صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۲۴ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۱۴۸۴۰۲
تاریخ انتشار: ۴۵ : ۱۵ - ۲۶ بهمن ۱۳۹۲
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

رییس منطقه ˈصربسکاˈ بوسنی وهرزگوین درحالی که ناآرامی ها و نارضایتی های کنونی در این بخش فدراسیون رابیشترباانگیزه سیاسی می داند تا انگیزه های اجتماعی و رفاهی تقسیم بوسنی وهرزگوین به3جمهوری(کشور) درقالب کنفدراسیون را بهترین راه حل برای سه جامعه نژادی توصیف کرد.

به گزارش روزشنبه ایرنا از منابع خبری، میلوراد دودیک در مصاحبه ای با وچرنی لیست زاگرب با اشاره به پیشنهاد تقسیم بوسنی و هرزگوین به 3 کشور مستقل گفت:درچنین صورتی بخش کروات نشین در فدراسیون بوسنی و هرزگوین به سرزمینی با تمام عناصر یک کشور دست می یابد که می تواند در اتحادیه اروپا با استانداردهای اروپایی ادغام شود.

وی افزود: جمهوری صربسکا در چنین صورتی برای دست یافتن به توافق درمورد پروسه شکست خورده بوسنی وهرزگوین وقت زیادی را برای انجام چنین اقدامی هدر نخواهد داد.

وی با اشاره به اینکه بوشنیاک ها(مسلمانان) در توهم دست یابی برتمامی بوسنی وهرزگوین بسر می برند، گفت: آنها فقط زمان را هدر می دهند و نمی توانند به توهم خود جامه عمل بپوشانند.

وی در این ارتباط با بیان اینکه بوشنیاک ها بزرگترین بازنده ایده سیاسی خود برای دست یافتن به تمامی بوسنی وهرزگوین هستند،گفت: به رغم این حقیقت که نمی توانند آرزوی خود را برای دست یافتن به بوسنی وهرزگوین عملی کنند، خواهان زندگی کردن با دو هویت نژادی دیگر در این کشور یعنی صرب ها و کروات ها نیستند.

دودیک با تاکید براینکه تنها بوشنیاک ها هستند که خواهان کشوری به نام بوسنی و هرزگوین نیستند، گفت: آنها نه خواهان کروات ها به عنوان شریک سیاسی در فدراسیون و نه خواهان صرب ها و کروات ها به عنوان شریک سیاسی درسطح بوسنی و هرزگوین هستند.

وی در این رابطه با بیان اینکه بوشنیاک ها خواهان تمامی کشور بوسنی و هرزگوین برای خود هستند و این یک حقیقت است، گفت: در اینجا نمی توان بین 3 جامعه صرب ها، کروات ها و بوشنیاک ها اعتماد برقرار کرد.

وی افزود: بهترین راه حل تقسیم بوسنی وهرزگوین به 3 کشور است تا اینکه هر کدام با داشتن مسئولیت هایی بتوانند درقالب یک کنفدراسیون رابطه برقرار کنند.

به گفته دودیک، در این صورت هر کدام از جامعه های قومی می توانند به آزادی کامل اقتصادی و آزادی ایده برای اجرای قوانین دست یابند و هر کدام از 3 کشور در مناطق خود قادر خواهند بود که مستقلا تصمیم بگیرند.

وی تاکید کرد که بهترین راه برای این کشور این است که به شکل مسالمت آمیزی از هم جدا شوند و کشوری به نام هرزگوین- بوسنی، جمهوری صربسکا و بوسنی تشکیل شود و پس از اینکه از هم جدا شدیم می توان یک رابطه کنفدراسیونی داشته باشند.

وی افزود: چنین راه حلی برای اروپا، بوسنی و هم برای تمامی کسانی که در اینجا زندگی می کنند بهتر است.

وی به ناآرامی ها و تظاهرات چند روز اخیر در فدراسیون بوسنی و هرزگوین که هنوز ادامه دارد، اشاره کرد و جامعه بین المللی را از عامل ناآرامی ها درمناطق فدراسیون بوسنی و هرزگوین دانست و گفت که ساختارهای اطلاعاتی آنها مدت طولانی است که در منطقه فعال هستند.

سران حکومت جمهوری صربسکا بوسنی و هرزگوین ناآرامی های شهرهای فدراسیون بوسنی و هرزگوین را تلاشی برای بی ثبات کردن این بخش از بوسنی و هرزگوین تعریف کرده اند.

تظاهرات و نا آرامی های ضد دولتی که از شهر توزلا در شانزدهم بهمن ماه آغاز شد و به شهرهای دیگر فدراسیون کشیده شد در ابتدا با انگیزه های اقتصادی و اجتماعی همراه بود و بعد استعفای مسئولین دولتی از سوی مردم درخواست شد که به دنبال چنین درخواست هایی مسوولان حکومت های محلی در شهرهای زنیتسا، توزلا، بیخاچ و سارایوو در فدراسیون بوسنی و هرزگوین از سمت های خود استعفا کردند.

تظاهرات مردم در چند روز گذشته که پس از جنگ های داخلی در بوسنی و هرزگوین در سال های 1992 تا 1995بزرگترین نا آرامی درمنطقه گزارش شده است، به آتش زدن مقر ریاست جمهوری در سارایوو، نهادهای دولتی در دیگر شهرها و آتش زدن و ویران کردن اماکن عمومی کشیده شد که با خسارات مالی زیادی همراه بود.

