پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : عصرایران - قرار بود مذاکرات ایران و 1+5 در ژنو سوئیس ، 2 روزه باشد ولی در طول این مدت چه گذشت که قرار شد گفت و گو ها به روز سوم بکشد ، سوالی است که هیچ کس به جز مذاکره کنندگان و دولت هایشان خبری از آن ندارد. البته به نظر می رسد اسرائیل نیز از آنچه پشت درهای بسته گذشته ، چندان بی خبر نیست!
تحولات ژنو به حدی مهم بوده که در میانه روز دوم مذاکرات، وزرای امور خارجه 6 کشور طرف مذاکره ، اعلام کردند که با شتاب به ژنو خواهند شتافت و جان کری ، وزیر امور خارجه آمریکا نیز دیداری 5 ساعته با محمدجواد ظریف ، وزیر امور خارجه ایران برگزار کرد. کسانی که دیپلماسی می دانند متوجه هستند که ملاقاتی تا این اندازه "طولانی" معانی مختلفی دارد از جمله این که طرفین همدیگر و اختیارات شان را "باور" دارند، در صدد رسیدن به "نتیجه" هستند و از تشریفات و کلیات عبور کرده و در حال چانه زنی بر سر "جزئیات" اند.
هر چند که مذاکرات ، بر اساس توافقات صورت گرفته ، محرمانه است اما از برخی کنش و واکنش ها می توان گمانه زنی هایی را داشت. از جمله این که برخی از اعضای کنگره آمریکا که به شدت با لابی صهیونیست ها در ارتباط اند، در صدد تصویب طرحی برآمده اند که هر گونه تخفیفی در تحریم های ایران را از حدود اختیارات رئیس جمهور ایالات متحده خارج و به کسب مجوز از کنگره محدود می کند.
همچنین نتایاهو نیز خشم خود از مذاکرات را اعلام کرده و گفته که تل آویو به توافقات ژنو پایبند نخواهد بود.
برخی مذاکره کنندگان نیز گفته اند که امکان دارد در پایان مذاکرات به بیانیه مشترک برسند و یا حتی توافقی را امضا کنند.
چند روز پیش از عزیمت مذاکره کنندگان ایرانی به ژنو ، مقام معظم رهبری در سخنانی صریح ، تیم مذاکره کننده ایرانی را "فزرندان انقلاب" خواندند که در حال انجام "مأموریت" هستند و هیچ کس حق تضعیف شان را ندارد. آن سخنان یک روز قبل از برگزاری مراسم 13 آبان ایراد شد ولی قطعاً تاریخ مصرف سخنان ایشان ، 24 ساعته و صرفاً ناظر به آن مراسم نبود بلکه فراتر از آن ، مذاکرات دیپلماتیک کشورمان در پروسه هسته ای را هدف قرار داده بودند. اینک با توافقات احتمالی که می تواند در ژنو به دست آید - و یا به توافق نزدیک شویم - می توان به حکمت سخنان چند روز قبل رهبر معظم انقلاب پی برد و آن را پشتوانه توافقات احتمالی پیش رو دانست.
آن سخنان، نه تنها برای مذاکره کنندگان ایرانی دلگرمی بود (یکی از اعضای تیم ایران گفته: درست در بحبوحه حملات داخلی ها به دیپلماسی، سخنان رهبری ما را احیا و پرانرژی کرد) بلکه حامل این پیام به طرف های خارجی مذاکره نیز بود که تیم ایران با اختیارات کامل به میدان آمده است و می توانند روی حرف شان حساب کنند.
به هر حال ، آنچه در ژنو رخ داده ، با تمام مذاکرات قبلی هسته ای در سال های اخیر تفاوت بنیادی دارد و آن طور که از شواهد و قرائن استنباط می شود ، این بار در نتیجه نیز شاهد واقعه ای مهم خواهیم بود ، واقعه ای که یا امروز رخ می دهد و یا زمینه اش فراهم می آید زیرا به نظر می رسد این بار همه برای نتیجه دور هم جمع شده اند نه در چارچوب "مذاکره برای مذاکره" .