مجله تاریخ فرادید، ژنرال دوگل رئيس جمهور اسبق فرانسه در 24 مهر 1342 براي ديداري 4 روزه از ايران در رأس هيأتي به تهران آمد؛ ده‌ها خبرنگار و عكاس فرانسوي‌ او را در این سفر همراهي مي‌كردند. او در جریان این سفر ضمن دیدار با مقامات ایرانی در تهران از آثار تاریخی اصفهان و شیراز نیز دیدن کرد

ترامپ نظر مالوینی و کوشنر را هم پرسید. مالوینی با من موافق بود اما کوشنر گفت اگر او به جای ترامپ بود با ظریف دیدار می‌کرد چون چیزی برای از دست دادن وجود نداشت. دامنه دید این آدم‌ها فراتر از قرارداد پیش رویشان نبود. بعد انگار نوری به مغز ترامپ تابیده، باشد گفت: «تا قبل از این که توافق کامل به دست نیاد هیچ خط اعتباری ای راه نمی‌افته تا زمانی که دست از نقض توافق هسته‌ای برندارن من با هیچ چیزی موافقت نمی‌کنم. » البته این دقیقاً خلاف چیزی بود که مکرون پیشنهاد می‌کرد.

در این تصویر نوازندگان گروه استقبال از ژرژ پمپبدو، نخست وزیر فرانسه، در اردیبهشت ۱۳۴۷ در شیراز دیده می‌شوند. ژرژ پمپیدو در این سفر ده روزه از ایران و افغانستان دیدن کرد.

به نظر من یکی از بهترین راه‌های ترقی ایران کشاورزی‌اش بود؛ به همین خاطر هرگاه فرصتی می‌یافتم با روستاییان در این باره به گفتگو می‌نشستم و کنجکاوی می‌کردم من دریافتم که کدخدای تیکمه داش فوق‌العاده خردمند و روشنفکر است و از آن مهمتر این که متوجه شدم زمین‌های متعلق به این، روستا بهترین زمین برای انجام آزمایش‌های گوناگون در رابطه با کشت و زرع است زمین‌های این روستا از مقدار زیادی مرتع خوب و کشتزار‌های عالی با آب به اندازه کافی تشکیل می‌شد.

«سازمان کشورهای صادرکننده نفت / Organization of the Petroleum Exporting Countries» با عنوان اختصاری «اوپک / OPEC»، یک سازمان بین دولتی متشکل از کشورهای الجزایر، ایران، عراق، کویت، لیبی، نیجریه، قطر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، اکوادور، آنگولا، ونزوئلا و کنگو است. مقر بین‌المللی اوپک از بدو تأسیس در سال ۱۳۳۹ در شهر ژنو در کشور سوئیس بود و در سال ۱۳۴۴ به شهر وین در کشور اتریش انتقال یافت.

روزنامه کیهان در روز ۱۶ اردیبهشت ۱۳۵۷ در صفحه اول خود به موضوعاتی از جمله: - ایران حکومت افغانستان را به رسمیت شناخت - ۲ رادیو مخفی برای ایران پیام می‌فرستند - بلیت پرواز‌های داخلی گران می‌شود - طراح ایران و اعراب برای مبارزه با خرابکاری در صنایع نفت - سرمایه داران ایران ۳ هتل بزرگ نیویورک را می‌خرند - ثروتمندان و مقامات عالیرتبه سابق از افغانستان گریختند

خاطرات هاشمی رفسنجانی: شب جلسه سران قوا در دفتر آقاى [مهدی] كروبى، [رییس مجلس] در مجلس بود. آقاى كروبى، مذاكراتش با شوراى نگهبان در مورد ردصلاحيت اكثر نامزدهاى دوم خردادى در [انتخابات] ميان‌دوره‌اى مجلس را تعريف‌كرد؛ خيلى ناراضي‌اند.گفته شد، با نفوذ آقاى [مجید] انصارى، [نماینده تهران] در محله جماران، در قانون برنامه، دو طرح گذاشته‌اند كه بايد اصلاح شود.

یادداشت‌های اسدالله علم: صبح قبل از شرفیابی من، علی شیبانی مدیر عامل ذوب آهن پیش من آمده بود. به من گفت: دولت دستور داده است کار ذوب آهن را یک سال عقب بیندازیم، چون برای برنامه های ما دولت پول ندارد. من به کمک کارشناسان فرانسوی حساب کرده ام ضرر این کار ۱۵۰۰ ملیون تومان است ولی جرأت نمیکنم حرفم را به کسی بزنم. من گفتم: برای تو وقت می گیرم که شرفیاب بشوی

یادداشت‌های اسدالله علم: امروز در مجلس سنا علیا حضرت به من فرمودند: چرا لباس خانم‌ها را برای امشب میهمانی مارگارت بلند قرار داده اید و در این خصوص از من اجازه نگرفته اید؟ از رئیس تشریفات توضیح خواستم و جوابی داد که عرض کردم... شهبانو اصولاً [به]دستگاه دربار بدبین هستند. دو دلیل دارد؛ اول این که اطرافیان ایشان نمی‌توانند هیچ موضوعی به من تحمیل بکنند، بنابراین دائما مشغول سم پاشی بر علیه من هستند. دوم این که شهبانو مرا خیلی به شاهنشاه نزدیک می‌دانند و همین طور هم هست، بنابراین به من خوشبین نیستند. به قول معروف شبیه‌خوان‌های سابق، «از این سبز خیمه دلم باک نیست.»

خاطرات هاشمی رفسنجانی: آقاى [سیدمحمد]خاتمى، بالاخره امروز ثبت نام کرد و در مصاحبه‌اى با رسانه‌ها، اعتراف به تردید و دغدغه به خاطر نگرانى از عدم توان انجام وظایف کرد. رسانه‌هاى غربى، پوشش زیادى به اقدام و حرف‌هاى ایشان دادند. بعضى فکر مى‌کنند، این شیوه تبلیغاتى ناز وکرشمه، تأثیر منفى در افکار مردم گذاشته و بعضى فکر مى‌کنند، براى جذب آرای بیشتر مفید بوده است.