حزب دمکراتیک عمل و سوسیال دمکراتیک که از احزاب سیاسی ائتلاف حاکم در فدراسیون بوسنی و هرزگوین هستند که با وخیم شدن اوضاع سیاسی در کشور با انتشار بیانیه ای برگزاری انتخابات زودهنگام در تمامی سطوح را بهترین راه حل برای پایان دادن به وضعیت کنونی درکشور اعلام کردند، اگر چه در قانون اساسی این کشور امکان انتخابات زود هنگام پیش بینی نشده است.

بنا بر این، لازمه برگزاری انتخابات زودهنگام در بوسنی و هرزگوین، تصویب لایحه جدید در قانون اساسی کنونی این کشور است.

ˈوالنتین اینتسکوˈ مقام عالی رتبه جامعه بین المللی در بوسنی و هرزگوین در رابطه با خشم شدید و نارضایتی مردم از ناتوانی دولت برای بهبود وضعیت رفاهی و اقتصادی مردم که با برپایی تظاهرات خشونت آمیز در شهرهای مختلف فدراسیون و بوسنی و هرزگوین آغاز شد، در گفت و گو با خبرنگاران گفت که اگر اوضاع در بوسنی و هرزگوین وخیم تر شود، می بایستی اعزام نیروی اتحادیه اروپا را به این کشور مورد بررسی قرار داد.

ˈکترین اشتونˈ مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز در این رابطه با اشاره به اینکه چنین تظاهراتی را به خاطر وضعیت نابسامان اقتصادی و مسئولیت ناپذیری مسئولین، انتظار می رفت، رهبران سیاسی بوسنی و هرزگوین را به حل و فصل مسایل اقتصادی، رفاهی و اجتماعی و همچنین برطرف کردن مسایل سیاسی در کشور فرا خواند.

هر چند توافقنامه دیتون درسال 1995میلادی پایان جنگ در بوسنی وهرزگوین و ثبات در منطقه بالکان را موجب شد، ولی ساختار سیاسی کنونی این کشور از جمله دلایل نابسامانی سیاسی و اقتصادی در بوسنی و هرزگوین به شمار می رود.

بوسنی و هرزگوین بر اساس قرارداد صلح دیتون از یک هویت سیاسی جمهوری صرب ها و یک بخش مسلمان و کروات نشین به نام فدراسیون بوسنی و هرزگوین که دارای ده استان است، تشکیل شده است.

بنا بر آمار موجود، در تمامی دوایر دولتی در فدراسیون بوسنی وهرزگوین 180 هزار نفر شاغل هستند که دولت های منطقه ای، حداقل 65 درصد از حقوق شاغلین را برای پرداخت دستمزد اختصاص می دهند.

بنا بر گزارش های اعلام شده در رسانه های بوسنی و هرزگوین، 44 درصد از افراد واجد شرایط در بوسنی و هرزگوین بیکار هستند و متوسط حقوق شاغلین دراین کشور420 یورو است و از هر 5 شهروند یک نفر در مرز فقر قرار دارد.

بنا به آمارهای اعلام شده، رشد اقتصادی این کشور در سال 2013 یک درصد گزارش شده است.

بوسنی و هرزگوین با داشتن معادن غنی و سابقه کشاورزی و دامداری در حال حاضر با وضعیت اقتصادی نامناسبی مواجه است و بیکاری جوانان یک معضل جدی برای این کشور به شمار می رود.

مشکل بن بست سیاسی موجود در بوسنی و هرزگوین را می توان از جمله موانعی بر سر پیشرفت حل و فصل مشکلات انبوه این کشور درعرصه های مختلف به خصوص اقتصادی دانست.

اقتصاد بوسنی و هرزگوین از جنگ داخلی در یوگسلاوی از سال 1991میلادی با معضلات زیادی مواجه بوده، به طوری که این کشور یکی از بالا ترین نرخ تورم در بین کشورهای اروپایی را دارد.

بوسنی هرزگوین در اول مارس 1392 از یوگسلاوی سابق اعلام استقلال کرد و در همین سال به عنوان کشوری مستقل از سوی سازمان ملل به رسمیت شناخته شد.

این کشور پس از جنگ های داخلی میان سه گروه نژادی بوسنیایی، صرب و کروات که سر انجام با دخالت سازمان ملل و استقرار نیروهای حافظ صلح پایان یافت بر اساس قرارداد صلح دیتون در سال 1995میلادی که سر آغازی برای موجودیت جدید بوسنی هرزگوین بود به دو هویت سیاسی جمهوری صربسکا و یک بخش مسلمان و کروات نشین به نام فدراسیون بوسنی و هرزگوین دست یافت.

درحال حاضر 3 رییس جمهوری به صورت نوبتی، بوسنی و هرزگوین را اداره می کنند که این در نوع خود منحصر بفرد است.

با این حال بوسنی و هرزگوین دچار تنگناها و محدودیت های زیادی است و ساختار خاص حکومتی این کشور که مبتنی بر مشارکت مقامات سه قومیت صرب، مسلمان و کروات در اداره امور است بر پیچیدگی های وضعیت سیاسی و اقتصادی بوسنی هرزگوین افزوده است.