چرا هاشمی و خاتمی در صدر نظرسنجی ها قرار دارند؟

محمد مهاجری در خبرآنلاین نوشت:

نظرسنجی های متعددی که از چندماه قبل توسط دستگاههای مختلف در موضوع انتخابات صورت گرفته یک نتیجه مشترک دارد: آقایان هاشمی و خاتمی همچنان در رده های بالایی قرار دارند و رای شان از سایر چهره های سیاسی بیشتر است.اغلب این نظرسنجی ها توسط همان دستگاههایی انجام شده که در انتخابات سالهای84و88 اقدام مشابهی انجام داده و پیروزی آقای احمدی نژاد را پیش بینی کرده بودند.

چرا این اتفاق می افتد؟ مگر نه این است که خاتمی در 8 سال گذشته و به ویژه در 4سال اخیر به اتهامات سنگینی چون خیانت و وطن فروشی و فتنه انگیزی و دریافت پول از بیگانگان متهم شده است؟ و یا جز این است که هاشمی رفسنجانی به زیرپاگذاشتن ارزشهای نظام و همسویی با فتنه گران و همراهی با امریکا و اسرائیل متصف شده و دو فرزندش،مهدی و فائزه،بدلیل اتهاماتی مشابه، به زندان و محاکمه کشیده شده اند؟

پس رمز اقبال به هاشمی و خاتمی را در کجا باید جست؟ چرا بین شدت تبلیغات علیه این دو نفر و بالاتر رفتن جایگاهشان در نظرسنجی ها نسبت مستقیم وجود دارد؟ و سوال مهمتر اینکه آیا نتیجه نظرسنجی های کنونی این است که ورود یکی از این دو نفر به عرصه انتخابات، به معنای یک سونامی بزرگ است و  در های ساختمان ریاست جمهوری  بر همان پاشنه ای خواهید چرخید که 24سال قبل و 16 سال پیش چرخید؟

دست کم می توان گفت که اصولگرایان تندرو و نیز  جریان حامی احمدی نژاد این رخداد را امری محتوم می پندارند و از نتیجه نظرسنجی ها می ترسند . حتی رفتار عده ای که به هاشمی طعنه می زنند که"یک بار دیگر بیا و طعم شکست را بچش" به کودکی شبیه است که عبور از دالان تاریک برایش وحشتناک است و برای غلبه بر ترسش، جیغ کشان می دود. اگر نگرانی از رئیس جمهور شدن هاشمی و خاتمی(در صورت کاندیداتوری ) نبود،این همه نگرانی و تشویش هم جایی نداشت، کما اینکه چنین نگرانی ای در باره مشایی و عارف و ... وجود ندارد.

نویسنده این سطور معتقد است اصولگرایان تندرو( هم آنانکه هنوز کسوت حمایت از احمدی نژاد را بر تن دارند و هم آنهاکه سابقا سینه چاک رئیس جمهور فعلی بوده اند و اینک هر روز یک دور تسبیح به او ناسزا می گویند) ترس شان را کنار بگذارند و اولانتیجه نظرسنجی ها را درست تحلیل کنند و ثانیا برای تغییر نتیجه نظرسنجی ها دست به کار شوند.

واقعیت آن است که محبوبیت هاشمی و خاتمی در نظرسنجی ها " نه به احمدی نزاد" است، همانطور که در سال 84 آرای احمدی نژاد،"نه به هاشمی" و در سال 88" نه به موسوی" بود. آقای احمدی نژاد با وجود همه شعار های اصولگرایانه و عدالت خواهانه و انقلابی و بگم بگم و حمایت از محرومان، وضعیتی را پدید آورده است که چندآتشه ترین حامیانش هم او را به رگبار بسته اند. اکثر شعارهای احمدی نژاد ( و نه عملکردش) مثبت و ارزشمند بود، اما مردم و اصولگرایان احساس می کنند از او رکب خورده اند . حال، اگر اصولگرایان با عذرخواهی از اشتباهشان بدلیل حمایت بیدریغ از آقای احمدی نژاد و اصلاح طلبان  با معذرت خواهی از رفتارهای غیرمدنی و خلاف مصالح ملی شان در سالهای گذشته و هردو گروه اصلاح طلب و اصولگرا با فاصله گرفتن از بخش عصبانی و تندرو جناح شا ن،نامزدهای دارای برنامه را به صحنه بیاورند ، نظرسنجی ها از سمت هاشمی و خاتمی، به سویی دیگر خواهد چرخید.

هم طرفداران خاتمی و هم حامیان هاشمی قبول دارندکه فضای زمانه ما نه با سال68نطباق دارد نه با سال76.و مهمتر آنکه رئیس جمهورشدن هریک از این دو تنش هایی را در جامعه برخواهد انگیخت که از ظرفیت و حوصله مردم خارج است. شاید صواب و ثواب در آن باشد که کشور، یک دوره آرام و بانشاط را به لحاظ سیاسی،اقتصادی و اجتماعی تجربه کند و فرصتی برای جبران ناکارآمدی های دولت نهم و دهم بیابد.

و آخر سخن اینکه تا وقتی شاخص بورس در بازار سیاست،دست عصبانی ها و تندروها باشد، آش همین است و کاسه همین. و فلش نظرسنجی ها از سوی هاشمی و خاتمی به سمت دیگر نامزدهای خردورز و منطقی و کارآمد نخواهد چرخید و آرامش هم حالا حالاها به سراغ مان نخواهد آمد.