مرز میان ترس و فوبیا کجاست؟

فوبی اجتماعی: این نوع فوبی یکی از ترس‌های بیمارگونه است که فرد از این‌که در جمع و مکان‌های شلوغ باشد هراس دارد و همچنین ترس شدیدی از این‌که مورد توجه سایرین قرار گیرد به وی دست می‌دهد. این دسته افراد در جمع، دستپاچه و کم‌رو می‌شوند و قادر به صحبت کردن نیستند که متخصصان از آن به‌عنوان جمع‌هراسی یا اختلال اضطراب اجتماعی نام می‌برند. حتی شخص در فضاهای در بسته همچون آسانسور نیز دچار هراس می‌شود. افرادی که دچار فوبی اجتماعی هستند، سعی می‌کنند از این مناطق فرار کنند و امنیت را فقط در خانه جست‌وجو می‌کنند. 

فوبی از حیوانات: ترس شدید از حیوانات و حشرات از دیگر انواع فوبی است به‌عنوان مثال افرادی که ترس شدیدی از سوسک دارند و با دیدن سوسکی در اتاق حتی بعد از ماه‌ها حاضر نمی‌شوند به آن اتاق پا بگذارند یا از رفتن به هر مکانی که احتمال دهند آن‌جا سوسک دارد، اجتناب می‌کنند. بعد هراس از سوسک، گربه و سگ در جایگاه بعدی این نوع فوبی قرار دارند، به‌طوری‌که حتی کوچکترین و بامزه‌ترین این حیوانات می‌توانند برای آنها ترس مهیبی را ایجاد کنند. 

فوبی از ارتفاع و بلندی: ترس شدید از بلندی و ارتفاع یکی از رایج‌ترین فوبی‌هاست. این دسته از افراد ارتفاع ساختمان، بناها و کوه‌ها را بسیار بیشتر از آنچه هست می‌بینند و به همین دلیل است که هراس بیشتری هم دارند. 

 فوبی از دندانپزشکی: در حدود ۱۰‌درصد افراد به دلیل ترس و واهمه‌ای که از دندانپزشکی دارند از رفتن به مطب سرباز می‌زنند که البته دلایل آن را می‌توان تجربیات گذشته، سروصدای مته و وسایل دندانپزشکی دانست.

فوبی از تاریکی و خاموشی: ترس کودکان از تاریکی، ترسی طبیعی و رایج است که بعد از مدت زمانی و با بزرگتر شدن، این ترس فراموش می‌شود. اما گاهی ممکن است ترس از تاریکی باعث یکسری توهمات شود که فرد را از زندگی روزمره‌اش ساقط کند که متاسفانه تا بزرگسالی نیز ادامه خواهد داشت و این ترس طبیعی جای خود را به ترسی غیرمنطقی و شدید می‌دهد. به گونه‌ای که وقتی فرد در مکانی تاریک قرار می‌گیرد نشانه‌های فیزیولوژیک شدیدی را از خود نشان می‌دهد البته خارج از ترس‌های غیرمعقول، فوبی‌های دیگری ازجمله ترس از مار، رعد و برق و... وجود دارد که به نسبت سایر فوبی‌ها در افراد کمتر دیده می‌شود.