واشنگتن پست: نه! احتمال ندارد که مذاکرات ایران و 1+5 برای همیشه متوقف شود/چرا ایرانی ها باید تسلیم شوند؟ همه چیز به نفع آنهاست

واشنگتن پست نوشت: توجه جهان بر روسیه معطوف شده است، ولی پایان یک ضرب الاجل مهم در گفتگوهای هسته ای با ایران به سرعت در حال نزدیک تر شدن است. مهلت دستیابی به یک توافق نهایی بر سر برنامه هسته ای غیر قانونی ایران در روز 20 ژوئیه به پایان خواهد رسید - آیا این توافق منعقد خواهد شد؟

به گزارش «تیک» Tik.ir، هیچ بخت و اقبالی برای این امر وجود ندارد که ایران با مساله برچیدن برنامه خود موافقت کند، مواد هسته ای خود را به خارج بفرستد و به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل سرسپردگی کامل نشان دهد.

یک دلیل برای آن این است که دولت اوباما دیگر خواهان این کار از سوی ایران نیست. اکنون به جای برچیدن راکتور هسته ای آب سنگین اراک، گفتگو در مورد «تغییر کاربری» آن در جریان است. وزیر خارجه ،جان کری در عوض در خواست برای حذف توانایی بالقوه ساخت بمب، سخن از اجازه دادن به یک دوره فرار شش تا دوازده ماهه بر زبان می آورد. روحانیون ایران با مشاهده عدم تمایل رئیس جمهور اوباما به اقدامات قاطع(به عنوان مثال، تحمل تسلیحات شیمیایی سوریه و ناتوانی در جلوگیری از تصرف کریمه به وسیله روسیه ) اکنون بدون تردید، مطمئن هستند که اگر به توافقی که مخل توانایی تسلیحات هسته ای آنهاست رضایت ندهند، با پیامدهای چندان مشکلی مواجه نخواهند شد. با آمادگی رئیس جمهور اوباما، هری رید- سناتور جمهوریخواه از ایالت نوادا- و دیگران در خصوص مداخله در مساله تحریم ها و همچنین بهبودی وضعیت اقتصادی ایران، این کشور در موضع برتر قرار گرفته است. ایران با اجازه یافتن به حفظ سانتریفوژهای خود، پیشبرد برنامه موشک های بالستیک و تداوم برنامه پژوهشی پیشرفته، هیچ چیزی را از دست نداده و در عین حال، از کاهش تحریم ها بهره مند و مطمئن شده است که ایالات متحده دست به اقدام نظامی نخواهد زد.

احتمال چندانی وجود ندارد که گفتگوها در ماه ژوئیه برای همیشه متواقف شود، زیرا این کار باعث یک ناکامی دیگر برای اوباما خواهد شد و افزایش درخواست ها برای تشدید تحریم ها را به دنبال خواهد داشت. به احتمال زیاد، یا در خواست برای تمدید زمان مذاکرات مطرح خواهد شد و یا آن که یک توافق کاملاً ناخوشایند حاصل خواهد شد که به برنامه هسته ای ایران مشروعیت خواهد بخشید.

بنابراین، چندان بی دلیل نیست که اسرائیل و گروه ها و قانون گذاران هوادار اسرائیل در امریکا اقدام به صدور هشدار کرده اند . نشریه اورشلیم پست گزارش می دهد:

[سفیر اسرائیل در ایالات متحده، ران] درمر در سخنان روز پنج شنبه خود در واشنگتن گفت که مذاکرات در وین میان ایران وگروه پنج + یک – ایالات متحده، انگلستان، فرانسه، روسیه، چین و آلمان – «خطر باقی گذاشتن ایران بر آستانه قدرت هسته ای» را به همراه دارد و فقط ممکن است آنها را از مدت زمان دوماه کنونی برای ساخت تسلیحات هسته ای، دو یا سه ماه به عقب بیاندازد... همچنین، «اد رویس» -نماینده جمهوری خواه از ایالت کالیفرنیا و رئیس کمیته روابط خارجی مجلس – خطاب به این مجمع در هتل ماندریان اورینتال در مورد ویژگی های یک سیاست موفقیت آمیز در مورد ایران سخن گفت. او اظهار داشت:« قصور موجب عدم رسیدن به یک راه حل قابل اثبات برای برچیدن برنامه هسته ای ایران می شود. قصور باعث خواهد شد که ایران اجازه یابد برنامه [موشکی های بالستیک قاره پیما] را به پیش ببرد»

مقام های اسرائیل به یقین، تمام تلاش خود را برای پیش بینی روند وقایع در ماه ژوئیه به کار گرفته اند. همان گونه که الیوت آبرامز – معاون سابق مشاور امنیت ملی - گفته است، «آموس یادلین» - ژنرال بازنشسته و رئیس سابق دستگاه اطلاعات نظامی اسرائیل و مدیر کنونی موسسه مطالعات امنیت ملی - به تازگی با بیان سخنانی چنین هشدار داد:«ایران خود را به عنوان کشوری ترسیم می کند که آماده اعطای امتیازات بنیادین است، ولی در عین حال، به حفظ توانایی های اصلی خود در در هردو مسیر برای ساخت یک سلاح هسته ای ادامه می دهد.»

