ظریف : نیل به توافقی جامع نیازمند اراده سیاسی جدی و نیز حسن نیت است

به گزارش انتخاب به نقل از واشنگتن‌پست ، وزیر امور خارجه کشورمان اعلام کرد هدف ایران دستیابی به یک نتیجه رضایت‌بخش بر اساس الزامات توافقنامه موقت است که عبارت از حفظ حق غنی‌سازی اورانیوم در داخل ایران و رفع نگرانی‌ها و محدودیت‌های بین‌المللی است.

واشنگتن پست در این مصاحبه ابتدا در رابطه با اقدام آمریکا علیه ایران در وضع تحریم‌های جدید با وجود توافق هسته ای ژنو و رویکرد ایران در این باره با توجه به اینکه هیات اعزامی ایران به وین در مذاکرات فنی این مذاکرات را ترک کرد تا "واکنش مناسبی " را در اینباره ارزیابی کند سوالاتی را مطرح کرد .

ظریف در این باره گفت : ما متعهد به اطمینان از این امر هستیم که فرایند شروع شده – که برای نیل به آن شجاعت زیادی از جانب ما صرف شد – منجر به یک نتیجه رضایت‌بخش خواهد شد که به الزامات مندرج در توافقنامه پاسخ می‌دهد – یعنی، برخورداری از یک برنامه غنی‌سازی در ایران و در همین حین رفع نگرانی‌ها و نیز محدود‌های تحمیل شده توسط جامعه بین‌المللی. هدف این است. از آنجایی که ما باور داریم برنامه‌مان کاملا صلح‌آمیز است، تمایلی به اینکه ابهامی درباره ماهیت کاملا صلح‌آمیز آن باقی بماند، نداریم. بنابراین، ما اعتقاد داریم که دستیابی به یک توافقنامه بسیار آسان است. البته نیل به این توافق نیاز به اراده سیاسی جدی و نیز حسن نیات است.

هم‌اکنون اظهاراتی از جانب واشنگتن به گوش می‌رسد – ما می‌فهمیم که تهران و واشنگتن، همچنین بسیاری دیگر از اعضای 1+5 دارای جوامع و عرصه سیاسی یکپارچه نیستند. ما در ایران دیدگاه‌های مختلفی داریم. برخی از این دیدگاه‌ها به صورت کاملا صادقانه و با حرارت زیاد توسط مخالفین توافقنامه مطرح شد تا جایی که برخی خواهان برکناری من شدند. من اعتقاد دارم در یک جامعه دموکراتیک که نیروها و دیدگاه‌های سیاسی مختلف و نیز قوای مختلف حکومتی برای تنظیم و موازنه اعمال قدرت سیاسی وجود دارند، این امر طبیعی است. در آمریکا نیز چنین امری شایع است. به نظر من نگرانی قانونگذاران آمریکایی طبیعی است.

ظریف افزود : ما امیدواریم که مخالفین ما و همچنین مخالفین در آمریکا ابتدا و پیش از همه چیز منافع ملی را در نظر داشته باشند. من این را درباره هر دو کشور می‌گویم و تنها بر روی یک کشور تأکید ندارم. اما اعتقاد من بر این است که مسائل سیاسی مرتبط با بحث حوزه‌های انتخابی در آمریکا برخی اوقات منجر به سردرگمی درباره منافع ملی می‌شود. اما ابراز نظر در این باره بر عهده من نیست. این امر مسأله‌ای داخلی بوده و من معتقدم که مردم و دولت آمریکا کاملا قادر به مدیریت آن هستند.

اما زمانی که صداهایی از داخل خود دولت آمریکا به گوش می‌رسد که اصل وجودی این مذاکرات را زیر سؤال می‌برند این مسأله غیرقابل تحمل می‌شود – چه این اظهارات و اقدامات در معنای دقیق کلمه به مثابه نقش برنامه اقدام ژنو باشد یا نه. اما اگر اظهاراتی در داخل دولت به زبان رانده شوند که در تقابل با هدف مذاکرات باشند، این مسأله به شدت زیان‌آور خواهد بود. بنابراین ما نیاز داریم که این مسأله را با عباراتی بسیار قوی به اطلاع طرف‌های مذاکره کننده برسانیم و فکر می‌کنیم که این کار را کرده‌ایم. این امر بدین معنا نیست که مذاکرات متوقف شده‌اند. بلکه مذاکرات به مانع برخورده است.