پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
سرویس اقتصادی «انتخاب»؛ محمدباقر قالیباف که وعده او درباره ایجاد 5 میلیون شغل در 4 سال، همچنان محل بحث است، تا کنون درباره راهکار خود برای تحقق چنین وعده ای سکوت و به ذکر کلیاتی شعاری درباره توانایی های داخلی بسنده کرده است؛ با این حال، او یک بار از بخشی از راهکار خود رونمایی کرد تا مشخص شود وعده دهان پرکن مذکور بیش از آنچه تصور می‌شد، غیرواقعی و غیرعملیاتی است.
قالیباف گفته است: "در صنایع پتروشیمی ما به ازای هر یک میلیون تن در حوزه پتروشیمی قادریم ۲۰۰ هزار شغل مستقیم و ۴۰۰ هزار شغل غیر مستقیم ایجاد کنیم." هنوز معلوم نیست شهردار تهران اعداد مذکور را بر اساس کدام اصول علمی بیان کرده و یک میلیون تن افزایش در حوزه پتروشیمی چگونه 600 هزار شغل ایجاد خواهد کرد.
نگاهی به آمار و ارقام مربوط به صنعت پتروشیمی نشان می دهد آمار ارائه شده از سوی قالیباف تا چه اندازه بی اساس و بدون مبنای علمی و واقعی است.
سال 95، صنعت پتروشیمی کشور با تولید 51 میلیون تن محصول، رکورد جدیدی در تاریخ کشور ثبت کرد. این میزان در سال 91، یعنی آخرین سال دولت سابق 42.4 میلیون تن بود. تا همین جا و با همین ارقام ساده، دولت یازدهم تولید محصولات پتروشیمی را 8.6 میلیون تن افزایش داده که در تطابق با ارقام قالیباف، باید ادعا کند حدود 5 میلیون و 160 هزار شغل فقط در همین حوزه ایجاد کرده است! این در حالی است که دولت روحانی در هر سال حدود 700 هزار شغل در هم حوزه ها – نه فقط پتروشیمی – ایجاد کرده است.
آمار کارکنان صنعت پتروشیمی هم قابل توجه است؛ یکی از کارشناسان و مدیران ارشد یک شرکت حوزه پتروشیمی در گفت و گو با «انتخاب» آمار فعلی شاغلین در واحدهای پتروشیمی کشور با تولید 50 میلیون تن در سال را "حدود 55 هزارنفر" عنوان کرد. یعنی تقریبا به ازای هر یک میلیون تن تولید، 1100 نفر به طور مستقیم مشغول به فعالیت هستند.
به گفته او، چنانچه تعداد افراد شاغل بصورت غیرمستقیم را نیز در خوشبینانه ترین حالت ممکن، دو برابر این میزان در نظر بگیریم (2200 نفر به ازای هر تن) در مجموع برای تولید 50 میلیون تن محصولات پتروشیمی در حال حاضر 165 هزار نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم مشغول به کار هستند.
این در حالی است که بر اساس آمار ارائه شده توسط قالیباف، با تولید 50 میلیون تن محصولات پتروشیمی در حال حاضر باید 30 میلیون نفر در این صنعت اشتغال داشته باشند در حالیکه این تعداد کمتر از 60 هزار نفر است.
به نظر می رسد اگر اندک تصور درستی نسبت به اقتصاد واحدهای پتروشیمی وجود داشت، بدیهی بود که برای 1 میلیون تن محصول نمی توان انتظار اشتغال 200 هزارنفر به صورت مستقیم را داشت. مگر این صنعت چه میزان سوددهی دارد که به ازای هر میلیون تن تولید، هزینه 200 هزارنفر را تامین کند؟
با اين وجود و با توجه به اينكه الان ظرفيت توليد مواد پتروشيمي در كشور ٦٠ ميليون تن ميباشد يعني ٣٦ ميليون نفر بايد مستقيم و غير مستقيم فقط در صنعت پتروشيمي شاغل باشند پس قاعدتاً بيكاري هم در كشور نبايد باشد!
