رضا کیانیان: سینمای حاتمی‌کیا را دوست دارم

نشست نقد و بررسی فیلم "گزارش یک جشن" به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا با حضور محمد پیرهادی(تهیه‌کننده)، سارا سمیعی(طراح صحنه)، رضا کیانیان، داریوش ارجمند و مریلا زارعی(بازیگران این فیلم) برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری انتخاب، ابراهیم حاتمی‌کیا با اشاره به چگونگی نوشتن فیلمنامه گفت: سه سال وقت صرف نوشتن فیلمنامه شد و قصه‌ای که درباره ازدواج باشد، برای من یک موقعیت غیرتجربی بود و به دنیال این بودم که چه نگاهی می‌توانم نسبت به این موضوع داشته باشم و در تحقیقاتم به بنگاه‌های ازدواجی رسیدم که به شدت فعالیت داشتند.

وی افزود: اگر فیلم علمی- تخیلی بود یا در یک سفینه می‌گذشت، برای مخاطب آشناتر و شناخته‌شده‌تر بود تا اینگونه مراکز ازدواج که ناشناخته هستند و کم دیده‌ایم و بنابراین باید در این فیلم قواعد آن را توضیح می‌دادم ضمن آنکه خودم نسبت به این مراکز نقد دارم.

حاتمی‌کیا ادامه داد: در یک مرحله که کار شروع شد، احساس کردم نمی‌توانم ادامه بدهم و به فیلمنامه شک کردم؛ بنابراین به جایی خارج از تهران رفتم و اصرار داشتم همانجا بمانم تا اینکه بر من مسلم شود می‌توانم کار خوبی تولید کنم و اگر هم نمی‌توانم، تهیه‌کننده ضرر را بپذیرد و کار را جمع کند.

وی با اشاره به سیدسهیل رضایی که در نگارش فیلمنامه مشاوره داد و خطوط اصلی و جرقه‌های فیلم را مشخص کرد، گفت: این فیلم گزارش یک مجلس است و شخصیت‌های فیلم می‌خواهند آن را بسازند و بنابراین ضرورتی نداشت وارد گذشته آدم‌ها بشویم و پیشینه‌شان را بررسی کنیم.

رضا کیانیان با بیان اینکه سینمای حاتمی‌کیا را دوست دارم، گفت: زمانی که فیلمنامه اولیه را خواندم، قرار نبود ساخته شود و پس از آن خبری درباره آن نداشتم تا زمانی که فیلم کلید خورده بود و من را هم دعوت کردند که البته با آن فیلمنامه اولیه که من خوانده بودم، تفاوت بسیاری داشت.

داریوش ارجمند نیز با بیان اینکه حاتمی‌کیا از استوانه‌های بزرگ سینمای ایران است، اظهار کرد: هنرمندان جاسوسان خداوند هستند و یکی از بهترین جاسوسان ابراهیم حاتمی‌کیا است که رازها و مخفی‌مانده‌های جامعه را به بقیه نشان می‌دهد تا مردم آگاه شوند و مسوولین پاشنه‌های آشیل را بشناسند.

وی گفت: مرحوم نادر ابراهیمی همیشه به من می‌گفت آرزو می‌کنم یک روز در فیلم حاتمی‌کیا بازی کنی و من آخرین فردی بودم که به پروژه "گزارش یک جشن" پیوستم و بخشی از کار گرفته شده بود و وقتی فیلمنامه را خواندم، تصویری از آنچه حاتمی‌کیا در میزانسن، طراحی و دکور انجام می‌داد، نداشتم ولی زمانی که با آنچه اتفاق افتاده بود روبرو شدم، دوستش داشتم.

وی درباره نقش خود در این فیلم توضیح داد: نقش من سهل و ممتنع بود و در همان زمان کم پیچیدگی‌هایی داشت زیرا آنچه درباره این شخصیت مهم بود، در بیرون این فضا انجام می‌شد که سرانجام با یک گفتگوی موبایلی حل شد.

