این یک سوال قدیمی است که چه کسی جذابیت بیشتری دارد؟ اما پاسخ این سوال تا حد زیادی نسبی است چرا که جذابیت افراد به مسائل مختلفی بستگی دارد و به راحتی نمی توان در این مورد حکم صادر کرد. گاهی جذابیت با مفاهیم عاشقانه در می آمیزد و افرادی که اساسا جذاب به نظر نمی رسند ناگهان برای ما تبدیل به جذاب ترین ها می شوند. جالب است که هوش مصنوعی نیز در این موضوع بیکار نمانده است.
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، همه این ها نشان می دهد که آنچه که هر یک از ما به عنوان یک ویژگی جذاب (جسمی یا روانی) در نظر داریم می تواند بسته به معیارهای مختلف متغیر باشد.
در حالی که در هر کدام از ما به نوعی زیبایی هایی وجود دارد، برخی صفات روانشناختی مانند حس شوخ طبعی، هوش و مهربانی نیز می تواند در جذابیت ما نقش داشته باشد. به طور مشابه، ویژگی های جسمی نیز در جذابیت ما نقش دارد. شاید پیدا کردن فردی که ظاهری ایده آل دارد چندان سخت نباشد، اما پیدا کردن فردی که خصوصیات روانی ایده آلی داشته باشد چندان ساده نیست.
در حالی که محققان گام هایی را برای جامع تر کردن فهرستی از ترجیحات مردان و زنان در نظر گرفته اند، هنوز نمی دانیم که چه ویژگی هایی مهمترین نقش را در جذابیت فرد ایفا می کند.
چیزی که ما می دانیم این است که همه ویژگی هایی که جذاب به نظر نمی رسند، به همان اندازه می توانند جذاب باشند. این را می توان با استفاده از برخی مسائل روانشناختی اولیه، به سهولت تشخیص داد.
در برخی مطالعات مشخص شده که ویژگی هایی مثل مهربانی، خلاقیت و استعداد از مهمترین مواردی است که به جذابیت افراد کمک می کند. اما ارزیابی همین صفات نیز چندان ساده نیست و به بررسی هایی ویژه و تخصصی نیاز دارد.
در همین بخش است که ردپای هوش مصنوعی برای ارزیابی شخصیت افراد پررنگ تر می شود. درواقع شاید بتوان هوش مصنوعی را یک ابزار عالی برای اندازه گیری و بررسی صفات اساسی انسان ها و رتبه بندی شخصیت آنان در نظر گرفت. اما انجام این کار نیاز به جمع آوری نمونه بزرگی از جمعیت و اندازه گیری تمام صفات روانی و جسمانی دارد که به جذابیت فرد منجر می شود.
این یک ایده علمی تخیلی نیست در حقیقت این همان موضوعی است که اخیرا در آزمایشگاه دانشگاه سوانسی در حال اجرا است. یادگیری ماشینی ابزاری قدرتمند است که پیش از این نیز فرایندهایی مهم مانند پیشبینی جنسیت بیولوژیکی را با دقت 93 درصد بر اساس اسکن مغز انجام داده است.
روش کار به این ترتیب است که ابتدا این اطلاعات برای محاسبه با یکدیگر ترکیب می شوند و سپس از این ترکیب استفاده می شود تا بتوانیم درک کنیم جذابیت هر فرد در چه رتبه ای قرار دارد. این موضوع می تواند در نهایت به قضاوت های عینی کمک کند. این مدل در نهایت می تواند به ما بگوید رتبه هوش اجتماعی یک فرد یا ویژگی های شخصیتی او تا چه حد در کنار زیبایی های چهره او جذابیت ایجاد می کند.
اگرچه سال هاست که روانشناسان کودک تاکید دارند بازی های مختلف می توانند خلاقیت و هوش اجتماعی کودکان را افزایش دهند اما باز هم تعداد والدینی که مخالف بازی بچه ها هستند کم نیست. اما شاید ریشه این مخالفت ها در ناآگاهی باشد و والدین به علت کم اطلاعاتی در مورد بازی های مختلف فرزندان خود را از بازی منع می کنند.