المانیتور نوشت: کمتر از دو هفته به انتخابات ریاست جمهوری ایران باقی مانده، اما خیلی از چیزها همچنان روی هواست!
به گزارش سرویس بین الملل انتخاب، کاندیداهای جدی انتخابات، انرژی خود را بر روی ایجاد ائتلافی که موقعیت آنها را تقویت می کند متمرکز کرده اند.
رای های قابل تغییر زیادی در ایران وجود دارد که که از آن به عنوان "حزب باد" یاد می شود.
همانطور که در انتخابات ریاست جمهوری گذشته و در روزهای پایانی نام نویسی در انتخابات سال جاری مشاهده کردیم، این رای های حزب باد هستند که می توانند به سرعت بسیج شوند.
چانه زنی در پشت پرده، ماهیت برنامه ریزی نشده عرصه سیاسی ایران را نشان می دهد که منجر به دشوار شدن پیش بینی ها می شود.
ناظران باید به سه جریان توجه کنند که تحولات در این خصوص به احتمال زیاد نتیجه ی انتخابات را رقم می زند.
در ابتدا، نشانه هایی مبنی بر شکست ائتلاف 1+2 وجود دارد. انگیزه ی ایجاد چنین ائتلافی اتحاد و وحدت در جبهه اصولگرایان بود تا تهدید اصلاح طلبان رفع شود.
عدم احراز صلاحیت ایت الله هاشمی موجب شد تا اصولگرایان تصور کنند، تهدید اصلاح طلبان کاهش یافته است.
هم ولایتی و هم حداد از اغوش باز ائتلافشان برای جلیلی سخن گفته اند. با این حال قالیباف که از زمان شکست در انتخابات 84 منتظر چنین لحظه ای بوده، در این خصوص سکوت کرده است.
اما وضعیت از طریق عوامل دیگری به غیر از بی میلی قالیباف برای کناره گیری به نفع جلیلی پیچیده شده است.
با وجود سخنان ولایتی، منابعی که با وزیر خارجه اسبق ایران در حال همکاری هستند به المانیتور گفتند: بعید است، ولایتی قبول کند که برای مردی کار کند که زمان رئیس دفتر ارزیابی وزارت خارجه اش بوده است.
با توجه به پایگاه محدود اجتماعی حداد و نزدیکی او به جلیلی، دورنمای تبدیل ائتلاف 1+2 به ائتلافی دو نفره یا معرفی دو کاندیدای جداگانه بعید نیست.
باید این را در نظر گرفت که احتمال دارد مسئله ی مذکور تابع این دو فاکتور دیگر باشد: تلاش های جلیلی برای توسعه ی پایگاهش و احتمال ایستادن میانه رو ها و اصلاح طلبان پشت یک کاندیدا.
جلیلی از حمایت افرادی چون آیت الله مصاح یزدی که رهبر جبهه ی پایداری است، برخوردار شده است.
در همین زمان و در حین قول جلیلی به حفظ وضعیت فعلی، شایعه ای در تهران وجود دارد که او کاندیدای احمدی نزاد است.
مسئله این است که اسفنیدار رحیم مشایی رئیس دفتر سابق احمدی نژاد موفق به احراز صلاحیت نشد . منابع خبری این روش را برنامه ریزی احمدی نژاد می دانند.
درحالیکه جلیلی و ستادش این شایعات را رد کرده است، انها به صورت یک شمشیر دو لبه عمل می کنند.
صرف نظر از صحت این ادعا، عدم وجود یک اصولگرای تندور در انتخابات بدین معنی است که بعید است این شایعات تلاش های جلیلی برای نشان دادن خود به عنوان کاندیدای نظام را از بین ببرد.
بعلاوه، هر چقدر ستاد او قوی تر شود امکان پیوستنش به ائتلاف قالیباف، حداد و ولایتی کمتر خواهد بود.
پس از وضعیت اشفته ی اردوگاه اصلاح طلبان و میانه روها، آنها اکنون در حال برداشت گام های واقعی برای مبارزه است.
حسن روحانی مذاکره کننده ارشد سابق هسته ای ایران و محمد رضا عارف معاون اول رئیس جمهور سابق ایران ارام حرکت می کنند اما مطئمنا و مسلما به عنوان کاندیداهای جدی نگریسته می شوند.
محمد علی نجفی کارگروهی متشکل از هفت نفر را ایجاد کرده که روز شنبه نظر نهایی اصلاح طلبان در خصوص کاندیدای نهایی این طیف را اعلام خواهد کرد.
با توجه به اختلافات عمیق در اردوگاه اصلوگرایان، عجیب نیست که نجفی عجله ای برای پایان دادن به کل کل های اصولگرایان ندارد.
به طور خلاصه، ناظران از وضعیت شکننده قبل از انتخابات نا امید هستند: اما باید خود را برای یک مبارزه و فضای به شدت گرم و داغ اماده کنند.