روایت خبرنگار مصری از سفر به ایران: اینجا، مصر را با ترانه های ام کلثوم و صدای شیخ عبدالباسط می شناسند/با مشاهده تهران اروپایی فراموش می کنید که در ایران هستید

عادل السنهوری در الیوم السابع نوشت:  بسیاری از دوستان به من توصیه کردند از کشوری دیدن کنم که پیرامونش را علامات استفهام زیادی احاطه کرده اند ، و پرسش هایی در مورد واقعیت سیاسی و اجتماعی بسیار مبهم این کشور ذهن یک پژوهشگر حقیقت را به خود مشغول داشته است، و در خارج از مرزهای آن قصه ها و حکایاتی راجع به داخل ایران و بلند پروازی های سیاسی در منطقه ساخته و پرداخته می شود که در برخی مواقع دروغ و کاملا بی اساس است.  

به گزارش سرویس بین الملل تیک Tik.ir، آن چه ذهنم را به خود مشغول داشته است پل رابطه ادامه دار میان قاهره و تهران است که ظاهرا هیچ کس در اینجا و آنجا مایل به رفع سوء ظن های 34 ساله از زمان برپایی انقلاب ایران در سال 1979میلادی و استقبال مصر از شاه بیمار ایران و اعلام رضایت در مورد دفن او در قاهره نیست . ایران در پاسخ به این اقدام طرف مصری، یکی از خیابان های تهران را به نام خالد اسلامبولی ، قاتل انورالسادات رئیس جمهور فقید نامگذاری کرد ، و موضوع « خیابان و مقبره » به منزله مینی بودند و هستند که هربار که دوطرف برای تجدید روابط میان دو کشور اسلامی بزرگ در منطقه تلاش می کنند منفجر می شود ، و این اختلافی است که طرف هایی در داخل یا خارج برای ادامه شکاف همراه با ایجاد نگرانی از تلاش ایران برای گسنرش مذهب تشیع و اقدام فقهاء و ائمه جماعات اش به هتاکی علیه صحابه بر سر منابر از آن بهره برداری کرده اند . 

آن چه دردرون ایران مشاهده کردم، دنیای دیگری به دور از برداشت ها و پیش فرض ها بود ، در این کشور زندگی روزمره به شکلی کاملا طبیعی در جریان است ، ایرانی ها پس از سپری شدن سه دهه از محاصره اقتصادی و تهدیدات مکرر امریکا و غرب از آینده شان ابراز نگرانی نمی کنند . این تهدیدات به پس رفت ایران ولو یک لحظه از برنامه هسته ای منتهی نشده ، و این کشور توانسته است با اراده و تصمیم طرح را تکمیل نماید و به مرحله غنی سازی هسته ای برسد ، و صاحب 19 هزار دستگاه گریز از مرکز شود ، حتی امیدواری و خوشبینی نسبت به آینده ای بهتر پس از مذاکرات ایران با گروه 1+5 آن هم با حضور ایالات متحده و به رسمیت شناختن صریح برنامه هسته ای مسالمت آمیز ایران و حق دست یابی به آن دو چندان شده ، و نتیجه این که پس از این همه تهدید طی هشت سال گذشته ، ایران یک قدرت هسته ای شده است . 

خیابان های تمیز و به دور از هرگونه پدیده های بی نظمی و هرج و مرج به چشم می خورند و اتومبیل ها طبق قوانین سفت و سخت در حرکت اند . با مشاهده درختان و پارک های عمومی در هرگوشه احساس می کنید که در یک شهر اروپایی با مذاق آسیایی هستید ، « عملگرائی اسلامی » حاکم براین کشور از بدو انقلاب اسلامی ، جز در شکل نظام سیاسی تغییر نیافته است .

سینماها و تئاترهای متعددی در خیابان های تهران وجود دارند ، دوشیزگان و بانوان حضور فعال خودشان را در هر مکانی که به آن قدم می گذارید به منصه ظهور می گذارند . حجاب به معنی سنتی وجود ندارد ، دوشیزگان و بانوان روسری ای بر سر می کنند که از زیرآن نصف موهای سرشان با رنگ های مختلف پیداست و آن ها شیک ترین لباس ها را طبق آخرین مدل بر تن می کنند . زنان ایرانی طبق گفته یکی از پژوهشگران ایرانی همراه هیأت از « آزادی های اجتماعی گسترده ای برخوردار هستند ، آن ها زمانی که مردان در جبهه های جنگ میان عراق و ایران می جنگیدند، مسوولیت سازندگی را برعهده داشتند و رهبران ایران این نقش آنان را ارج می نهند . 

