شرایط کنونی بر دگرگونی های اوکراین متمرکز است و گفت و گوهای صلح میان مقام های تل اویو و حکومت خودگردان در درجه دوم اهمیت قرار دارد.

همچنین آن گونه که بیست و چهارم فروردین ماه روزنامه هاآرتص نوشت: آمریکا از سیاست بی طرفی اسراییل در موضوع اوکراین و غیبت مقام های تل اویو در نشست رای گیری مجمع عمومی (هفتم فروردین ماه) به شدت عصبانی است.

در چنین شرایطی است که رژیم صهیونیستی می کوشد با ابراز خشم و نگرانی خود از پیشرفت در گفت وگوهای وین 4 و هیاهو در مورد جنگ، خود و به اصطلاح امنیت این رژیم را به مهمترین موضوع در چشم آمریکا تبدیل کند.

** جمع بندی

امضای توافق هسته ای سوم آذرماه 1392 تهران و گروه 1+5 (برنامه اقدام مشترک) و تصمیم سیاستمداران ایران برای امضای توافق فراگیر و جامع در وین همراه با حفظ حقوق هسته ای و تامین منافع ملی و هم چنین تصمیم برای از سرگیری، برقراری و تحکیم روابط موثر با بسیاری از کشورهای عربی، از جمله عربستان سعودی، تلاش های رژیم صهیونیستی در راستای ایران هراسی و اسلام هراسی را بر باد داده است. از این رو بار دیگر خواب و رویای خود در مورد حمله نظامی به ایران را تکرار و تعریف می کند.

این رژیم سال ها است رویا و توهم لشکرکشی به ایران را در ذهن می پروراند. با این همه، در سال 1385 خورشیدی نتوانست بیش از 33 روز رو در روی حزب الله لبنان دوام آورد و یک سال بعد نیز پس از 22 روز حمله، نتوانست به غزه در حال تحریم دست یابد. در آبان ماه 1391 نیز نبرد هشت روزه غزه با نام «ستون ابرها» با نتیجه ای جز شکست اشغالگران قدس همراه نشد.

در چنین شرایطی است که مقام های تل اویو از ادعای نخ نمای حمله به ایران و دیگر ترفندهای سیاسی و رسانه ای برای ابهام افکنی و دروغ پردازی علیه روند مذاکرات وین و تبلیغ ِ « تلاش ایران برای فریب قدرت های بزرگ و کوشش برای دستیابی به سلاح هسته ای»، بهره می گیرند.

با این همه، تاکید بر تداوم گفت و گوهای هسته ای برای رسیدن به توافق فراگیر میان تهران و گروه 1+5 و اشاره ی چندین باره مقام های بلندپایه سیاسی و مذهبی ایران بر حرام بودن ساخت، نگهداری و استفاده از سلاح هسته ای که با پشتیبانی بسیاری از کشورهای جهان به ویژه اعضای جنبش غیرمتعهدها همراه شده، بی اعتبار بودن ادعاهای صهیونیست ها را نمایان تر کرده است.

*مریم مسعود