آلودگی هوا پنجمین عامل مرگ‌ومیر/ هند و چین در صدر

بر اساس گزارش جدید منتشرشده در سال ۲۰۱۷ وضعیت آلودگی هوا، تأثیرات بهداشتی و آمار بیماری‌زایی ناشی از آن در سطح جهان برآورد شده است

به گزارش انتخاب، بر اساس گزارش جدید منتشرشده در سال ۲۰۱۷ از سوی مؤسسه ارزیابی و برآورد سلامت دانشگاه کلمبیا (IHME) و بنیاد تأثیرات سلامتی (HEI)، وضعیت آلودگی هوا، تأثیرات بهداشتی و آمار بیماری‌زایی ناشی از آن در سطح جهان برآورد شده است. هدف از این گزارش، برآورد علل مرگ‌ومیر، بیماری‌زایی، صدمات و سایر فاکتورهای مؤثر بر سلامتی درسطح ملی، منطقه‌ای و جهانی است.

سولماز احدی کارشناس شرکت کنترل کیفیت هوای تهران گفت: بر اساس آخرین آمار منتشرشده مربوط به پروژه برآورد بار بیماری‌زایی جهانی (GBD) در سال ۲۰۱۵، آلاینده ذرات معلق کوچکتر از ۵/۲ میکرون (PM۲٫۵)، در رتبه پنجمین عامل مرگ و میر و بیماری‌زایی پس از عواملی چون فشارخون بالا، استعمال سیگار، غلظت بالای قند خون در حالت ناشتا و کلسترول بالا قرار گرفته است.

به گفته احدی، مواجه طولانی‌مدت با این آلاینده عامل بروز ۲/۴ میلیون مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی، سکته مغزی، سرطان ریه و بیماری‌های مزمن ریوی و عفونت‌های تنفسی و ۱۰۳ میلیون سال ازدست‌رفته با زندگی در شرایط سالم طی سال ۲۰۱۵ بوده است. این گزارش سهم آلاینده ازن را در افزایش آمار بیماری و مرگ و میر در حدود ۲۵۴۰۰۰ نفر برآورد کرده است. دو کشور چین و هند ۵۲٪ سهم آمار مرگ و میر جهانی را به خود اختصاص داده‌اند.

احدی تصریح کرد: آمار منتشرشده از سوی سازمان بهداشت نیز نشانگر مرگ و میر در حدود ۳ میلیون نفر طی سال ۲۰۱۲ در اثر مواجه با آلاینده PM۲٫۵ بوده است. با وجود اختلاف در تعداد مرگ و میر گزارش شده منتسب به آلاینده PM۲٫۵ از سوی نهادهای مختلف (به دلیل تفاوت در روش برآورد و منابع داده)، کلیه محققین بر تأثیر فزاینده آلاینده PM۲٫۵ بر افزایش نرخ مرگ و میر هم‌عقیده هستند.

برآورد جهانی نرخ مرگ و میر نشان می‌دهد، اکثر مناطق آسیب‌دیده در بین کشورهای آسیایی (بویژه جنوب و جنوب شرق) به‌ویژه چین و کشورهای آفریقایی (بویژه مرکز و غرب) قرار داشته‌اند. بر اساس این اطلاعات در سال ۲۰۱۵، بیش از ۹۰٪ جمعیت جهان در معرض غلظت بالاتر از حد مجاز سازمان بهداشت جهانی برای آلاینده PM۲٫۵ (۱۰ میکروگرم بر مترمکعب) بوده‌اند. در میان ۱۰ کشور پرجمعیت جهان، بنگلادش و هند بیشترین افزایش غلظت را از سال ۲۰۱۰ تجربه کرده‌اند.

ذرات معلق PM۲٫۵ تولیدی از منابع متحرک، پس از سوزاندن زغال‌سنگ در فعالیت‌های صنعتی دومین عامل انتشار این آلاینده در سطح جهانی بوده و استفاده از انرژی زغال‌سنگ در بخش‌های صنعتی، نیروگاه و گرمایش خانگی با سهم ۴۰ درصدی عمده‌ترین عامل تولید ذرات معلق در مقیاس جهانی مطرح است.