صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۱۸ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۱۶۱۰۷۲
تاریخ انتشار: ۰۰ : ۱۶ - ۲۲ ارديبهشت ۱۳۹۳
در شرایطی که رسانه های جریان منتقد، تلاش دارند با عدم اشاره به نام دقیق کارگردان فیلم «من روحانی هستم»، چهره ای مرموز و از این خانم جوان به افکار عمومی معرفی کنند، کارگردان این فیلم با نام مستعار فاطمه نبوی، ضمن استقبال از این ایده و برای تشدید مرموزنمایی از شخصیت خود، تصویری متفاوت را از خود منتشر کرد تا به این فرضیه دامن بزند!
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
خبرنگار سیاسی پایگاه خبری «انتخاب» گزارش داد: در شرایطی که رسانه های جریان منتقد دولت، تلاش دارند با عدم اشاره به نام دقیق و تصویر عوامل و کارگردان فیلم «من روحانی هستم»، چهره ای مرموز و صاحب فکر از این خانم جوان به افکار عمومی معرفی کنند، کارگردان این فیلم با نام مستعار فاطمه نبوی، ضمن استقبال از این ایده و برای تشدید مرموزنمایی از شخصیت خود، تصویر زیر را منتشر کرده که حکایت از پیچیدگی این خانم جوان دارد!





در همین حال، یکی از بینندگان «انتخاب» با اشاره به مناظره چندی پیش در رادیو نوشت:

چندی پیش مناظره ای در رادیو گفتگو با حضور آقایان رسایی، باطنی ، کواکبیان و رحمانی در مورد مستند "من روحانی هستم" پخش شد. آقای باطنی در این مناظره مطالبی را عنوان کرد که سوالاتی را برای من به وجود آورد:

نخست اینکه ایشان اشاره کردند ، آیا برای ساخت مستند مجوز لازم است؟ و اگر اینچنین باشد ، مستند سازان باید علاوه بر مشکلات متعدد در صف دریافت مجوز نیز قرار بگیرند؟

این مسئله برای من این سوال را ایجاد کرد که چنانچه برای ساخت مستند در مورد شخصیت اول اجرایی کشور ، نیاز به اخذ مجوز نیست، به ظور طبع برای ساخت مستند در مورد اشخاص حقیقی و حقوقی دیگر که ذیل رئیس جمهور هستند ، در مجموعه های دولتی و غیر دولتی شاغل هستند و در دیگر قوا مشغول خدمت به کشور می باشند ، نیز نیاز به اخذ مجوز نیست ، و چنانچه روال مورد نظر ایشان ، که همواره تائیدات جناب آقای رسایی در این مناظره را نیز در خصوص این مستند به همراه داشت ، واقعا روالی قانونی است، از این پس دیگرانی نیز دوربین به دست می گیرند، و با مراجعه به خاطرات شخصیت های مختلف سیاسی ، مستنداتی را راجع به سایر سیاسیون کشور تهیه می کنند و در این صورت طبعا نباید انتظار برخورد قضایی داشت. هر چند واقعیت این است که حواشی این فیلم و بزرگنمایی عکس العمل های منتقدان به این فیلم بسیار غیر واقعی تر از محتوی آن است.

به عنوان نمونه آقای باطنی در مورد این فیلم اشاره می کند که "حسام الدین آشنا خواستار محاکمه سازندگان این فیلم نزد افکار عمومی شده است "و این اظهار نظر ایشان را نشانه نقد ناپذیری دولت می داند، که حقیقتا این نوع مظلوم نمایی و بزرگ نمایی انتقاد ها از این فیلم ، در نوع خود شگفت انگیز است. آقای باطنی طوری وانمود می کند که مخاطب احساس می کند ، آقای آشنا خواستار برخورد محاکم قضایی با این مستند شده است و خداوند را هزار مرتبه شکر می گوییم که برخورد دولت و رئیس جمهور در مورد این مستند ، کاملا برخواسته از روح اعتدال و منطبق با شعار های حسن روحانی در انتخابات بود و تنها به چند جمله پند آموز خلاصه شد.

مظلوم نمایی غیر واقعی آقای باطنی در مورد انتقاد ها به این مستند ، به اینجا خاتمه نیافت و ایشان در اظهار نظری عجیب ، اظهار کردند که "تن و بدن سازندگان این فیلم می لرزد".

ادعایی که برخواسته از نوعی مظلوم نمایی افراطی است، چرا که تاکنون هیچ اقدام قضایی علیه سازندگان این مستند صورت نگرفته است. اما سوال من از این آقایان این است که شما که در بزرگنمایی انتقاد های صورت گرفته از سازندگان این فیلم ، اینچنین غیرواقعی عمل می کنید، چگونه انتظار دارید ساخت این مستند، اقدامی منصفانه و واقعگرایانه از طرف طرفداران جریان اعتدال بر شمرده شود؟

ضمناً بر فرض تشکیل پرونده ی قضایی برای چنین افرادی ، آیا حضرات دچار لرزه و رعشه شده اند که مثلاً زندانی خواهند شد؟! این خیال باطل است خودشان نیز چنین چیزی را باور نمی کنند. حتی اگر دستگاه قضایی چنین حکمی دهد، رییس جمهور مانع آن خواهد شد.

همگان شاهد آن بودیم که عکس العمل ها در مورد این فیلم تنها به اظهار نظر سیاسیون و به نوعی انتقاد از این مستند محدود بود. حال بهتر است از سازندگان این اثر که با تیغ برهنه دولت را نقد می کنند ، پرسید که آیا نباید ظرفیت پذیرش انتقاد ها در مورد اثر خود را داشته باشند و اگر آقایان تا این حد نقدپذیر نمی باشند که اظهار نظر های منطقی افراد مختلف در مورد اثر خود را بپذیرند ، چگونه نقد غیر منصفانه برای دیگران را می پسندند؟