وی درخصوص پذیرش نقش دوم در فیلم گفت: این یک دیدگاه غربی است و ما دوم و سوم ندارم؛ معتقدم باید نقشی را که در فیلمنامه پیشنهاد می‌شود، دوست داشته باشی و من تمام اینها را فرصت می‌دانم زیرا کسانی که نقش اول بازی می‌کنند، الزاما بیشتر دیده نمی‌شوند؛ البته خود من در جوانی چنین حسی داشتم و برایم مهم بود اما الان زایل شده است و من به بازی در فیلم "سگ کشی" بهرام بیضایی که تنها پنج، شش دقیقه بازی داشتم، افتخار می‌کنم.

مریلا زارعی نیز گفت: کار با حاتمی‌کیا برای من فرصت ارزنده‌ای بود که بابت آن خدا را شاکرم و یکی از بهترین لحظات خود را در این پروژه سپری کردم. من امشب در پروژه‌ای خارج از تهران مشغول کار بودم اما فقط به خاطر حضور در این جمع خودم را به اینجا رساندم که بگویم از تمام لحظات فیلم لذت بردم.

وی افزود: زمانی که وارد این کار شدم، شرایط روحی بدی داشتم زیرا فیلمنامه‌های سطحی و ضعیفی را می‌خواندم که بیشتر از ده صفحه از آن را نمی‌شد تاب آورد و من به این نتیجه رسیدم که شاید باید راه دیگری را انتخاب می‌کردم؛ اما زمانی که این کار به من پیشنهاد شد با تمام وجود آن را پذیرفتم و عاشقانه کار کردم و در این زمان بود که احساس کردم باید ادامه بدهم و انگیزه‌های بیشتری را در من به وجود آوردند.

پیرهادی نیز ضمن اشاره به دوستی خود با ابراهیم حاتمی‌کیا تاکید کرد: در زمان کار؛ دوستی ما تمام می‌شود و هرکسی در نقش خود قرار می‌گیرد.

وی گفت: بخش عمده‌ای از این فیلم با دشواری‌های خاص خود انجام شد؛ به خصوص صحنه‌های خیابانی که کاملا واقعی ست و هیچ هماهنگی از پیش تعیین شده انجام نشد.

پیرهادی اظهار کرد: امروز سردار احمدی مقدم را دیدم و واکنش مثبت توام با انتقاد وی به ما کمی انرژی داد و من از ایشان خواستم اجازه دهند این قبیل کارها انجام شود تا اتفاقات درستی بیفتد.
در انتهای این نشست حاتمی کیا در پاسخ به سوالی درباره شباهت فضای این فیلم به "آژانس شیشه‌ای" گفت: ایرادی ندارد اگر "گزارش یک جشن" تداعی کننده آن فیلم باشد و من با این مساله جنگی ندارم اما ابدا انگیزه من این نبود که بخواهم "آژانس شیشه‌ای" را تکرار کنم و اصلا نمی‌خواهم روال فیلمسازی‌ام به گذشته بازگردد.

وی ادامه داد: الان سال 75 نیست و این فیلم هم متعلق به سال 89 است با مختصات خاص خودش و اتفاقا من سعی کردم برخی رگه‌های مشترکی را هم که بین این دو وجود داشت، حذف کنم.

حاتمی کیا همچنین درخصوص نمادین بودن این فیلم گفت: هنر در جهان شرق به زیردریایی شباهت دارد که گاهی خیلی زیر آب می‌رویم، گاهی می‌توانیم بالا بیاییم و کمی نفس بکشیم و گاهی زیر آب می‌مانیم و این بسته به وضعیت تنفس در جامعه دارد و نمادها هم به نوعی از این فضا نشأت می‌گیرد.

وی تاکید کرد این فیلم می‌تواند به عنوان نماد باشد اما دلایل خارج از متن دارد.

در نشست نقد و بررسي فيلم گزارش يك جشن؛ علاوه بر حضور خبرنگاران و عوامل فيلم؛ مهدي مسعودشاهي(دبير) و هاشم ميرزاخاني(قائم مقام جشنواره فيلم فجر) نيز حضور داشتند.