اول ژانویه‌ی ۲۰۲۶ (۱۱ دی) تاریخی بسیار خاص است؛ نه‌فقط به‌خاطر این‌که اولین روز سال ۲۰۲۶ محسوب می‌شود، بلکه شاهد پایان یک روزشماری بسیار مرموز خواهیم بود. پروژه‌ی ۱۳۵۶؛ معمای مرموزی که این روز‌ها فضای اینستاگرام و تردز را به تسخیر خود درآورده، فراتر از یک شمارش معکوس ساده است.

رباتی فوق‌العاده کوچک که تقریباً دیده نمی‌شود، با این حال بنا به گفته‌ی مهندسان سازنده‌اش می‌تواند به‌طور کاملاً مستقل «حس کند، بیندیشد و عمل کند».

معمایی علمی که بیش از ۱۶۶ سال ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده بود، سرانجام پاسخی قانع‌کننده پیدا کرده است. این معما به پدیده‌ای عجیب اما بسیار مهم به نام «پیش‌ذوب» مربوط می‌شود؛ پدیده‌ای که توضیح می‌دهد چرا سطح یخ، حتی در دماهایی پایین‌تر از نقطهٔ انجماد، کاملاً خشک و جامد نیست و می‌تواند با لایه‌ای بسیار نازک و نامرئی از ماده‌ای شبیه به مایع پوشیده شود.

زندگی روزمره ما پشت صفحه‌نمایش‌ها می‌گذرد و همین باعث شده حواس‌مان را به صدا و بینایی محدود کنیم؛ در حالی‌ که دیگر حواس هرگز از کار نمی‌افتند. کافی است کمی هوشیارتر باشیم تا زبری و نرمی سطح اشیا، گرفتگی شانه‌ها یا لطافت نان تازه را حس کنیم. صبح‌ها بدن با مجموعه‌ای از محرک‌های حسی بیدار می‌شود: سوزش خفیف خمیر دندان، صدای آب و لمس آن در حمام، بوی شامپو و کمی بعد، عطر چای تازه‌دم. این تجربه‌ها جدا از هم نیستند، بلکه هم‌زمان و درهم‌تنیده رخ می‌دهند.

این حیوانات برای خواب راهکارهای هوشمندانه‌ای تکامل داده‌اند: از خوابیدن با نیمه‌ای از مغز حین پرواز تا چرت‌های چهار‌ثانیه‌ای برای دوام‌آوردن در پدر و مادری.

می‌گویند مرگ زمانی رخ می‌دهد که قلب از تپیدن بازمی‌ایستد، اما فرآیند از بین رفتن کامل ‏بدن بسیار طولانی‌تر است.‏

ما جهان را با پنج حس درک نمی‌کنیم. عصب‌شناسی مدرن نشان می‌دهد که تعداد حواس انسان بسیار بیشتر و پیچیده‌تر از باورهای قدیمی است.

لیله الرغائب یا «شب آرزوها»، نخستین شب جمعه ماه رجب است. «لیلةالرغائب» هم به عنوان شبی که توجه به آن زیاد است و هم به عنوان شبی که در آن بخشش و عطا فراوان است میتواند معنی شود و بر اساس روایاتی که درباره فضیلت و برکت این شب مطرح شده است هر دو معنا درست و صحیح تلقی می‌شود.

تابه‌حال به این فکر کرده‌اید که اگر کلید فهم کائنات در دستانتان باشد، دیگر پول و شهرت چقدر برایتان بی‌ارزش می‌شود؟ داستان ما درباره‌ی مردی است که شبیه هیچ‌کس نیست؛ نابغه‌ای مرموز که در اتاقی کوچک و در انزوای مطلق، قفلِ آهنینِ سخت‌ترین معمای ریاضی قرن را شکست، اما درست وقتی که دنیا با چک‌های سفید امضا، مدال‌های طلا و افتخار به سراغش آمد، در را به روی همه بست و به‌سادگی گفت: «نه!» گریگوری پرلمان می‌توانست ثروتمندترین و مشهورترین دانشمند زمانه‌ی ما باشد، اما ترجیح داد در آپارتمانی قدیمی با مادرش زندگی کند و قارچ بچیند.