حسين بردبار- ماجرا زماني آغاز شد که ۳ جوان
لايعقل از يک گيم نت در خيابان عباس آباد تهران خارج مي شوند وشايد به دليل
عوارض سوء ناشي از مصرف مواد روانگردان و مخدر يا به دليلي ديگر با مشاهده
نوجواني گل فروش بدون آن که کنترلي بر اعمال خويش داشته باشند به سمت وي
حمله مي کنند. وقتي شاگرد مغازه اي براي دفاع از نوجوان گل فروش وارد عمل
مي شود چون نمي تواند شاهد کتک خوردن نوجوان بي نوا باشد؛ مورد حمله سه
جوان ضارب قرار مي گيرد به طوري که به دليل شدت جراحت ناشي از ضربات چاقو
بلافاصله راهي بخش آي سي يو بيمارستان مي شود اما ماجرا به همين جا ختم نمي
شود و يکي از اين ۳ جوان وقتي مقاومت و شهامت برخي از رهگذران را در دفاع
از حق مظلوم مي بيند علاوه بر چاقو کشي بر روي افراد عادي شاهد در خيابان و
وارد کردن چند ضربه چاقو به نوجوان گل فروش و پدر وي که براي دفاع از
فرزندش خود را به محل حادثه رسانده بود ،مي خواهد با پرتاب تکه آجري بيشتر
معرکه گرداني کند. متاسفانه اين آجر با برخورد به دست و کتف يک مامور
پيمانکار شهرداري ،فرد ديگري را نيز زخمي و تا چند روز از کار بيکار مي
کند.با موشکافي بيشتر اين حادثه دلخراش جداي از بررسي ابعاد جنايي موضوع که
هم اکنون در دستور کار نيروي انتظامي قرار دارد، نياز است تا چند مسئله را
بيشتر يادآوري کنيم:
1 -آيا نظارتي بر آنچه داخل برخي گيم نت ها مي گذرد وجود دارد؟ با توجه به
وقوع اين حادثه در ايام ماه مبارک رمضان اين پرسش مطرح است که آيا کنترلي
بر رعايت شئون ظاهري روزه داري و جلوگيري از مصرف انواع دخانيات که مبطل
روزه است؛ در گيم نت ها در سطح شهر وجود دارد؟
2 -آيا نيروي انتظامي براي جلوگيري از تکرار چنين وقايع دلخراشي که
نقطه اي از شهر را از وضعيت عادي هرچند براي چند لحظه خارج مي کند و چهره
امن و زيباي شهر را ناامن و کريه جلوه مي دهد برنامه اي دارد؟
3 -شنيده مي شود برخي افراد بي مسئوليت مي‌گويند چرا شاگرد مغازه براي
دفاع از نوجوان گل فروش که به شدت در حال کتک خوردن از اين سه جوان بوده ،
وارد عمل شده است. اگر هم روانه بيمارستان شده و چاقو خورده است به خاطر
دخالت بي جاي خود اوست. اما مگر انسان مسئوليت پذير مي تواند با ديدن صحنه
هاي حمله ور شدن چند جوان لايعقل به نوجوان گل فروش بي تفاوت بماند؟ مگر
کلام مولاي متقيان که مي فرمايند ياور مظلوم باشيد و دشمن ظالم (کونا
للظالم خصما و للمظلوم عونا) را فراموش کرده ايم. مگر انسان نيستيم که در
برابر تجاوز فاحش به حقوق هم نوع خودمان وارد عمل نشويم و بگذاريم چند جوان
در ماه مبارک رمضان هرگونه مي خواهند در وسط شهر و روز روشن عمل کنند؟
4 -چه راهکاري براي جبران عواقب ناشي از اين موضوع براي افرادي که ناخواسته
يا در اثر روحيه فداکاري خويش دچار جراحت شده اند مثل مامور پيمانکار
شهرداري که کتف و دست وي آسيب ديده و از کار افتاده است يا شاگرد مغازه که
راهي بيمارستان شد يا جوان گل فروش که هنوز متاثر از ضربات چاقو است، وجود
دارد و چه شخص حقيقي يا حقوقي دراين باره مسئوليت دارد؟