صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۱۴ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۱۱۶۰۹۱
تاریخ انتشار: ۰۹ : ۱۳ - ۲۲ خرداد ۱۳۹۲
کرباسچی حرکتی را برای رسیدن و شکل دهی به این وضعیت شروع کرد اما متأسفانه گسست ایجاد شد.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
مهندس محمد حقانی با سابقه قریب به 37 سال مدیریت در شهرداری های تهران و اصفهان و 15 سال معاونت غلامحسین کرباسچی ، شهردار تهران در دوران تاریخی تحول در شهر تهران ، کاندیدای انتخابات شورای شهر تهران شده است.

حقانی معتقد است: دیر یا زود سطح ملی باید در راستای توسعه گام بردارد برای اینکه در جهانی درهم فشرده مکان ها روز به روز بیشتر از گذشته وارد شبکه ها می شوند و از مزایای توسعه در چارچوب شبکه بهره مند می شوند چرا تهران باید درجا بزند.

وی درخصوص نقش کرباسچی در مدیریت شهر تهران و گفتمان او در مدیریت شهری نیز گفت: اهمیت کرباسچی در تفکر و گفتمانش در مدیریت شهری است که سمبلی از تحولات بنیادین در مدیریت شهری را تداعی می کند. به نظر من کرباسچی متناسب با سیاست های کلان کشوری که ایران را به سوی توسعه حرکت داد، شهر را از وضعیت روزمرگی به سوی وضعیت جدیدی از توسعه  هدایت کرد که در شأن شهروندان ایرانی بود. اما متأسفانه بعد از ایشان باز شهر تهران به سوی ناپایداری گام برداشت.

جناب آقای حقانی ورود شما به عرصه انتخابات شورا،بارقه ای از امید را در مجموعه شهرداری تهران ایجاد کرده است.


-    خب این همان حماسه ای است که باید در جامعه شکل بگیرد. این حماسه انسان را پشتگرم می کند که به برای توسعه پایدار شهر تهران، انسان مصمم تر گام بردارد.

خیلی ها تصورشان این است که کرباسچی پا به صحنه گذاشته است؟

-    اهمیت کرباسچی در تفکر و گفتمانش در مدیریت شهری است که سمبلی از تحولات بنیادین در مدیریت شهری را تداعی می کند. به نظر من کرباسچی متناسب با سیاست های کلان کشوری که ایران را به سوی توسعه حرکت داد، شهر را از وضعیت روزمرگی به سوی وضعیت جدیدی از توسعه  هدایت کرد که در شأن شهروندان ایرانی بود. اما متأسفانه بعد از ایشان باز شهر تهران به سوی ناپایداری گام برداشت.

یعنی شما فکر می کنید در جریان توسعه گسست ایجاد شد؟

-    دقیقآ، ببینید الان وقتی به لحاظ نظریات جدید توسعه و برنامه ریزی شهری، تهران را که بررسی می کنید این درک حاصل می شود که تهران در میان کلانشهرها در وضعیت " سیاه چاله ای" قرار گرفته است. به عبارتی تهران نتوانسته است به عنوان یک شهر تأثیرگذار و بازیگر در شبکه شهرهای جهانی ظهور کند و از اقتصاد جهانی بهره ای ببرد. خب شما اگر به شهرهای اطراف ایران نگاهی بیندازید خواهید دید که نظریه پردازان زیاد هم بیراه نرفته اند. تهران قرار بود که سومین شهر آسیا و اولین شهر خاورمیانه بشود. کرباسچی حرکتی را برای رسیدن و شکل دهی به این وضعیت شروع کرد اما متأسفانه گسست ایجاد شد.

اما بسیاری در نقد کرباسچی اعتقاد داشتند که حرکت ایشان در مسیر توسعه نابرابری را در تهران دامن زد؟