همچنین آبرامز یادآور می شود که «ژنرال یاکوف امیدرور» – مشاور سابق امنیت ملی اسرائیل و پیش از آن، رئیس بخش پژوهشی دستگاه اطلاعات نظامی اسرائیل - هشدار داده است که دستیابی به «یک توافق سست بنیاد» تائید کننده این سوء ظن اسرائیل خواهد بود که غرب فاقد اراده برای جلوگیری ایران از تبدیل شدن به یک کشور حاضر بر آستانه فرار است. («هر آن کس که گمان می کند دولت امریکا به نقض توافق از سوی ایران فوراً و بدون هیچ بحثی واکنش نشان خواهد داد، خود را می فریبد.»)

رابرت منندز- سناتور دموکرات از ایالت نیوجرسی و رئیس کمیته روابط خارجی سنا – که همانند «درمر» در همان مراسم سخن می گفت، نگرانی های مشابه ای را ابراز می کند. به نقل از «کلیف می» - رئیس گروه میزبان مراسم - منندز در «مجمع بنیاد دفاع از دموکراسی ها در واشنگتن» گفت:«هیچ کس بیش از من، خواهان رسیدن به یک راه حل دیپلماتیک نیست. ولی این یک توافق برای توافق نیست و من از این نگرانم که آنها [اوباما و مشاورانش] بیش از آن که خواهان رسیدن به یک توافق درست باشند، فقط می خواهند به یک توافق دست یابند.»

دست یابی به یک توافق بد، این خطر را به همراه دارد که باعث نابودی اجماع نظر بر روی تحریم ها خواهد شد و مهر تائید بین المللی را بر روی فعالیت های هسته ای ایران خواهد زد،همان فعالیت هایی که چندین رئیس جمهور ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سازمان ملل تاکید کرده اند که غیر مشروع است و خطری برای غرب محسوب می شود. «می» چنین توضیح می دهد:

اگر در طول ماه های آینده یک توافق با ایرانی ها حاصل شود، انتظار داشته باشید که دارای فورمول های فنی باشد که فقط برای کارشناسان قابل درک است: قوانین پیچیده ای در مورد تعداد سانتریفیوژهایی که ایران می تواند به چرخش درآورد، چه میزان اورانیوم و در چه سطحی می تواند غنی سازی شود، میزان ذخایر و این که بازرسان تسلیحاتی بین المللی چه چیز هایی را می توانند ببینند.. یک چنین توافقی به ایران اجازه می دهد مسیر هسته ای را تا انتها دنبال کنند و در عین حال، بیشتر فشار اقتصادی باقی مانده را برخواهد داشت. هردو طرف ادعا خواهند کرد که دیپلماسی موفقیت آمیز بوده است. یک طرف در مورد آن حقیقت را خواهد گفت و طرف دیگر فقط وانمود خواهد کرد.

راه جلوگیری از وقوع این روند ساده است. کنگره باید تحریم هایی را تصویب کند که مشروط بر انعقاد یک توافق شامل آن چیزی باشد که دولت امریکا گفته بود آن را درخواست خواهد کرد(به عنوان مثال، برچیدن برنامه هسته ای ایران.) عدم تصویب تحریم های مشروط در ماه های گذشته یک اشتباه فاحش بوده است. در واقع، این کار دعوت آشکار به انعقاد یک توافق نامناسب، اتلاف وقت و یا هردو مورد بوده است. ولی اکنون می توان این اشتباه را اصلاح کرد. تصویب قانون تازه این پیام را به اوباما و ایران ارسال می کند که دیگر زمانی برای اتلاف وقت یا رسیدن به یک توافق ساختگی وجود ندارد. فشار اقتصادی از روز 21 ماه ژوئیه تشدید خواهد شد، مگر آن که با وقوع نوعی معجزه، ایرانی ها تسلیم شوند. ولی چرا تسلیم شوند؟ همه چیز به نفع آنها در جریان است.