با مشاهده میادین امروزی و وسایل ارتباط جمعی پیشرفته در تهران که بر کشورهای اروپایی برتری یافته اند ، فراموش می کنید که در ایران هستید . زیرا در پرتو نظام شهرداری ها که در شهرهای ایران به ویژه در شهرداری تهران اعمال می شود ، بسیاری از اماکن و خیابان ها شکلی اروپایی پیدا کرده اند . 

ایران با وجود محاصره اقتصادی توانسته است توسعه چشمگیری را در امر عمران و آبادانی محقق سازد و 90 درصد داروهای مورد نیاز و اتوموبیل ها را در داخل کشور تولید نماید که از شاخص ترین آن ها می توان از اتومبیل های سمند و پژو فرانسوی و هیوندای کره ای که در داخل کشور تولید می شود نام برد . ایران همچنین به تولید بیش از 85 درصد از نیازهای خود به واگن های قطار و متروهایی که مرحله هفتم آن به پایان رسیده و برای ارتباط دادن آن به دیگر شهرها برنامه ریزی می کند ، مبادرت ورزیده است . 

اقتصاد دانان ایرانی از پشت سرنهادن مشکلات اقتصادی در صورت لغو تحریم ها نگران نیستند . مهم ترین موضوع مبتلا به ایران در حال حاضر، موضوع آزادی های سیاسی و تبلیغاتی است که تحلیلگران داخل ایران معتقدند که  کشورشان با مصلحت گرائی متعارف خود در داخل و خارج برای مرحله پس از لغو تحریم ها و محاصره اقتصادی ، و ارتباط مستقیم با غرب و ایالات متحده آماده می شوند . 

از همین رو ،سیاستمداران و ارباب رسانه ها وروحانیونی که با آن ها در تهران یا قم ملاقات کردیم تأکید می کردند که ایران به خواست ملت مصر در تغییر ، و انتخاب دولتمردان و تعیین سرنوشت خودشان احترام می گذارد . و این همان موضوعی است که سفیر، خالد عماره، رئیس هیأت دیپلماتیک مصر در ایران برآن مهر تأیید می زند .

از سوی دیگر، دکتر علی اکبر ولایتی، مشاور سیاسی رهبر انقلاب اسلامی و مدیر مرکز تحقیقات استراتژیک وابسته به مجمع تشخیص مصلحت نظام و وزیر اسبق امور خارجه در ملاقاتی با هیأت رسانه ای ، مصر را کشوری « برادر » توصیف کرد که با جمهوری اسلامی ایران پیوندهای تاریخی و فرهنگی و دینی دارد .

او ابراز امیدواری کرد که مصر این مرحله انتقالی را پشت سر بگذارد ، و تأکید کرد که رخداد مصر در 30 ژوئن و بعد از آن، خواست مردمی است که ایران آن را محترم می شمارد ، و تأکید می کند که تنها ملت مصر می تواند سرنوشت و آینده خود را تعیین نماید . ولایتی وجود هرگونه مانع را فرارروی تجدید کامل روابط میان مصر و ایران را رد کرده ، گفت « تهران هیچ گونه مشکلی در مورد تحکیم روابط با مصر و بازگشت این روابط به حال طبیعی ندارد ، و خاطر نشان ساخت « اکنون مهم این است که دو طرف برای بررسی پرونده های مشترک که می تواند نقطه نظرهای دو طرف را به هم نزدیک سازد بر سر میز مذاکره حضور یابند » . 

با همین لحن، آقای محمد حسن ابوترابی فرد، نایب رئیس مجلس شورای مجلس شورای اسلامی در مورد مصر سخن گفت و ناصر سودانی، نماینده عرب در مجلس ایران بر دیدار و ملاقات با هیأت رسانه ای مصری در محل اقامت خود پافشاری نمود . 

محمد خدادی، مدیر و سردبیر خبرگزاری رسمی ایران « ایرنا » راجع به مصر سخنانی ایراد نمود و ابرازامیدواری کرد که ازآن کشور دیدن کند و بر ساحل نیل آن بنشیند . 

حرف و حدیث راجع به مصر در داخل ایران و تمایل ایران به بازگشت سریع روابط ما را به طرح پرسشی که 34 سال است ذهن ما را به خود مشغول داشته است برانگیخت . 

مشترکات و توافق هایی که بین مصر و ایران وجود دارد فراتر از اختلاف نظرهایی در مورد « خیابان و مقبره » یا شایعاتی در مورد « شیعه کردن » جامعه مصری است و پذیرای ایران از هیأت های مصری دلیل گویایی بر این ادعاست ، گفتنی است که تا این لحظه حدود 1300 شخصیت رسانه ای و سیاسی و هنرمند مصری از ایران دیدن کرده اند .