-    به نظر من این عده بیشتر متأثر از فضای شکل گرفته علیه کرباسچی بودند. اگر صبر می کردند و تهران را در راه رسیدن به شهر جهانی متوقف نمی کردند آنوقت به جرات می توان گفت فرصت های اقتصادی بزرگی برای تهران فراهم می شد. امروز استانبول را که نگاه کنید جزء شهرهای جهانی است و اقتصاد شهری آن به شدت متکی به درآمدها و فرصت های شکل گرفته در عرصه های فراملی است. ببینید اصلا یک شهر که می خواهد حرکت کند و از فرصت های توسعه استفاده کند مدیران شهری آن متناسب با اهداف این حرکت، فضای شهری ایجاد می کنند. شما به محض اینکه به سوی توسعه حرکت می کنید با پیامدهایی مواجه می شوید که در گام های بعد باید این پیامدها را اصلاح کرد. برای همین در گام های اولیه وقتی شما به سوی شهر جهانی حرکت می کنید ممکن هست نابرابری فضایی و اجتماعی در شهر شکل بگیرد اما بعد با مدیریت و با استفاده از فرصت های اقتصادی از عرصه های فراملی می توان این نابرابری را تعدیل کرد و کم کم شهر را به سوی یک شهر انسان محور شبیه شهر جهانی کپنهاگ در دانمارک هدایت کرد که هم فرصت های توسعه را داشته باشد و هم بنیان های زیستی انسان محور در آن شکل بگیرد. شهرهای کشورهای حوزه اسکاندیناوی هم دوست دار کودک  هستند، هم کیفیت زندگی در آنها بالاست و هم اینکه شاخص های یک شهر جهانی را دارند.

من می توانم نتیجه گیری کنم که برنامه شما برای شهر تهران حرکت به سوی عرصه های فراملی است؟

-    بله!! این هدف بسیاری از شهرها در برنامه های راهبردی آنها در مدیریت شهری است که یا وارد شبکه شهرهای جهانی شوند و یا اینکه در درون شبکه در رقابت با سایر شهرها خود را ارتقاء دهند و به سطوح بالاتری در شبکه برسند. تهران قطعا باید از " روزمرگی" و در نهایت "سیاه چاله ای" بودن نجات یابد. من معتقدم تهران باید متناسب با جایگاه جغرافیایی خود در منطقه، از فرصت های اقتصادی در سطح جهانی استفاده کند. باید مناسبات بین المللی خود را توسعه دهد و از ابزار دیپلماسی شهری برای جذب فرصت های فراملی به سوی خود استفاده کند. البته من امیدوارم در سطح ملی هم تفکر توسعه باردیگر مسلط شود تا شهر و کشور هر دو به سوی فرصت های بین المللی گام بردارند. اگر شما خواهر خواندگی ها و استفاده مدیریت شهری استانبول را از تفاهم نامه های بین المللی ببینید خواهید دید که تهران نه تنها جایگاه و شأن یک کلانشهر منطقه ای را ندارد بلکه این شآن شهروندان تهرانی هم نیست که در یک چنین شهری زندگی کنند. امروزه صاجب نظران برنامه ریزی شهری توصیه می کنند که برنامه های شهری باید معطوف به بازیگری شهر در مناسبات فراملی باشد. این تصویر کلانی از چشم انداز شهرها در قرن بیست و یکم  است که باید دوست داران تهران تلاش کنند تا تهران به این سمت حرکت کند. من فکر می کنم با بهره گیری از متخصصین شهری و الگوی کلان توسعه،  تهران را باید با شتاب بیشتری جهانی کنیم.

سطح ملی مانع ای برای این تفکر نخواهد بود؟

-    دیر یا زود سطح ملی باید در راستای توسعه گام بردارد برای اینکه در جهانی درهم فشرده مکان ها روز به روز بیشتر از گذشته وارد شبکه ها می شوند و از مزایای توسعه در چارچوب شبکه بهره مند می شوند چرا تهران باید درجا بزند. شما ویتنام و شهر هانوی را الان ببنید. هانوی بشدت دارد به سوی یک شهر جهانی حرکت می کند. هانوی تا چند سال دیگر شهر جهانی است. خب در سطح ملی به این نتیجه رسیده اند تا از فرصت های فراملی برای شهر هانوی استفاده کنند. امروز شهروندان ساکن در شهر هانوی ویتنام درگیر درآمدهای فراملی هستند. من معتقدم که هر چه زودتر باید هم در مقیاس محلی و هم در مقیاس ملی حرکت به سوی توسعه را شروع کنیم.

مهندس حقانی سپاسگزارم که وقت خود را در اختیار من قراردادید. به امید تحقق تهران جهانی شده!!!

-    من هم از شما سپاسگزارم و امیدورام با اعتماد مردم پایتخت را شایسته مردم شریف تهران اداره کنیم.